Een mooi Kroonjaar?

Er is al veel gezegd over de coronacrisis, en we zijn er inmiddels 25/7 mee bezig, dus ik heb besloten er niet het zoveelste woord aan vuil te maken. Midden in het centrum van Den Haag wonend omgeven door mensen die het (veel te vaak) allemaal niet zo nauw nemen, om wat voor reden dan ook, is geen pretje, je zou er paranoïde van worden. 
Het werk is, zoals bij zovelen, vrijwel geheel weggevallen en beperkt zich tot een paar dagen per week. Ik zou natuurlijk veel kunnen gaan vissen; de afstand voordeur / auto is drie meter,  en in mijn eentje (want alle maten houden complete afstand) in de verder verlaten polder - heb al wel de eerste koeien zien huppelen - kan ik ook het minste kwaad, maar op de een of andere manier staat mijn hoofd er niet echt naar. Niet dat ik niet vis of gevist heb, maar ik zie tot nog toe geen extra kansen in al die opgelegde vrije tijd, haal er niet het maximale uit, voel een somberte die me zwaar maakt. Wil ik best erkennen, het raakt me allemaal behoorlijk. Tijd voor wat interne analyse? Al moet ik er niet aan denken dat we de Fransen en de Belgen volgen, alle buitenactiviteit verboden tot nader orde... da's pas reden tot zwaarte. Jongens, ik voel met jullie mee.

Ook hier ligt de boel plat, en heel anders dan doorgaans...

Nog voor de crisis had ik al een klap op het roofvisseizoen gegeven, het was niet echt van de grond gekomen. Maar net op tijd kwam er dan toch die prachtige tip, en dat reukspoor  -"Vanggarantie, Hans!"- ben ik direct gaan volgen, met als gevolg een meer dan prachtige snoek. Voor het volgend roofvisseizoen zeker een gebied dat mijn aandacht gaat krijgen. En karpers zijn er van de zomer ook te halen. En dat niet alleen, al zoekend kwam ik op een andere plek daar niet ver vandaan die rook naar roofvis. En thuisgekomen bevestigde "internet" dat ook nog eens, geheel onbedoeld, het kwam allemaal toevallig samen, het is dat ik het wist te herkennen en zo gericht wat kon zoeken. Een verzamelplek vlak voor de paaizone. Maar niet een plek voor statisch vissen met doodaas, noch voor dobberen. Alleen met kunstaas zou je hier brokken kunnen maken. En dat gebeurde ook, door anderen. Omdat ik zelf bevestiging van mijn sterke vermoeden wilde hebben, heb ik ook een bijna vergeten plughengel en een ooit gevonden plug in de auto gelegd bij de volgende sessie, maar niet nadat ik de verroeste haken had vervangen voor hagelnieuwe... ben wel geen fan, maar ook niet gek. Voelde heel gek aan, zal zeker 20 jaar geleden zijn dat ik ergens een plug in het water smeet. En ook voor nu gold, niet echt mijn ding, maar zover kwamen mijn gedachten niet eens, want al na een meter of wat "hing" er al iets aan. Echt? Kon het niet geloven... na een pittige dril bleek het een... karper. Zo (ver)wilde(rde). En dat niet alleen, de dreg zal helaas in zijn of haar rug. Vandaar de leuke dril natuurlijk. Tja, dat was een beetje lullig, maar toen ie in het net lag was de haak al los, en zo te zien no harm done. Wel zag ik het voorval als HET signaal maar te stoppen met dat roofvissen, het was mooi geweest. Ik moest door met karpers belagen. Maar wie nu denkt dat ik daarna mijn netten vol ving aan karper, moet ik teleurstellen. Vond het vanaf dat moment maar lastig, kon ze niet vinden, en of er werd niet geaasd. Er was altijd wat. Hiltoniaans.

Met 1 vangst het seizoen gered, zo voelde het. Kan hier heel lang naar kijken, alles klopt. Heerlijk.

"Jaja, ik begrijp het, het is duidelijk, stoppen met roofvissen vanaf nu"

Paaizone

En ook afscheid van het wintervissen, dit seizoen een prima tijdsbesteding met fraaie karpers

Heb wel wat rondgezworven, al plekjes makend en afvissend. Zo ben ik in elk geval even aan de waterkanten geweest van de wateren die ik dit voorjaar al pennend wil aandoen, even zwaffelen zal ik maar zeggen. Heb overigens het vermoeden dat de zwanen met zijn allen op wintercursus zijn geweest, op drie wateren vonden ze het nodig mijn voerstekken af te grazen. Heel opvallend, en heel irritant.
Een van die wateren is een groot (en tijdens deze crisis veel te druk bezocht) park, waar ik een haat/liefde verhouding mee heb, al sinds ik vis. Napluizing in de logboeken leverde de eerste gegevens op in 1984, en ook in diverse periodes erna heb ik er wat lijntjes natgemaakt, maar nooit met verve, nooit met hetzelfde resultaat als anderen. Ook wel logisch, als je de beschikking hebt over water buiten de bebouwde kom (door eigen vervoer) dan ga je niet op zo'n stadswater zitten met alle grootsteedse problematiek van dien. Vissen moet je rust geven. Of vangsten. Maar in elk geval, ergens, voldoening. De beste vissers op dit wateren waren dan ook steevast diegenen die niet voldoende expansie hadden richting rustiger wateren of buitengebieden. Dat ik er voor dit jaar toch weer eens neerstrijk komt omdat ik mijn zinnen op een Haagse karper gezet heb. Vorig jaar (2019) 17 sessies voor nop op het boezemsysteem. Ja, het staat er echt. En dat staat in schril contrast met het buitenwater, waar blanken de uitzondering was. Heb dan ook een behoorlijke frustratie. En die kan deels weggenomen worden op dit parkwater, al moet ik er wel weer hele grote oogkleppen voor opzetten, alleen maar strak naar voren richting water. Bij voeren al kom ik de nodige zaken tegen die wat 'boevenpraktijken' doen vermoeden. Maar we gaan doorzetten! Bijkomend voordeel, ben er op de fiets in 10 minuten. En goede parkeergelegenheid, telkens de grote bottleneck als je op het boezemsysteem zelf wil vissen, ondanks mijn centrum-parkeerkaart. To be continued.

In alle stilte en rust ergens

Inclusief afwezigheid van (actieve) vis

Tom Poes, verzin een list!?

Hier leek het nog toeval

Hier werd het al irritant. "Jahoor, vreet maar leeg..."

En bij de derde keer, op ander water, maar in korte tijd, zag ik een patroon

Ultieme parkstek, maar wel met aangepast materiaal graag

En waar is de fiets gebleven?

Of de centjes?

Nu gaat het echt lente worden. Voor mij geldt zo'n foto ook als mooie vangst.

Dan gezegd hebbend is inmiddels de eerste Haagse SKP-spiegel in het boezemwater eindelijk gevangen, na 10 jaar afwezigheid in mijn logboeken. Kan ik ook weer eens een prijsje ontvangen na aanmelding. En dat niet alleen, wat er bijzonder is aan de vangst is dat deze vis zeer onlangs is uitgezet najaar 2019, maar daar niet is blijven hangen. Zoals de meesten doorgaans doen. Hij is of zij is direct gaan zwemmen, en wel in een heel andere richting dan het gros van de zwervers doet. Eigenlijk tegen de stroom in. In mijn tijd als SKP-coördinator van 2005 t/m 2012 kan ik me maar 1 keer herinneren. En ook Juri Froger (de huidige Haagse coördinator) bevestigd dat, nog steeds een uitzondering. Ben benieuwd waar deze de volgende keer opduikt. Ik hoop maar dat met deze karper de Haagse vloek is opgeheven... zou een keer fijn zijn.

Al dat niet vangen leidde tot de behoefte een kromme hengel te willen hebben, beet te krijgen, omhoog klappende wakers, dat gevoel... Dus toch maar een vroege zeeltsessie ingepland. En zie, het wonder geschiedde, al hoewel wonder, wist gewoon waar te zijn, er kwamen weer 5 mooie zeelten op de kant in een mooie namiddag. Gewoon tijdens die zelfde koude noordoosten winden, maar dan aan de luwe kant van het desbetreffende waar het goed kon opwarmen. En niet gelijk al op het ondiepe, maar op het eerste plateau vanaf beneden gerekend. De vis gaat heel langzaam omhoog trekken. Alles op methodveren en miniwafters, door het plotselinge besluit te gaan zeelten had ik geen tijd gehad ook nog maden te halen. Die er toch al uitgevist worden de laatste paar voorjaren. En niets van karper, of andere soorten, ondanks dat die er wel zitten.
Wanneer mogelijk nooit beide hengels op dezelfde plek, dat is zonde, tenzij je weet dat het alleen híér te doen is, maar na twee aanbeten op 'links' is het me duidelijk, daar gaat het hoogst waarschijnlijk gebeuren. Dus ook de rechter stok naar links, nog wat ondieper, als experiment. Maar na weer een uur zonder actie, maar wel een draaiende zeelt op de oude plek rechts, ga ik weer een van de hengels op de oude plek leggen. Dat doe ik voor de secuurheid met het bootje, zelfs een zeer bedreven werper zou hier zomaar naast de kwestie kunnen gooien, en i.p.v. 2,7 lig je dan op 4 meter... of meer. Het bootje maakt de draai om terug te keren en ik zie de lijn tot stilstand komen, het aas ligt daarmee op de bodem. Twee seconden later gaat de lijn toch weer lopen. Beet!? En ja hoor, blijkt een dikke zeeltdame, die met 2600 gram zonder kuit, maar met buik, gelijk mijn maartrecord wat aanscherpt. Het zal in die rechterhoek toch de enige blijven, alle andere zeelten die dag komen gewoon weer op links. Voel me wel lichter als ik weer op huis aanrijd, meer van dit!
Wie nu denkt dat het zeelten vanaf nu primair is heeft het mis, moet nog steeds eerst wat lentekarper vangen voor die rust er is... wat een ziekte, hoge koorts heb ik ervan!

De eerste veilig binnen

En op de foto, het blijkt een vent

Nog een robuuste man

Vrouwtje van 2600 gram

En nog een man, prachtig hoog, en serieus sterk op mijn 0,75 LBS stokje

Allemaal boven de 50 cm

Voordeel van wat meer vrije tijd thuis is dat er ruimte is om weer eens wat sites af te struinen; boekensites in Engeland. Eigenlijk was ik op zoek naar zeeltboeken, maar Martin Bowler's boeken stonden al een eeuwigheid op mijn lijstje. Gevonden, en...  bleken ze ook nog eens reuze betaalbaar. Voor 10 pond per stuk was ik de man. Samen met opsturen en euroconversie voor nog geen 30 euro twee prachtige boeken in mijn bezit. Voor de liefhebbers; coch-y-bonddu books.

Dan is verplicht binnenblijven voor heel even geen straf