Le(s) vent(s) du Nord

Wie bij deze titel aan Brel denkt zit in de goede hoek. Mooie woordspeling trouwens, want le vent du Nord is verre van de goeie hoek. Koud, koud, koud, kan me niet heugen zolang zoveel koude winden in het voorjaar te hebben ervaren. Noord, noordoost of oost, het gaat maar door. Met een kleine week begin april die aan de Noordpool deed denken. Sneeuw en hagel. Witte wereld in het oosten van het land. Toch wat extremer dan dat nog liefelijk aandoende aprilletje zoet riedeltje. En als ik vandaag eind april naar de 14daagse voorspellingen kijk, dan zijn we er voorlopig nog niet vanaf. 

 

Het moet niet gekker worden... zo krijgt de anti-opwarmkliek nog poot aan de grond.

 

Dat heeft zijn weerslag op de vangsten. Kan niet anders. Maar toch heb ik niet te klagen, inmiddels eind april tik ik de 40 stuks aan, karpers. Dat is voor mijn doen veel. Maar... daarvan zijn er maar een paar deftig, of zelfs normaal, alsof alle normale karpers (zeg vanaf een pondje of 16) op vakantie zijn. En dan met name de spiegels, die laten in alle polders nu verstek gaan. Heb zelfs al vrees dat er gesleept is. Het is slechts schub, al dan niet uitgezet, wat de klok slaat. Prachtige vissen en visjes trouwens, daar geen klacht. Maar waar zijn die spiegels?

 

Boordevol potentie

Superwild, en homegrown...

... of uitgezet en al prima ingeburgerd

 

Kan niet wachten tot de avondklok verdwenen is en al mijn plannen weer hun beslag kunnen krijgen, al zal ik daarin zeker moeten bijsturen. April is een verloren maand wat dat betreft. Zonde, want een van de mooiste vismaanden van het jaar. Wel veel/ voldoende gevist, uurtjesvisserij telkens. Zowel in Den Haag als in een aantal polders. Hartstikke leuk, maar het laadt niet op. Kom niet in de sessie, of in het vissen, of het gevoel, concentratie, zen, zoiets. Het blijft gevoelsmatig rommelen in de marge. Het wordt tijd voor wat aaneengesloten nachten a la vorige maand.

 

Zelfverkozen Rémi

Hij dacht even te komen plagen, maar ik vond 'm supermooi

In de luwte telkens goed te doen, en toch lag daar de vis niet

 

Had nog een mindere ervaring die lang doordreunde. Heb een sessie of acht op hetzelfde stekkie in DH gezeten, en daar liep het best lekker. Had zeker met het regelmatig aanvoeren, voorvoeren, tussenvoeren te maken. Kleinere vissen (karpers) ving ik prima en dat maakte slordig. Dacht bij een van de laatste sessies daarheen "ach, ik kan wel eens dat lichte stokje meenemen, heb ik meer lol". Dat lichte stokje is een 1,5 lbs 12-voetertje van Wout van Leeuwen, gebouwd op een CSL-blankje. Leuk om mee te pennen op zeelt of harder, maar voor serieuze karper of grassers is hij wat te bescheiden. De bewuste stek is onderdeel van het boezemsysteem en en in theorie kan er elke uitzetvis uit DH langszwemmen, dus ook een verdwaalde dertiger of zelfs veertiger is te verwachten. Maar... ik vis er al sinds 2006 tot op de dag van vandaag (met een pauze van 2012 tm 2016) en vang er alleen maar kleintjes, elk jaar wel een aantal. De zwaarste zal 12 pond zijn. Terwijl anderen in de nabije omgeving wel de beulen vangen. Een van mijn subdoelen dit jaar is hier wat groters te vangen, het moet kunnen. Dus het laatste wat ik dan moet doen is dat te lichte hengeltje inzetten, het is de goden verzoeken. Je begrijpt 'm al... ook hier komt de wind uit het noorden. Ik zit heerlijk in de opkomende zon te mijmeren, en app wat met Willem Barnas, ook over dat hengeltje met bijpassend molentje, hij kan zo'n mooie combi goed waarderen. Maak er er zelfs voor hem een foto van. Even later een rustige wegtrekker, slaan en hangen. Big way! De karper zwemt naar rechts, en naar rechts en naar rechts... Laat zich op geen enkele manier blokken met dit lichte hengeltje, en dito molentje. Hoepeltje rond, maximaal belast. Hand helemaal op de spoel is niet aan te raden, want er zit maar 24/100ste op... Tiktiktik, de slip blijft maar lopen... En dan, onvermijdelijk, zit de boel vast. Dichterbij dan ik dacht. Blijkt er nóg een boom onder water te liggen, een grote, en mijn kant op. Aanvankelijk zit de vis muurvast, maar na wat geduld en spanning op de lijn houden komt er wat mee, en mee, en mee. Mijn hoop neemt toe, voorzichtig trek ik het geheel mijn kant op. Dat moet met aardig wat kracht, anders komt er geen beweging in. Hele bossen komen omhoog, en priemen door het oppervlak. Leer je gelijk je stek kennen. Op een x-moment zegt de zaak toch zomaar pang. Vis weg inclusief haak, mij gedesillusioneerd achterlatend. Stomstomstom!!! Wat een amateurisme. Ben er ziek van, echt ziek. Heb ik eindelijk de vis die ik hier wil vangen aan de lijn, komt 'ie aan de verkeerde combi... Ben, nadat ik weer wat bijgekomen was, direct naar huis gereden voor de Alan Brown CT/SU 2,1/4 lbs 11-voet met Ambidex 2410 en 33/100 XL, mijn obstakelbeul en vang prompt weer twee minikarpertjes, waar weer geen lol aan is. Althans... je begrijpt me wel.

 

Het bewuste te lichte setje. Stomstomstom. Lesson learned.

Is er dan niks leuks te melden? Ja wel hoor; zo kwam er een prachtige grasser op mijn verjaardag uit, inclusief exclusieve kadoverpakking; vond ik pijpenkoppen die later herleidbaar waren tot gebruikt tussen 1740 en 1770 in de modder van een uitgebaggerde polder. Kun je nagaan hoe lang die vaart er al lag, en hoelang die polder niet uitgebaggerd was; en vond ik bij het opruimen van mijn viskamer nog een verborgen zakje met de door mij zo geliefde Z20, de LdB-haken van Partridge die begin millennium maar zo kort in productie zijn geweest. Zonde, want extreem geschikt voor het betere penwerk. Heb indertijd nog een laatste zakje van de meester himself gekregen, denk het allerlaatste op de hele aardbol, waarvan dit dan de allerallerlaatste exemplaren zijn, die ik eigenlijk vergeten was. Omdat ik al eerder mijn eigen voorraad opgevist had, 20 jaar mee gedaan, moest er wat anders komen, en ook die waren inmiddels gevonden in de vorm van de trig-hammer van ESP, met een ultrascherpe haak, eigenlijk bedoeld als Ronnierig-haak, maar wat kan mij dat schelen; was er weer een prachtige zonsopgang te bewonderen tijdens een van de vorige sessies; ving ik ook al een prachtige zeelt, niet gericht bevist, maar als bijvangst, maar dat maakt me niet uit; mocht ik me met de derde supermaan op rij verblijden in het open veld. Genoeg om op te kauwen, het hoeven niet alleen maar gevangen vissen te zijn.

Mijn grasser in kadoverpakking wilde best even blooperen op verzoek

Tussen 1740 en 1770

De koning is dood, lang leve de koning

Kan er geen genoeg van krijgen

En hier ook niet van. Had overigens nog een zeelt deze sessie, drie keer achter elkaar binnen 14 uur... maar die is 'het Net' al opgegaan, dus hier overbodig

"Yellow moon, yellow moon, why you keep creeping in my window?"