maandag 26 april 2021

Le(s) vent(s) du Nord

Wie bij deze titel aan Brel denkt zit in de goede hoek. Mooie woordspeling trouwens, want le vent du Nord is verre van de goeie hoek. Koud, koud, koud, kan me niet heugen zolang zoveel koude winden in het voorjaar te hebben ervaren. Noord, noordoost of oost, het gaat maar door. Met een kleine week begin april die aan de Noordpool deed denken. Sneeuw en hagel. Witte wereld in het oosten van het land. Toch wat extremer dan dat nog liefelijk aandoende aprilletje zoet riedeltje. En als ik vandaag eind april naar de 14daagse voorspellingen kijk, dan zijn we er voorlopig nog niet vanaf. 

 

Het moet niet gekker worden... zo krijgt de anti-opwarmkliek nog poot aan de grond.

 

Dat heeft zijn weerslag op de vangsten. Kan niet anders. Maar toch heb ik niet te klagen, inmiddels eind april tik ik de 40 stuks aan, karpers. Dat is voor mijn doen veel. Maar... daarvan zijn er maar een paar deftig, of zelfs normaal, alsof alle normale karpers (zeg vanaf een pondje of 16) op vakantie zijn. En dan met name de spiegels, die laten in alle polders nu verstek gaan. Heb zelfs al vrees dat er gesleept is. Het is slechts schub, al dan niet uitgezet, wat de klok slaat. Prachtige vissen en visjes trouwens, daar geen klacht. Maar waar zijn die spiegels?

 


Boordevol potentie

Superwild, en homegrown...

... of uitgezet en al prima ingeburgerd
 

Kan niet wachten tot de avondklok verdwenen is en al mijn plannen weer hun beslag kunnen krijgen, al zal ik daarin zeker moeten bijsturen. April is een verloren maand wat dat betreft. Zonde, want een van de mooiste vismaanden van het jaar. Wel veel/ voldoende gevist, uurtjesvisserij telkens. Zowel in Den Haag als in een aantal polders. Hartstikke leuk, maar het laadt niet op. Kom niet in de sessie, of in het vissen, of het gevoel, concentratie, zen, zoiets. Het blijft gevoelsmatig rommelen in de marge. Het wordt tijd voor wat aaneengesloten nachten a la vorige maand.

 

Zelfverkozen Rémi

Hij dacht even te komen plagen, maar ik vond 'm supermooi

In de luwte telkens goed te doen, en toch lag daar de vis niet
 

Had nog een mindere ervaring die lang doordreunde. Heb een sessie of acht op hetzelfde stekkie in DH gezeten, en daar liep het best lekker. Had zeker met het regelmatig aanvoeren, voorvoeren, tussenvoeren te maken. Kleinere vissen (karpers) ving ik prima en dat maakte slordig. Dacht bij een van de laatste sessies daarheen "ach, ik kan wel eens dat lichte stokje meenemen, heb ik meer lol". Dat lichte stokje is een 1,5 lbs 12-voetertje van Wout van Leeuwen, gebouwd op een CSL-blankje. Leuk om mee te pennen op zeelt of harder, maar voor serieuze karper of grassers is hij wat te bescheiden. De bewuste stek is onderdeel van het boezemsysteem en en in theorie kan er elke uitzetvis uit DH langszwemmen, dus ook een verdwaalde dertiger of zelfs veertiger is te verwachten. Maar... ik vis er al sinds 2006 tot op de dag van vandaag (met een pauze van 2012 tm 2016) en vang er alleen maar kleintjes, elk jaar wel een aantal. De zwaarste zal 12 pond zijn. Terwijl anderen in de nabije omgeving wel de beulen vangen. Een van mijn subdoelen dit jaar is hier wat groters te vangen, het moet kunnen. Dus het laatste wat ik dan moet doen is dat te lichte hengeltje inzetten, het is de goden verzoeken. Je begrijpt 'm al... ook hier komt de wind uit het noorden. Ik zit heerlijk in de opkomende zon te mijmeren, en app wat met Willem Barnas, ook over dat hengeltje met bijpassend molentje, hij kan zo'n mooie combi goed waarderen. Maak er er zelfs voor hem een foto van. Even later een rustige wegtrekker, slaan en hangen. Big way! De karper zwemt naar rechts, en naar rechts en naar rechts... Laat zich op geen enkele manier blokken met dit lichte hengeltje, en dito molentje. Hoepeltje rond, maximaal belast. Hand helemaal op de spoel is niet aan te raden, want er zit maar 24/100ste op... Tiktiktik, de slip blijft maar lopen... En dan, onvermijdelijk, zit de boel vast. Dichterbij dan ik dacht. Blijkt er nóg een boom onder water te liggen, een grote, en mijn kant op. Aanvankelijk zit de vis muurvast, maar na wat geduld en spanning op de lijn houden komt er wat mee, en mee, en mee. Mijn hoop neemt toe, voorzichtig trek ik het geheel mijn kant op. Dat moet met aardig wat kracht, anders komt er geen beweging in. Hele bossen komen omhoog, en priemen door het oppervlak. Leer je gelijk je stek kennen. Op een x-moment zegt de zaak toch zomaar pang. Vis weg inclusief haak, mij gedesillusioneerd achterlatend. Stomstomstom!!! Wat een amateurisme. Ben er ziek van, echt ziek. Heb ik eindelijk de vis die ik hier wil vangen aan de lijn, komt 'ie aan de verkeerde combi... Ben, nadat ik weer wat bijgekomen was, direct naar huis gereden voor de Alan Brown CT/SU 2,1/4 lbs 11-voet met Ambidex 2410 en 33/100 XL, mijn obstakelbeul en vang prompt weer twee minikarpertjes, waar weer geen lol aan is. Althans... je begrijpt me wel.

 

Het bewuste te lichte setje. Stomstomstom. Lesson learned.

Is er dan niks leuks te melden? Ja wel hoor; zo kwam er een prachtige grasser op mijn verjaardag uit, inclusief exclusieve kadoverpakking; vond ik pijpenkoppen die later herleidbaar waren tot gebruikt tussen 1740 en 1770 in de modder van een uitgebaggerde polder. Kun je nagaan hoe lang die vaart er al lag, en hoelang die polder niet uitgebaggerd was; en vond ik bij het opruimen van mijn viskamer nog een verborgen zakje met de door mij zo geliefde Z20, de LdB-haken van Partridge die begin millennium maar zo kort in productie zijn geweest. Zonde, want extreem geschikt voor het betere penwerk. Heb indertijd nog een laatste zakje van de meester himself gekregen, denk het allerlaatste op de hele aardbol, waarvan dit dan de allerallerlaatste exemplaren zijn, die ik eigenlijk vergeten was. Omdat ik al eerder mijn eigen voorraad opgevist had, 20 jaar mee gedaan, moest er wat anders komen, en ook die waren inmiddels gevonden in de vorm van de trig-hammer van ESP, met een ultrascherpe haak, eigenlijk bedoeld als Ronnierig-haak, maar wat kan mij dat schelen; was er weer een prachtige zonsopgang te bewonderen tijdens een van de vorige sessies; ving ik ook al een prachtige zeelt, niet gericht bevist, maar als bijvangst, maar dat maakt me niet uit; mocht ik me met de derde supermaan op rij verblijden in het open veld. Genoeg om op te kauwen, het hoeven niet alleen maar gevangen vissen te zijn.


Mijn grasser in kadoverpakking wilde best even blooperen op verzoek

Tussen 1740 en 1770

De koning is dood, lang leve de koning

Kan er geen genoeg van krijgen

En hier ook niet van. Had overigens nog een zeelt deze sessie, drie keer achter elkaar binnen 14 uur... maar die is 'het Net' al opgegaan, dus hier overbodig

"Yellow moon, yellow moon, why you keep creeping in my window?"


woensdag 7 april 2021

Virginaal

Jaja, geef toe, toen je de titel zag staan dacht je eerst even aan wat anders. Helaas te snel geïnterpreteerd, want daar gaan we het niet over hebben, er staat virginaal. A dirty mind is a joy for ever, zou Freud er over kunnen beweren. Wel ga ik het hebben over karpers zonder naam of nummer, ongeschonden, die in een water zwemmen dat nog onaangeraakt is, in een ongerept stukje Nederland. Voldoende synoniemen?

Het betreffende water stond al een jaar of wat op onze wishlist, 10 jaar inmiddels... Via via kreeg Arend het in 2019 toch voor elkaar om er eens te mogen komen vissen. Bij zeeeeer hoge uitzondering, de eigenaar van dit prive-natuurgebied - ingebed tussen allerlei SBB-natuurgebieden - had het niet zo op vissers, iets dat je meer aantreft bij echte natuurliefhebbers, die begrijpen niks van onze behoefte een haak in een vis te willen slaan en hem op het droge te sjorren voor een foto. Daarbij had hij al behoorlijk slechte ervaringen met voorgangers. Jaren terug alweer. Maar onze liaison had de deur geopend. Waarvoor hartelijke dank!

Maar goed, ondanks de toestemming duurde het nog ruim een jaar voor we konden afreizen, en werd het uiteindelijk november 2020. Dat was destijds een sessie met een gouden randje, gewoon om er te mogen zijn, ondanks dat dat weekend de eerste kou van winter 2020 zich aandiende en wij desondanks toch ons visje vingen. Het was al met al hoopvol, en wij aasden op revanche in een beter jaargetijde. Zeg april of mei. Vanwege het natuurgebied-element wordt er echter streng op toegezien dat de regels voor broedvogels (tussen 15 maart en 15 juli) met betrekking tot verstoring van nesten niet zouden worden overtreden. Dus onze geprefereerde maanden ging het niet worden. Maar omdat het nog rustig was qua broeden i.v.m. het nog koude weer mochten we later dan die eerste datum toch nog komen, zolang het nog maar in maart was. Bijzonder sympathiek. 

 

In november 2020 samen

Erg omvangrijk is het niet, maar voor een dag of twee prima te doen. En de vis kan er in en uit.

 

Wat we konden verwachten aan vis was zeer speculatief, er had destijds ooit maar 1 uitzetting van toen  nog Heidemij-vissen (papa, wat is dat?) plaatsgevonden, spiegels inderdaad. Zelf had ik in het aanpalende poldersysteem dat er via veel sloten mee in verbinding staat ooit 1 lederkarper gevangen, voor de rest was het allemaal schubkarper wat de klok telde. Zelf geloofde ik niet in overlevende spiegels, want dan zouden ze meer dan 40 jaar oud moeten zijn, al kon het altijd natuurlijk. Er staat echter nergens meer dan anderhalve meter water en we hebben in die 40 jaar wel wat beste winters gekend. Het beste waar we op zouden mogen hopen is dat deze vissen wat edel bloed hadden achtergelaten in de aanwezige populatie wilde schubkarpers. 

De te bevissen plas ligt in een veengebied en is niet zomaar te voet te benaderen. Er ligt overal water omheen; een doolhof aan sloten, eilanden en omringende vaartjes. Vorige keer in november moesten we via drassig veengebied - daar waar mijn kar het begaf, ik duwde 'm simpelweg naar de kl*ten, omdat de metalen stang waar het wiel op gelast zit simpelweg afscheurde. Het wiel klapte daardoor omhoog tegen de bagagezone-dragers aan en liep daarmee vast - naar twee eilanden, na elkaar te overwinnen. Beiden te betreden via liggende ladders (stel je dat eens voor met je kar, niks rijden, met twee man dom sjorren over de sporten), naar een derde eiland via een bijzonder wankel ponton (waar Arend's volgeladen kar zwemles nam, zo salto mortala het water in). Al met al een heel gedoe, veel te veel gedoe zelfs, dus dat moest anders; wij zouden voortaan, want toestemming voor twee keer per jaar vissen, met de boot komen. Ook niet simpel, want het lijkt wel wat op Giethoorn ter plekke, kruipdoor sluipdoor, en wat is de goede sloot nou? Maar toch zagen we daar grote voordelen in. Dus zo moest het gaan gebeuren. 

Zover kwam het echter niet, althans niet voor samen want Arend had een huiselijk probleem, liefst asap op te lossen. Iets met een een losgeschoten rioolpijp en meer dan 30k aan water onder de garage.... En dat niet alleen, hij stond ook aan de vooravond van een grote verbouwing dus deed er verstandig aan om die het hoofd te gaan bieden door middel van een goede voorbereiding. Deed even zeer, twee dagen van te voren slechts, via whatsapp afgezegd, maar al snel zag ik er ook de voordelen van in, zo kon ik namelijk overal een hengel neerleggen waar ik maar wilde, de kans op eigen succes verhogend. De eigenaar (als visrechthebbende) van een water bepaald de hoeveelheid in te zetten hengels, zo is in de Visserijwet geregeld. Geldt ook voor onze HSV's, die zijn als visrechthebbende de partij om te bepalen met hoeveel stokken je mag vissen. Nog een voordeel van veel hengels, leren gaat zo extra snel. Aan stekken geen gebrek, had zo met gemak tien hengels weg kunnen leggen, en elke stek zijn eigen karakter. Helaas heb ik maar 4 delkims, dus daarmee zou ik het moeten doen. Op zijn Frans eigenlijk, als daar de ruimte voor is. Dat stelde nog de nodige eisen aan de afvalrace met betrekking tot waar te vissen. Wat moest leidend zijn, het weer (helaas oostelijke en noordelijke winden, en hopelijk desondanks toch ook de eerste lentewarmte, dus vissen op stukken in de luwte waar de zon op kon staan) of de bodem (het lijkt er wel op Rainbow, qua karakter dan, overal omgevallen bomen en paaltjes in het water, plus vele eilandjes. Bij de eilandjes wat harder, voor de rest veenprut, met een paar zones daar weer tussenin)? 

Maar zover was het nog niet, ik moest er eerst heen. Per boot. En op de een of andere manier dacht ik dat roeiend wel aan te kunnen, zo de zware accu en elektromotor uitsparend in de auto. Viel dat even tegen, de forse oostenwind stond dermate lastig over het geheel dat op mijn stek aankomen met een tot de nok toe gevulde grote rubberboot nog even tegenviel, zo'n boot is zo nauwelijks te mannen. Maar het lukte uiteindelijk. Ter plekke werd ik door de eigenaar verwelkomd. Hij stond al op de uitkijk. Een bijzonder mens. Wars van mannetjesmakerij of ander sociaal gepoch, was hij blij met mijn flesje jonge borrel. Gewoon als gebaar. Terwijl ik 'm inschat dat hij Hoppe zo kan opkopen. 

Deed alles op mijn gemakkie, en rond het middaguur lag alles naar wens; twee hengels op harde zones, tegen eilandjes aan, met gewone bollen. Twee met gewichtlozer aas, iets met een wafter of een pop-up in de zachtere zones van het water. Wat ik rechts noem was mijn oude kant (nov-sessie) en wat voor links moet doorgaan waren in november de stekken van Arend. Qua voer gooi ik altijd alles door elkaar heen; gefermenteerd fazantenvoer, verkruimelde bollen, hennep en pellets, overgoten met een lekkere djoes. Dat had de teller voor 2021 al op 19 stuks gebracht, dus waarom daar hier niet mee doorgaan? In de zon was het prima uit te houden, maar zodra die dame verdwenen was werd het direct koud, en er werd flink nachtvorst voorspeld. Wat zou dat met het water doen, het diepste punt was 1,5 meter? Twee hengels lagen zelfs op 1 meter diepte. Daar waar het met de eerste kou in november te doen was. Ook met oostenwind toen bijdeweg.  

 

Meer krijgen ze niet per hengel

Voor de finesse 's nachts





Het was een mooie dag, vrees met die omstandigheden voor een koude nacht

Bijzonder sfeervol watertje


 

Al snel ben ik er achter dat er in elk geval 1 karper wakker is, want in de eerste schemering gaat de meest linker hengel 'lopen'. Slaan, hangen en direct vast. Met de boot ernaar toe, hetgeen niet makkelijk is met nylon en roeispanen. Ben die manoeuvre gewend met of een veel kleiner bootje, of met deze boot mét elektromotor. En gevlochten lijn. Dit is worst of both world... kan hier niet herhalen wat ik toen zei. Maar goed, ik kom op die stek aan, en weet de lijn los te halen. De vis blijkt verdwenen inmiddels. De volgende dag zie ik hoe dan zo makkelijk kon. Toen zat er een karper in het net waarbij de haak terug naar buiten gedraaid was via de lip, en deze haak zat naast (door) de lip ook vast in dat net. De karper rukte kort met zijn kop, en was in no time los, vanwege gebrek aan bungee. Dat kan ik me bij een situatie waarbij de vis kort op het obstakel zit ook wel zo voorstellen. En maar goed ook eigenlijk. Afijn, het credo is nu deze stok wel terugleggen op die plek, want daar actieve vis, maar het is zaak in een iets andere zone van het eilandje te vissen, vermoed dat de obstakels oude wortels van een groter eiland zijn. Hetgeen de volgende dag wordt bevestigd als ik de eigenaar weer spreek, die elke dag komt werken op zijn eilandjes. Dat zal overigens op een brasem na (die óók vast zit en die ik óók moet gaan halen met die boot) de enige beet van die kant zijn, de rest komt vrijwel allemaal van de vierde hengel. Maar dat weet ik dan nog niet. Aanbeten twee en drie volgen in het donker, de te verwachten kleine wilde schubs. De eerste fotografeer ik, de tweede niet eens, was midden in de nacht ietwat te moe. 

 

De kop is er af, what's next?

Die ochtend is echt prachtig, eentje uit het zonsopgang-boekje, en I don't give a shit dat het inderdaad knap vriest op dat moment, want wat is er nou mooier dan zo wakker te worden? Hoop overigens wel dat het de laatste nachtvorst is, zal zeker de vangsten positief beïnvloeden. Terwijl ik dit typ denk ik al "wat een onzin", want ik heb toch vaak genoeg meegemaakt dat juist die koude nachten het best waren. De reden? Geen idee, er is nog zoveel dat we niet weten. 

 

Ice, ice, baby

De dageraad ontwikkeld zich veelbelovend

 

De ochtend verloopt rustig, zonder actie, totdat op hengel drie die aanbeet komt, tegen een langer eiland aan. De vis springt het water uit pal tegen de schoeiing aan, die wilde wel weg, maar kon niet... voor de rest is al snel duidelijk dat ik weer zo'n kleinere karper heb. Maar wat een plaatje, lijkt mij een kruising tussen een kroes en een schub. Raar specimen. Had het er een dag eerder nog over met de eigenaar, die vertelde over netten van de beroepsvisser die van de palen scheurden omdat er teveel kroes inzat, en dat ze allemaal verdwenen zouden zijn? Eentje heeft dan toch voor bijzonder nageslacht gezorgd, en ik vermoed dat als ik mijn best doe, ik best nog wel eens een echte kroes kan vangen hier. 

In de middag volgen vrij snel na elkaar twee wilde schubs, die kan ik makkelijk tussen twee eilandjes in naar me toe trekken, ze komen vrij mak mee, om pas voor de kant wat tegen te spartelen. Met die laatste ben ik in mijn nopjes, een bijzonder fraai torpedootje. In het donker volgt nog een vis die of al wat kuitaanzet heeft of een nakomeling van een van de spiegels is, het oogt allemaal wat ronder. Inmiddels staat de teller al op 6 karpers (plus een brasem). Ben dus geheel niet ontevreden gezien het moment van vissen en de omstandigheden. 


De hybride kroes-schub; maar twee bijna rudimentaire baarddraden, verder de rugvin, de kleur, zelfs dat specifiek ruwe qua beschubbing, zonder slijm, van de kroes. 


 
Als gedeeltelijke voorouder toch iets edels?

Ergens die nacht weer een aanbeet op diezelfde vierde (meest rechtse hengel). Voel gelijk dat dit andere koek is, en ga direct achter de vis aan met de boot, voor zover dat gaat... Wat een geklooi zeg, amateur... De vis is inderdaad in plaats van mak mee te komen direct afgeslagen naar rechts, en zo achter een van de eilanden terecht gekomen, daarbij rakelings langs de paaltjes van de schoeiing scherend en omdat ik daar zelf nog niet was en de lijn er vlak overheen liep, is de zaak vastgeraakt aan een der oude schoeiingpaaltjes. In het donker een heel geklooi om dat los te krijgen. Maar dan is het directe contact met de vis weer herstelt. Die kiest ervoor nog de achterkant van een veenbult op te zoeken... waar ik niet kan volgen. Maar uiteindelijk ligt deze vis in het net. Eén blik met de hoofdlamp zegt me voldoende, dit is fors uitgevallen. Gelukkig heb ik wat grote bezwaarzakken bij me en vissen we niet in SCZH-water😎. Hoe groot doet er niet toe, in elk geval een vis waarmee ik graag het winterseizoen afsluit. En als tegen ochtendgloren wéér die hengel gaat lopen en er opnieuw een goeie vis aan het haakje hangt kan de sessie al helemaal niet meer kapot, alsof dat al mogelijk was. Het lijkt er sterk op dat al die vis zich maar op 1 punt bevind, ik geloof niet dat ze hier naartoe komen zwemmen om eens lekker te schranzen. Al met al 3/4 kilo voer opgemaakt, op 13 aanbeten is dat niet heel veel.

De ochtend die volgt is wezenlijk anders dan de vorige, de wind gekeerd, en zware bewolking heeft nu de overhand. Volgens buienradar zou het droog moeten blijven, maar ik ben er niet gerust op. 

Zodra het kan maak ik foto's van de twee gezakte vissen. En direct daarna weer een een run, op rechts, wat dacht je? Ook dit is weer een schub. Kopie van nummer 4 gisterochtend, ik moet heel goed kijken om te zien of het niet dezelfde is. 

De rest van de dag is en blijft het donker en stemmig. De ergste kou is er wel uit. Langzaamaan wordt het tijd weer op huis aan te gaan. Wéér met die boot... Dit keer windje mee. Ik kijk terug op een bijzondere sessie, heb prachtige karpers gevangen, ongeacht de grootte. En ben te gast geweest in een bijzonder gebied. Nu maar hopen dat Arend in het najaar weer mee kan. Weet nu al aan welke kant hij dan waarschijnlijk wil vissen😎. 

 

Die ochtend is wezenlijk anders dan 24 uur eerder

Stemmig weer, sfeertje

Een bak met edel bloed

10% van mijn jaartarget

Oerschubs

De zon dreigt zelfs door te breken, maar nee... dat gebeurd pas al ik weer bij de auto ben

En op de valreep nog een laatste vis, om het af te leren

Zoveel zooi

Alleen hier zouden ze wat aan moeten doen, je zal er maar wonen...

 

 

*Voor wie zich verontwaardigd voelt over de burgerlijke ongehoorzaamheid vanwege het tijdelijk opschorten van het buiten mogen zijn op bepaalde uren, ik bevond mij op (afgesloten) priveterrein, en niet in de publieke ruimte of langs de openbare weg.