(Still) chasing daydreams all along

Na dat sombere gebazel van de vorige blog had ik mijn publiek, jullie, wat luchtigers, wat positievers beloofd. Waarvan akte. Althans in de intentie, wat ik niet wist is dat er nog wat dure lessen geleerd moesten worden. Inmiddels kijk ik terug op een kort zeeltseizoen, met mixed emotions. Zeker omdat er na ruim twintig jaar zeelten nog steeds basiszaken mis kunnen gaan, of opnieuw te leren moeten zijn. Love & pain, sunshine & rain. Al hoewel rain hebben we maar weinig gehad.

Vooral veel sunshine

And a little bit of rain, too little

Niks mooiers dan het voorjaar en zeelt vangen. Voor mij allang niet meer in series, heb meer behoefte aan kwaliteit boven kwantiteit. En heel soms gaat dat samen. Indachtig de sessies van exact een jaar terug toen ik zes gewichtige exemplaren mocht lenen van een water.
Al hoewel zeelt steeds verspreider voorkomt en zeker gemiddeld genomen groter wordt is het gros nog steeds niet groot genoeg en voor mij te mager om interessant te zijn. Dat is geen snobisme, en ik ben met elke vis blij, maar onderdeel van mijn behoefte de grootste te vangen, of daaromtrent. Noem het ego voor mijn part. Voor mij is een zeelt pas interessant als hij richting de 55 cm en over de 3 kilo gaat. Dat is dan een grof gebouwde vis. Hoog én breed. En meestal ook een dikke staartwortel. Vang je er eentje dan weet je wat ik bedoel. Als je het slecht treft heb je er per seizoen niet een van dat kaliber.
Vismaat Rob was erbij toen ik er eentje ving half mei op een gezamenlijke sessie en hij zag direct het verschil tussen deze en diegenen die hij zelf normaliter altijd vangt, die hebben grotendeels alleen lengte. En omdat je een aap niet moet leren klimmen omdat hij dat uit zichzelf al kan, gaf hij me daarna het nakijken, door op dat water én een ander gelijk maar de betere vissen te vangen. Naast me notabene, niet slim, nou mag ie niet meer mee. Geintje natuurlijk. Nu we het toch over Rob hebben; wat ik wel sneu vond was zijn zeer ingehouden en goed overdachte posting  - qua timing - op Tincahunters met een paar van die gevangen superzeelten, met de bedoeling er wat tijdelijke roem te oogsten (vinden we allemaal leuk) en maar wegkwam met 29 likes en 1 reactie. Heel onterecht, want de vissen van Rob behoren zeker tot de top van het seizoen, in elk geval in relatie tot de andere postings.

Eerder in het seizoen; ter illustratie van wat een normale zeelt is (en voor mij te magertjes).
Rob was er blij mee. En terecht.

Da's een hele andere bouw, hè Rob? Handhoog.

Los van de spatten, kijk eens naar die bouw!

Hoe kom je er nou toe die grove vissen te vangen? Wat mij betreft een kwestie van A. op de juiste wateren vissen en B. een smerige portie geluk hebben. Kom er steeds meer achter dat (ook) grote zeelten vangen prijsschieten is. Althans als er een flinke populatie van is, anders is het niks anders dan uren draaien op de juiste stekken, komen ze vroeg of laat vanzelf. Ooit toen ik de enige was, of beter een der zeer weinigen, moest je alles zelf uitzoeken en kwam er zelden of nooit info terug. Maar nu, met heel veel zeeltvissers actief die niet te beroerd zijn wat te delen blijkt toch dat die grotere zeelten gewoonlijk in kleine tot zeer kleine groepjes - ik denk dan aan 3 tot 5 stuks - hun rondjes draaien, net als de rest en het aan het toeval ligt of je ze treft. Zo zijn er meerdere wateren waar ze al snel bij mij op de mat kwamen, en andere waar me dat nooit gelukt is, slechts tot de subtop mocht ik doordringen. Dat gezegd hebbend, daar valt een kanttekening over te maken; er zijn grote zeelten en grote zeelten. Mij valt op dat er andere vissers zijn die stelselmatig grotere vissen vangen. Het kan toch niet zo zijn dat anderen steevast keer op keer in die kleinere groepjes met grotere vissen terecht komen en ik het al jaren moet doen met die subtop? Statistisch onrealistisch. En langzaamaan wordt duidelijk hoe dat komt, het meetverhaal (daar gaan we wéér... pff), bij mij ligt de meetlat onder de vis (zonder hem te raken, dus ik leg 'm er niet op), en niet er overheen. Wanneer een vis 50 plus is en wat dikte heeft scheelt dat centimeters, díé centimeters.
Werd zelfs gekscherend voor jokkebrok uitgemaakt omdat ik bij navraag op water X claimde nooit verder dan 55 cm gekomen te zijn sinds 2015, nou vooruit 55,5, terwijl de grappenmaker er zelf totaal onbekend in twee eerste sessies, ik quoteer, 55, 56,5, 57 en 58 wist te vangen, zonder enige moeite zomaar in the blind. En anderen hier ook grossieren in 55 plussers, meerdere per sessie... Ja natuurlijk jongens. Zal het uitleggen. Jullie zijn qua lengte ongeveer even groot als ik, 180 cm, maar als de dokter jullie meetmethode zou hanteren zou je door je dikke(re) buik tegen de 2 meter lopen... Ja lachen, hè, maar zo worden die zeelten ook gemeten. En misschien zit ik er naast, maar dan wel bewijs. Of niet, mij om het even, ik geef mijn visie, en die is voor mij heel belangrijk, maar dat hoeft voor een andere niet zo te zijn.

Ergo, grote zeelt is niet selectief te bevissen, maar er is 1 zeer relatieve uitzondering, de periode net voor of in paaiperiode. Weet vrij zeker dat ook grote zeeltdames (net als karper en brasem) zich vlak voor op tijdens de paai afzijdig houden tot ze er zelf klaar voor zijn. Alle 60 cm vissen heb ik in die periode gevangen en altijd als solitaire vangsten, ver verwijderd van paaigeweld. Dat is voor mij het enige instrument dat ik kan inzetten om de grotere zeelten te vangen. En zo pak het dan ook aan als de zeelt tegen de paai zit of er midden in. Vooral niet gaan voor de aantallen.

Gelijk maar de eerste de beste; eentje die sinds vijf jaar op mijn lijstje stond om terug te vangen. Superzeelt toch?

Dubbelrun. en prachtige kleuren

De goudgele nog een keertje

Vlak voor donker

Bruut mannetje

Uurtje later zijn broer, net zo lang en net zo zwaar, en toch een heel andere bouw visueel

Oude vis, battered and bruised...
Had naast deze bedoelde schoonheid ook nog vier bonus-karperaanbeten; de vis was los, opgepookt door een harde zuidwestenwind.
Werden als bijvangst zeer gewaardeerd.

Prima troostprijs richting einde seizoen

En op de valreep zomaar weer een onbekende subtopper,
althans voor het water, want voor mij nogmaals zo'n icing on the cake dit jaar.
Op de laatste officiële zeeltsessie van 2020. Inmiddels zonder kuit, maar wat dondert het?

Inmiddels leven we half juni en is ook het zeeltvissen voorbij, was er al bang voor. De vis is in grote getale gaan afpaaien de laatste twee weekenden, ook niet vreemd met die hoge temperaturen. Er kan nog wel wat gevangen worden, zie boven, maar dat geluk heeft mij niet toegelachen. In tegendeel, twee lossers op twee wateren, die vrijwel zeker van grotere zeelten waren... en geheel en al aan mezelf te danken.
Heb nog een derde losser te incasseren gehad, maar ik houd het er op dat het een karper was. Zo niet, heb ik het nieuwe NL-record verspeeld... en dat vind ik zo'n nare gedachte dat ik mezelf dwing te denken dat ik een karper gehaakt heb.

En dat allemaal door slordigheid, teveel routine, niet voldoende nadenken, niet doordenken. Normaliter vis ik met 0,75 lbs hengels (Fox Avon Quiver), maar nu was ik door omstandigheden al in april gaan brasemvissen met de 2 lbs Barbel Specialist van Grauvell, en heb ik die set doorgezet naar het zeelten, verder niet de haken aanpassend naar wat grotere maten en steviger draad. Viste met mustad caddis 12 voor maden en Drennan barbel super specialist 14 voor wafters van 8 mm. Dat is echt een minihaakje. Daarbij viste ik met het in mijn ogen ook niet geweldige hakende helicoptersysteem, wegens wat bodemwier. You take some, you loose some. Dus zat ik met relatief zware hengels (zijn 1,5 lbs ipv de opgegeven 2 lbs, maar toch...), met fragiele haken en een niet optimaal inhakend systeem te vissen. En zeelt is een sterke vis! Het duurde even voor dat kwartje viel, kostte me twee grotere vissen, juist omdat die door hun eigen massa en kracht geen zin hadden mijn kant op te komen en grote weerstand gaven, waarbij de haakgrip (hookhold, veel beter woord) het begaf...  Toen ik het doorhad en zowel maat als patroon aanpaste (voor het helicoptersysteem de Drennan specimen plus in maat 12 en de oude Korum S5 in maat 12, en toen ik ook daarvan - het helisysteem - afstapte de Drennan barbel super specialist in maat 12, i.p.v. 14) bleef ook alles weer netjes zitten, maar was het in de tijd eigenlijk al weer te laat. Kansen voorbij. Ga dan zeker volgend  jaar ook iets zwaarder (grotere maat) vissen. Naar maat 10, in plaats van normaliter 12 of nog erger, die 14. Die laatste zonder nadenken overgenomen van het brasemvissen, waar hele andere eisen gelden. Stomstomstom.

Van de drie in het midden, links de ultrascherpe Mustad Caddis 12, geschikt voor maden, sublieme draaier. Midden een caddishaak van Tiemco, ook maat 12, bedoeld voor wat zwaarder vissen, voldoet goed maar niet meer te krijgen. En rechts de hervonden S5 van Korum, en ja ook 12. Let ook op het megagrote oog, heel fijn bij braids en een not-a-knot knoop, al kan de punt scherper. Maar deze is uit de productie. Dus wat je ziet is alles dat er nog rest.

Afdeling promotie; de Drennan specimen plus in maten 10 en 12. Draaien goed, toch wat laat inhaken (hoeft geen probleem te zijn) door het agressief naar binnen staande puntje, maar vast is vast. De reden dat ik ze niet zo vaak inzet is dat door de hele dikke draad de punt te kort is en daarmee kwetsbaar. Dus vaak vervangen, gedoe. Toch superhaak en aanrader. Vrees wel dat ze in NL slecht te krijgen zijn.

De onvolprezen Barbel super specialists, maar de 14 niet meer voor zeelt... Deze haak verleng ik met een mini line aligner, en niet die van Drennan of ESP, maar van Gardner. Deze haken jaren gebruikt, zo'n 10 jaar geleden door verkeerde beïnvloeding even laten vallen, maar inmiddels weer geheel terug als favoriet. En niet alleen voor zeelt.

Nog iets dat ik graag wil promoten - en ja ik krijg ze, dat loopt nog steeds, maar daarmee is het geen minder product, dus doe er je voordeel mee - is een tungsten bead bedoeld voor Ronnie Rigs oid, maar die ik inzet als vervanger van de loodhagel een meter vóór mijn eindmontage. Bedoeld om de zaak te laten afzinken. Een en ander glijdt zo soepel over de lijn dat ik bang was de zaak richting die eindmontage te gooien bij inwerpen, maar het blijft prima zitten op zijn plek. Aanrader, ik doe niet meer zonder.

Ik lijk wel gestoord...

Elk jaar als de populieren pluizen kun je zeelten verwachten

Heb ik hem geschept of lekker laten gaan?

Inmiddels heeft het zeeltvissen weer baan moeten maken voor het betere karperwerk, maar daarover een volgende keer. In elk geval hebben de Haagse spiegels hun verzet opgegeven, of ben ik nu eindelijk beter in staat om de stadshindernissen te counteren. Het Nieuwe Paradijs bleek er ook nog te zijn, voor de som van 1 kratje Hertog Jan. Met als bonus kiekendieven, uilen, purperreigers, zwarte sterns, ijsvogels op 2 meter en verder totale stilte... Nou moet ik eerlijkheidshalve ook bekennen dat dit paradijs dit seizoen meer iets van een voorportaal van de hel wegheeft, want na het brasemen en zeelten is ook het karperen niet gespaard als het om gemiste kansen, blunders, botte pech gaat. In die zin is het niet mijn voorjaar, maar ja, voor wie wel? Ik klaag niet, doe slechts verslag van avonturen. In subjectieve zin, je hebt gelijk.
Volgend weekend ga ik me met Arend ingraven aan een riviertje ergens in NL, wellicht een blog waardige ervaring zonder bezoek van Murphy en co?  Geniet van de zomer alvast, voor je het weet is ie weer voorbij, nog een goeie week en de zonnewende is weer een feit, gaan we weer aftellen. O sorry, zou het positief houden.

Hoe positief is dit? Een hele grote zeelt! Althans, dat was de opzet. Gelukkig bijtijds van maathaak gewisseld😎.