Bijna Frankrijk

Het is wat met dat weer. De vorige blog klaagde ik mijn nood over die koude noorden- en oosten winden, ondertussen hebben we een paar betere dagen gehad, met gelijk een uplift in de vangsten. En de karper gelijk tegen de paai aan, of zoals de brasem op vele plekken zelfs al paaiend, of het water nou maar net 10-12 graden is of niet. Denk dat de instralingshoek van de zon in onze regio zeker een rol van betekenis speelt, en meer dan we denken, gefocust als we altijd maar zijn op die zonnewarmte. Maar met een páár betere dagen heb je het gelijk wel gehad, op het moment van schrijven zitten we al weer een fors aantal dagen in te lage temperaturen (en regen, regen, regen). Je gaat er al bijna aan wennen, aan dagen waarin het kwik niet boven de 13 graden stijgt. En het gekke, aanvankelijk weet ik de aanhoudende kou aan die noordelijke winden, maar met de doorgaans warmere winden die al een tijdje uit zuidwest komen is het eigenlijk niet veel beter. Watskeburt? 

 

De oranje kleur stond zeker niet voor de te verwachten temperatuur...

 

In elk geval zorgt het er voor dat de altijd al als laatste paaiende zeelten nog wel eventjes wachten met hun voortplanting. Gunstig, want ik kom er eigenlijk niet aan toe dit jaar, de karper zit in mijn kop en zwemt daar zijn obligate rondjes, mij veroordelend tot dwangmatig najagen. Wat dat betreft valt er veel aan door de jaren heen gesprokkelde kennis op zijn plek, en vang ik mijn logboek aardig vol. Dus ik klaag geenszins. En dat niet alleen, die dit jaar nog wél te willen vangen zeelt zwemt ook nog eens op meer dan twee uur tuffen van mijn domicilie. Niet handig voor wat snelle trips, met voorvoeren en zo. Zal zeker de resultaten gaan beïnvloeden. Dat wél willen kwam eigenlijk zo... Er was eens... een digitaal (besloten) forum, met de boeiende naam Flitsend Nylon. Aanvankelijk startte het met hengelpoetsers van de grotendeels verzamelende soort (vandaar de titel) die onderling ervaringen uitwisselden, maar gaandeweg kwamen er ook echte vissers/vangers bij, en dat kon ook uiteindelijk niet goed gaan, teveel verschil van interesse en ook wat jaloezie, maar goed, die kant wilde ik niet op. Dit forum bestond aan het eind deels uit specimenhunters (de vangers) avant la lettre, en met een aantal daarvan ervan heb ik contact gehouden, van jaarlijks eens bijpraten tot bijna wekelijks digitaal ouwenelen of visavonturen ondernemen. En een van die heren, toen nog een heertje, want eigenlijk net uit het ei, maar al zeer bedreven als vissenvanger, kende ik ook al via de KSN. Er was tussen ons toen al openheid, en een goeie klik. En dat is niet veranderd, ondanks dat deze heer inmiddels van vissen zijn professie heeft gemaakt, in elk geval betaald hij er de hypotheek van. Laten we hem verder gewoon Jan noemen. Hij is desgewenst verder prima in staat om voor zijn eigen promotie te zorgen👍.

Jan, die een stuk zuidelijker woont, en ik bespraken eind 2009 al de verschillende zeeltmogelijkheden in Bijna Frankrijk, en hebben een van de getipte wateren indertijd al met de rode marker van een vette streep voorzien. Om ooit eens idealiter samen te gaan bevissen. Ondertussen leven we 2021, en zijn we dus 12 jaar verder. (En daarom Leon T, ga ik elk moment dat ik de kans zie vissen, je kunt zomaar weer jaren verder zijn voor je weer een van je ideetjes van je wishlist kan omzetten naar een werkelijk avontuur, en de tijd schrijdt voort en voort en voort, die tijdcarrousel gaat steeds sneller). En nu eindelijk is het er van gekomen... nou ja, 'samen', tot nog toe vallen de vismogelijkheden niet gelijk, dus gaan we helaas na elkaar, zo wel een schat aan ervaring opdoend, omdat alles in openheid gedeeld wordt. Best uniek, chapeau Jan! Niet dat ik het water zelf vergeten was, heb er elk jaar wel een keertje vertoeft, om de sfeer in te ademen, om soms om te vissen; op karper en snoek. Maar nog nooit op die zeelten, die in de plaatselijke overlevering in 2009 al monsterlijke groottes hadden aangenomen. Het is dat Jan er dit voorjaar in de digitale aftermath van een ook al niet gezamenlijk uitgevoerde snoeksessie over begon, anders had ik het zomaar nog wat jaren voor me uitgeschoven, de naam van het water opnieuw overhevelend naar de lijst van latere jaren. En wat was dat zonde geweest! Want wat een pareltje! Inderdaad, twee keer een uitroepteken. Alles wordt aan vis wordt hier groot, op eigen kracht. Het is maar goed dat dit water plaatselijk zo gekoesterd wordt en er best strenge onderlinge sociale controle over plaatsvind, want er hoeft maar 1 rotte appel met niet plaatselijke belangen tussen te zitten en voor je het weet staan ze er van KWO te filmen, of nog erger (alhoewel) VIS-tv...

 

Je moet er toch niet aan denken dat zo'n juweeltje wordt geofferd aan het ego...

Van alle kanten prachtig...

... en sereen. Om tot jezelf te komen. Maar... terug naar de realiteit, daar kom ik niet voor, wil gekmakende actie!

Dit voorjaar zou het dan moeten gebeuren, maar voor mij was afreizen nog even niet aan de orde, dus ging Jan alleen, wel gewend aan solo-projectjes. Heb 'm zoveel mogelijk bediend van mijn eerder opgedane kennis, maar Jan zou Jan niet zijn als hij niet geheel in eigen stijl een prachtplek vond. Eentje die aanvankelijk wat opstartproblemen had, maar nadat de zeelt begrepen had dat al dat voer echt voor hen was, kwamen ze razendsnel op de kant. Staggering. Mij in vertwijfeling latend, kom echt niet weg, maar och, wat had ik dat graag gedaan. Raar eigenlijk, want ik wist dat mijn tijd wel zou komen. Was het niet later in dit jaar, dan toch wel in latere jaren? Waarschijnlijk mede door het steeds groter wordende contingent zeeltvissers dat door NL raast, en de wateren behoorlijk gesloopt achterlaat (ik refereer naar de bekken van de vissen, of de platgewalste oevergegroeiing), dat ik steeds meer onrustige haast krijg om de krenten uit de pap te halen. 10 jaar geleden had je overal nog het rijk alleen als zeeltzonderling. Met mede dank aan mijn eigen schrijven is het drukker en drukker geworden. Rod Hutchinson en Chris Yates hadden het er in hun onderlinge briefwisselingen ook al over in de 70-er jaren. "Weet je wel dat we onze eigen glazen ingooien met al die eye-openende artikelen?" Iets in die strekking. En ze hebben gelijk gehad. Terug naar het nu. Toen ik onlangs eindelijk kon afreizen had Jan al een aanzienlijk deel van het bestand op de kant - al dacht ie zelf dat er nog veel meer zouden zwemmen, iets dat ik betwijfelde, maar dat is ervaring, zie verderop het stukje over 'the gathering' -met vooral indrukwekkende lengtes en bouw, die verraadden dat er in de juiste situatie vlak voor de paai wel eens topgewichten uit zouden kunnen komen. En wellicht zelfs wel een PR?

Vanuit de Randstad richting het zuiden is elke keer weer een zaak van goed plannen, voor je het weet stuiter je van file naar file. Gelukkig kon ik het zo in elkaar draaien dat er een voorspoedige rit van te maken was. Ik zou de stek van Jan overnemen, en dat terwijl ik eigenlijk van plan was op mijn 'eigen' stek te gaan zitten, die laatste kende ik behoorlijk goed en ik wist tot op de vierkante meter waar ik ze zou moeten gaan belagen (het is een wierplas, waar je je bij voldoende zonne-uren vanaf half mei al als Jesus kunt gedragen). Maar omdat Jan zijn huiswerk bijzonder goed gedaan had, inclusief bevestigend resultaat, wilde ik eerst een paar vissen makkelijk vangen, kon ik altijd later nog naar de andere kant. Zal rond 17.30 het aas op de plek gehad hebben. Twee hengels een paar meter uit elkaar op 50,4 meter afstand (dat is 14 maal om de distance-stick met een tussenruimte van een 12" hengel:-)). Ook al ongebruikelijk zo te vissen, in de regel moet bij mij elke hengel zoekend zijn zo'n eerste sessie, dus in een eigen veelbelovende zone, maar ik was er zo zeker van dat het in Jan's zone vanaf deze stek te doen was dat ik niet verder gekeken heb naar andere features. Die door Jan gevonden 50,4 meter heb ik zelf met markeringselastiek op mijn lijn aangebracht door het meenemen van een haspel met elektriciteitssnoer met 50 meter. Was heel simpel. Gewoon ter plekke langs de openbare weg uitgelopen. Daarna de zaak met de voerboot met sonar uitgevaren om te zien wat die afstand tot de oever nou zo belangrijk maakte, en zie, wat ik al dacht geschiedde, die afstand was het exacte einde van het talud en daarmee ook de wiergroei. Goed gevonden Jan. 

 

Zo dus!

Op dit soort ongeschonden plekken moet je niet met miniboilies aan de gang, zonde! Gewoon met natuurlijk aas als maden, al dan niet deels dood. Trekt alle vis over de streep. Jan had dus al, hierin niet al te eigengereid, zijn best gedaan gedaan met wat liters maden. Hét toveraas voor zeelt, als er maar voldoende in gaat. Zelf desondanks spaarzaam gevoerd, eerst maar eens wat vangen. Dat liever dan direct de stek voldempen met het oog op een flitsende start de volgende dag. Dat kon altijd om 05.00 uur nog. De avond valt en vanaf 19.30 wat inleidende piepjes uit de Delkims, er is dus scharrelende vis aanwezig. Kwartier later een forse aanbeet. Holymoly, dat voelt zwaar aan, maar wat is het, een zeelt? Ben op stap met de allround Grauvells - het Spaanse Albatros, veel voor weinig, in casu de Barbel specialist 2 lbs, ooit à € 75,00 per stuk gekocht. Google daar maar eens op, hengelpoetsers! - en 26/100 X-line, omdat ik zowel het wier als de karpers vrees, maar deze gehaakte vis komt zonder problemen mee, en vlak voor de kant zie ik opeens wat ik hopelijk ga vangen. Hopelijk, want ik ken geen vissoort die zo vaak vlak voor het net toch nog weet te ontsnappen als... brasem, met dat kenmerkende heen en weer slaan van de kop in het oppervlak van het water... tijdens het karpervissen niet zo heel erg, scheelt onthaken. Nu zou dat een ramp zijn, want daar vlak voor mij zwemt mijn nieuwe PB, zeker weten, en dat terwijl ik dit voorjaar het Abramis brama gigantica vissen eens heb overgeslagen, uit frustratie, dat wel. En zie, gerechtigheid, zonder een noodzakelijke maand doorgaans bijna blanken schuift deze dame moeiteloos in het net. Ik ben over the moon,💥💥💥, vuurwerk in mijn kop. Na wegen kan ik inderdaad concluderen dat mijn oude PB op 6,2 kilo weggevaagd is, en dat ik zéér nipt de brasem ben genaderd die voor mij nog altijd het NL-record is (want zelf gezien en gewogen) op 6,8 kilo. Al komt de hemel naar beneden, deze sessie kan al niet meer kapot. Foto's in het laatste licht, met een hoop gedoe, want mijn bedrade afstandbediening heeft het begeven. Om de zoveel jaar gebeurd dat... simpelweg door interne draadbreuk. Dat komt nu even niet gelegen... thuis maar oplossen. Inclusief muisje en staartje overigens. 

Ik kan mijn ogen niet geloven. En voor de ingewijden; kijk naar de kop, weer een klein koppie.

Er zijn "wetenschappers" (die we notabene zelf betalen via de vispas) die dit een geoorloofde meetmethode vinden. Alsof je bij de dokter ook op je tenen gaat staan bij het bepalen van je lengte...

Ik laat me niet gek maken en bepaal evenzo goed mijn nieuw lengterecord

Ben er helemaal confuus van, wat een beest!

Bij Arend afgekeken, iets met heel veel extra mogelijkheden en waarschijnlijk minder kwetsbaar

Maar met slechts alleen een Chinese manual incorporated. Eigen schuld, moet je maar geen € 12,50 willen betalen ipv € 50,00. Inmiddels is er een Engelse voorhanden, maar het kreng is zo ingewikkeld dat ik er nog steeds niet uit ben.

Dus de bekende eieren voor mij geld gekozen. Elke foto weer een raak beeld.

 

Na de obligate foto's in de ondergaande zon loopt mijn waker nog twee keer op; beiden keren zeelt. Veelbelovend. Al is de laatste zo (relatief) klein dat het ook weer ontnuchterend werkt. Dat formaat had Jan er nog niet tussen zitten. Maar omdat ik hoogstwaarschijnlijk ook een ander record bezit - zie foto, even meelezen, uit Nr 26 van het BVK-blad - kan deze er ook nog wel bij. Uniek record trouwens, dat zoals ik het inschat veel langer gaat standhouden dan het zwaarterecord, dat telkenmale verbroken gaat worden. Heb ik toch nog iets bijzonders bereikt in het vissen... 

 

De eerste van een water is altijd bijzonder

Het record voor slechtste/ meest trage groeier in de SKP wereld. Wedden dat dat over 13 jaar nog staat!

 

De nacht vis ik niet, het mag niet, dus waarom zou ik zoiets overtreden? Om 05.00 uur de wekker levert wat echte slaap op. Hengels netjes in vanaf 06.00 uur. Kom maar op. Zie hier en daar vis rollen, opvallend verspreid. Denk dat 'the gathering' mbt de paai nog niet heeft plaatsgevonden. In zo'n geval is het grootste deel van de populatie bij elkaar gekomen en kun je er net zoveel op een dag vangen als dat er zwemmen, jou in de veronderstelling latend dat er 'honderden zeelten moeten zwemmen'. Hetgeen beslist niet waar is. Maar zoals ik het nu inschat zal ik gedurende de dag om de zoveel uur wel beet krijgen. 

 

05.30

06.00, here comes the sun

En weer een uur later

Het loopt anders, rond 08.00 uur in elk geval een blerende Delkim. En als gevolg daarvan een hoepelrode hengel en tikkende slip. Wauw, grote vis. Die ook nog eens elk plukje wier weet te staan én opzoekt tijdens de verplichte tocht richting oever, richting mijn wachtende net. Spannende momenten. Het water is hier van kraanwaterkwaliteit, dus ik zie haar al op grote diepte aan komen scheren. Wat een bak van een zeelt! Die komt met stip de Top-25 binnen gezwommen. Waarvan akte! Wat een vis, en wat een sessie. Deze zeelt had overigens ook al de binnenkant van Jan's net gezien, en woog exact hetzelfde. 

 

Op de mat is goed de bouw van deze vis te zien, het is een vrouwtje, maar heeft de bouw van een bulldozer

En de obligate tropheeshot om het af te maken. Awesome.

Ter relativering, de rest van de dag geen stoot meer gehad... alsof het water geen vis bevat. Dat zal me leren, hoogmoedige vent. But a happy man went home. 

 

Als afscheid een springende karper, of was dat uitlachen? "Voor ons moet je toch nog iets slimmer worden."

 

Week later terug. Jan heeft er ook niet meer gevist, die gaat pas vanaf eind mei weer deze kant op kunnen komen. Dit keer doe ik het anders, in alle vroegte vertrokken zodat ik de eerste dag maximaal dag kan benutten. Vissen vanaf 09.00 uur, net voor primetime. Dat had ik net zo goed kunnen laten, die dag helemaal nada. Levenloze bedoening. Ben ik er die dag in elk geval voor het voeren geweest. De nacht breng ik elders door, toch zonde niet vissen, er is meer dan genoeg goed karperwater in de buurt, en de karpers zijn me hier wat te slim. Daarbij, wie wil er midden in de nacht een woedende karper in een bos wier geparkeerd hebben zitten zonder daar dan wat mee te kunnen doen? Maar geen vis die nacht op de eldersstek, het levenloze zet zich voort. Als ik rond 04.00 uur gestoord wordt door slaande autoportieren, priemende schijnwerpers en luide stemmen ben ik klaarwakker (controle?), heeft slapen gene zin meer en ga ik nog voor eerste licht opbreken en verplaatsen, er in elk geval voor zorgend dat ik zo weer bij eerste licht die zeelten kan bevissen. Zelfde stek als gister, met dat verschil dat ik de linker hengel nu wel op een andere plek wil droppen, en daarom gister al van voer voorzien. Zo heb ik gespreide kansen. 

Rond 09.00 uur gaat de rechter Delkim stotteren. Vis! En jawel, weer een zeelt, en ook al een vis die ik op de beelden van Jan heb voorbij zien komen. Die rode vlekken zijn one of a kind. Was dit de verkenner? Eerder een verstotene, want er volgen geen nieuwe aanbeten. Sterker nog, rond een uur of 15.00 denk ik "verloren sessie?", want om 17.00 zal ik naar huis rijden, morgen weer adelende arbeid. Als ik vlak voor vertrek nog twee aanbeten krijg is de verrassing extra groot, maar weet ik ook dat ik te snel vertrek, ze hebben het voer eindelijk weer gevonden. Mais je reviendrai!

 

De vlekken zijn heel typerend, en ik heb het al meer gezien. Het gekke, je ziet ze soms verhevigen. Stress?

Weer zo'n bulldozer

Dezelfde, andere zijde, nu met bijzonder gelukkige vanger

Ook al zo'n bak, en weer een vrouwtje.

En over bijna Frankrijk gesproken, ergens begin mei kwam via de tamtam het bericht dat mensen geboren in 1962 (moi) al wat eerder ingeënt konden gaan worden. "Waarwaarwaar?" Heb me direct opgegeven voor de meest dichtbijzijnde datum. Wat dacht je? Voor iedereen die ingeënt is gaat de grens weer open, en ik kan echt niet wachten tot ik Bijna Frankrijk mag inruilen voor het echte werk, la douche France. 

 

"Waarwaarwaar?"

Dank u beleefd!

Als afsluiter nog een aardige karper, want ook die zijn ruim vertegenwoordigd in mijn logboek in deze periode. Wellicht iets voor een volgende blog, wellicht ook wel niet😎. Moet je het weer met die zeelten doen.