SKP-weekend 2022

Wat een titel, wat een foto. Zoek de verschillen. Nee, inderdaad, die zijn er niet. 

Sinds mijn hergeboorte als karpervisser probeer ik elk jaar eind september aan te haken bij het (inter)nationale SKP-weekend, georganiseerd door de BVK (Belangenvereniging Verantwoord Karperbeheer), en ondersteund door HSV's met spiegelkarperprojecten, waaronder natuurlijk ook GHV-GH. Ik heb er al eens eerder over geblogt. Zo ook dit jaar. Eea zou starten op vrijdagavond (23 september voor dit jaar) om 19.00 uur. Meefotograaf-object dit jaar een tangetje of schaartje. Om (teveel) fraude tegen te gaan. 

Vrijdagavond regent het, met bakken, uiteraard, dus die startsessie sla ik over. 
De volgende ochtend regent het nog steeds... euhhh? Ik heb mezelf voorgenomen om bij elk van onze drie GHV-GH SKP's een poging te wagen. Kan ook makkelijk, geen gedoe met nachtelijk vissen momenteel (al is dat wel dé manier om er een paar te vangen, heel eerlijk). Omdat het vrijdagavonduitje in het water gevallen is (wel al een hele week aan het voeren geweest) besluit ik er die ochtend nog wel een keer te voeren, maar er nog niet te gaan vissen. Voor Gouda voorspellen 'ze' namelijk dat het eerder droog wordt, dus op naar Gouda. Als ik aankom is er in de buurt van de beoogde stek nog één onbetaald plekkie vrij, mazzel! Ik loop ernaar toe, eerst even kijken op de stek of ik genoeg ruimte heb. Op dat moment komt er een klein rood autootje aanscheuren dat zich in het allerlaatste halve plekje wringt, kan ook makkelijk, want een klein autootje. Daar springt een jonge kerel uit die er uitziet als visser. Ik spreek 'm aan en het blijkt zelfs een karpervisser, met dezelfde bedoelingen als ik qua stek en tactiek. Helaas was ik een minuut eerder. Lullig, tja... Ik besluit hem uit te nodigen hier samen te vissen, plek zat. De jongeman accepteert dat, en in no time liggen we uit. ik rechts, hij links. Al hoewel zitten... zelf wil ik direct bij mijn hengels kunnen, dus ik blijf staan, in aanslag-modus. En Gert Jan doet dat ook. Hij blijkt allergeschiktst, prettig gezelschap en volgens mij een goede uitgenaste visser. We blijken elkaar al eens ontmoet te hebben, met het uitzetten van de Goudse karpers november 2021. 

Omdat dit een alles of niks stek is, kan en moet het snel gaan. Liggen ze er dan moet het vrij snel een aanbeet opleveren. Maar helaas voor mij niks vandaag. Heb dan ook geen reden het nog te rekken. Ik besluit deel 02 van mijn plan te gaan uitvoeren, krijg ook pijn in mijn rug van dat staan, en begeef me naar 'ons' deel van het Oude Rijn boezem-systeem. Ongevoerd en overdag. Best wel een uitdaging. Kom eigenlijk niet aan echt vissen toe...😎, maar het zwerven heeft ook weer de ideeënbus gevoed. Overigens, bij vertrek van de stek in Gouda komt Niels nog langs, die heeft wel een nacht gemaakt en kan twee SKP-spiegels bijschrijven. Wie weet winnen we die bokaal voor de zoveelste keer:-). 

Nee, dat is niet mijn auto

Even naar huis voor het oppikken van wat foerage, en dan het avondprogramma. Naar de aanvankelijke vrijavondstek. Expres bedoeld als rustige(r) zone. Overdag ja, want in de avond als alle ratten hun holen weer verlaten hebben is het drúk! Fietsers en wandelaars aan mijn kant, en idem aan de overkant. Er komt een vent van het type zonder vaste woon- of verblijfplaats aan de overkant staan staren, strak naar mijn set-up, noodgedwongen een rodpot met hengels. Hij heeft er net zo lang strak naar staan staren als ik nodig had om een grote maaltijdsalade op te eten, en geen seconde mijn kant op, alleen op die hengels. Gelukkig moest el Creepo een heel eind omlopen voor ie achter mij zou kunnen komen staan. Wie wel achter mij kwam staan was een op het eerste gezicht alleraardigste oudere dame, nette jas, parelketting, plus hond. Ze maakt een vriendelijk praatje en vertelt ongevraagd over haar eigen forelvisavontuur ooit. Waar ik maar met een half oor naar luister, want ondertussen heeft haar hond een plekje gevonden tussen mijn rodpod, zo ongeveer tegen mijn hengels aan en mijn schepnetsteel er vlak achter. Gaat daar gewoon tussen zitten plassen. De dame kijkt ernaar terwijl ze oreert en doet... niks. Ik ben zo perplex van deze brutaliteit dat ik op dat moment niet weet te reageren. Het is net of de dame niet doorheeft dat zoiets écht niet kan. Gelukkig loopt ze snel door, in mijn opperste verbazing reageer ik niet meer op haar verhaal, en dan is de interesse snel weg. 

Ik realiseer me ergens die avond dat mijn plannetje wat minder goed uitpakt dan aanvankelijk ingeschat. Geen beet, geen rust. Als ik even mijn aas controleer (overal onderwatersla op de bodem, dus een beetje een gok hoe je ligt, ondanks harken) zie ik dat er kreeften actief zijn geweest. En na al dat voeren had er in elk geval al een brasem doorheen mogen lopen... Weg hier, morgen verder. 

Wel die avond veel appcontact gehad met voornoemde Niels, die is ook naar Den Haag gekomen. Gelukkig kent ie het aardig. Blijkt hier al jaren te komen. Had voor zichzelf al bepaald hoe en wat, en ik bevestig hem daarin. Maar... door de vele regenbuien (met grote kans op riooloverstorten) zou er wel eens wat minder vis in de sector kunnen zitten. Dat is namelijk mijn ervaring al de afgelopen weken, ik heb er namelijk ook mijn privestek, weg van de meute. Dus Niels' nachie is voor mij de lakmoesproef of ik dit najaar nog iets mag verwachten. 

Die zondag vroeg op, hoorde de telefoon al zoemen toen het nog donker was, en inderdaad, het is Niels met een fraaie spiegel. Dus maar eens kijken of ik wat op mijn eigen stek kan vangen, voer er al drie weken met grote regelmaat. Maar eerst naar Niels. Die is in zijn nopjes, de vis tikt tegen de magische grens aan. Voor mij is dat 20 pond, maar die jonge gasten gaan pas tellen als daar 10 pond bij komt. Samen maken we wat mooie foto's. Ik vermoed dat ik deze karper zelf ook al eens heb gevangen (achteraf blijkt het een twinsister). Ik schat uit 2007. De match zal het leren. 

Zoemzoemzoem

Voor ik zit te vissen is het toch 08.00 uur, want ik ben ook nog even gaan voeren op het boezemdeel dat ik voor het middagprogramma bedacht heb, in dezelfde zone als de zaterdagavondstek, maar wat gunstiger qua beetverwachting. Als het dan toch altijd druk is, dan maar gaan voor het maximale in plaats van trachten ergens nog de rust te vinden. Overigens een stek waar ik nooit iemand zie zitten. En ik kom er veel langs. Niet gek, parkeerproblemen en -kosten plus een benodigd aangepast schepnet. 

Maar dat is uitweiden, het is immers nog ochtend. 

Direct bij ingooien al leven, en dat blijft zo... constant gepiel, om leip van te worden. Kan alleen maar kreeft zijn. Die hebben zich natuurlijk verzameld in die paar weken voeren. Als ik eens tel hoeveel voerdeeltjes er nu liggen kom ik tot een paar honderd. Waarom dan toch precies die twee zoete maiskorrels er tussen uit pikken? Het kan niet anders of het moet er miegelen van de kreeft... Na zo'n anderhalf uur ben ik het zat. Ik bind er een hair aan en monteer daar twee bruine onopvallende 12x15 mm wafters op. Eat this, basterds! Inderdaad, gelijk stil die pen. Niet te geloven toch? Als even later de pen weer schokbewegingen maakt en diep wegzinkt, weet ik hoe laat het is... karper. Blijkt geen monster en helaas ook niet van de beoogde variëteit, want een edelschub. Pittig gegroeid, ze zwemmen er sinds najaar 2020 in. Ben er desondanks erg blij mee. Van deze stek telt elke vis dubbel. Mijn ervaring is, is dat het hiermee de komende uren over is. Dus ik ga lekker vroeg over op het middagprogramma, een paar uur naar wakers kijken. 

Daar lig je dan...

Dat wakers kijken in geürbaniseerd gebied gaat me slecht af, telkens weer. In het donker, en in de rust lukt dat me nog wel, maar overdag is het allemaal afzien. Erger me kapot. Kom niet in het gevoel. En daarvoor ga je niet vissen toch? Deze zomer lukte het me wel om me senang te voelen met een hengel tussen al die stadsidioten en herrie, maar dat was met een pen. Gaf me vrijheid, en daarmee voldoende boost om het vol te houden en zelfs leuk te vinden.

Dus dat naar voren geschoven middagprogramma kent maar een looptijd van een paar uur, en dan maar weer weg. Heb nog zat ideeën hoe tot de volgende vangst te komen. 

Dat bedoel ik met aangepast schepnet:-)

En ik maar denken dat ik hier de enige ben...
En aan de middelste stickâh is te zien dat er karpervissers nóg dichterbij wonen.
Letterlijk daar om de hoek. 

Thuisgekomen even met het fietsje gevoerd op een paar stekken aan de grachten en die afgevist, met de bekende set-up; de Alan Brown met Ambidex 2410, een stevige lijn, een pen en een voerveer met kort onderlijntje. Verwacht in elk geval wel een brasem, en als het meezit een karper. Door alle regen en dalende temperaturen gaan de karpers de randen van het systeem verlaten en de binnenstad opzoeken, en dan moeten ze hierlangs. En als ik naar de vangsten van afgelopen weken kijk via Niels zijn telefoon (denk Instagram) eerder deze dag klopt die theorie aardig. Alles wat ik nodig heb is een beetje geluk. Gelukkig is het water weer gaan stromen, want vanochtend (door alle regen) stond het stil. Als je hier überhaupt wat wil vangen moet het stromen. 

Wat er ook langskomt op deze aardige zondagmiddag zijn de nodige toeristenboten. Twee, drie tegelijk achter elkaar, en soms met 30 man aan boord, al dan niet met muziek, spijs en drank. Het wordt steeds gekker... Nadeel, ik moet telkens mijn aas ophalen, vissen en boten gaan hier niet samen. En dat gaat na 10 keer in een half uur ook tegenstaan. 

Dit uitzicht?

Of dit? Ze liggen op een paar 100 meter van elkaar. Toch is stek 1 onder water beter. 

Ik besluit ook deze manoeuvre maar te laten voor wat hij is en terug te gaan naar mijn privestek, moet er alleen even mijn auto voor oppikken. Hoorde via de tamtam dat er in die zone nóg een aardige spiegel was gevangen gisternacht, dus wellicht zwemmen er meer? 

Op weg naar huis bots ik op een meneer met hengel, had hem op de heenweg al zien scharrelen, zag er als een streetfisher uit. Maar deze meneer blijkt een baarsvisser, met pen en worm. Kijk, tóen had ie mijn aandacht, dat vind ik ook leuk. Hij vertelde honderduit en maakt mij echt enthousiast over deze methode. Heb ik dan geen vis gevangen vanmiddag, deze ontmoeting is mij net zoveel, zo niet nog meer waard. Bert, bedankt! 

Kijk, daar staat ie!

Bert P, je bent een visser naar mijn hart

Om 19.00 uur sluit het SKP-weekend weer, en ik vang niks bij. Moet het doen met een zo nu en dan wiebelende dobber. Zelfs de wafter krijgt zo nu en dan wat aandacht. Blijf tot 21.00 zitten, helemaal zen weer in alle rust. Al met al een gedenkwaardig en behoorlijk gevuld visweekend, met resultaat, al was het dan niet de gewenste spiegel. En met een paar prettige ontmoetingen op beide dagen. Dát is ook vissen. 

Ondertussen ben ik al weer een aantal weken terug uit Frankrijk. Helen en ik zijn er samen wel over uit dat twee weken te weinig is om geheel en al prettig onthecht te raken. Bijkomend voordeel voor mijzelf is, is dat ik de visserij weer kan oppakken waar ik hem heb achtergelaten. Ik hoef er niet opnieuw in te komen. Zaterdags thuis, die avond een feestje, de volgende ochtend al vis in het net:-). En dat stopt niet, de afgelopen weken weer meer dan mijn deel gevangen, vrij gemakkelijk. They do as the're told. En nu met de afnemende temperaturen zal dat als een trein blijven doordenderen. Kom maar op herfst. Wie weet doe ik ook wel weer eens een nachie?! Vang ik hopelijk ook maar weer eens een echte karper😉. 

Het meest zuidelijke strand van Frankrijk

Opnieuw helemaal zen

Binnen 24 uur na terugkeer uit het Land van Marianne een Franse uitzetter, zeer welkom

Het meest verse bloed in de polders, maakte me bij uitzet november 2021 even zorgen - vrij mager, vrij klein en soms te beschadigd - maar ze herstellen supergoed en de groei zit er aardig in.