Dubbelslag, met bonus

Het schiet al weer aardig op, najaar 2021. Moet serieus schrappen in mijn plannen en behoeftes. Temeer daar er een serieuze trip (ook qua voorbereiding en de tijd die dat kost) naar Duitsland aan zit te komen. Ik stel mezelf de vraag: "Wat is prioriteit nummer een?" Strikt op gevoel zeg ik: "Nog een zeelt vangen in Bijna Frankrijk". Daar heb ik dit voorjaar zo van genoten! Temeer daar de verplichte Schein voor het Duitse avontuur ook nog gekocht moet worden en ik vanuit daar veel dichterbij die mogelijkheid zit. En alles beter dan vanuit DH die hele exercitie ondernemen, dat kost me naast zowat een tank inmiddels dure diesel ook bijna een volle werkdag. Dus liever als combinatie. En omdat ik vermoed dat dat zeeltvissen ter plekke er op of eronder is houd ik een plan B klaar in de vorm van een aantal uit de kluiten gewassen grassers op een water in de 

Gaandeweg het oppakken van de voorbereiding voor die gecombineerde zeelt/ graskarpertrip kom ik tot een echt plan: 0m 05.00 uur wegrijden; bij eerste licht voeren bij de grassers; daarna uitgebreid voeren voor de zeelt op een naburig water; dan terug naar het graskarperwater voor die ochtend en dat bevissen tot donker; daarna weer naar het zeeltwater en daar overnachten zodat ik bij allereerste licht (of beter nog als het nog donker is) weer vers voer kan brengen naar de stek; ter plekke maar bekijken of ik ze al vroeg aan het azen kan krijgen en aan de hand van die wetenschap bepalen wanneer ik de Schein ga halen. Bij terugkeer eventueel nog op zeelt of graskarper, afhankelijk van de resultaten, en zorgen dat ik voor 22.00 uur weer thuis zou zijn zodat ik mijn dame ook nog even zou spreken en zien...

Als ik het hierboven teruglees ziet het er uit als voornamelijk heel veel werk en gedoe, en dat was het ook, maar zeker niet tegen heug en meug omdat ik zo nodig moest, simpelweg omdat het plannetje, behoudens dat ik veel meer tijd nodig had van A naar B plus (her)installeren, qua vangen prima verliep.  Alleen al de reis ernaar toe kent zijn uitdagingen, dichte mist op het grootste deel van het traject zorgt voor de nodige vertraging. Desondanks kom ik vroeg genoeg aan. 

 

 

In alle vroegte eerst de grassers aanvoeren

 

Na het voorvoeren van de grassers waarbij ik er al een paar zie draaien, snel naar het zeeltwater. Dat ligt er schitterend bij, maar is nog steeds zo dichtgegroeid dat geen van beider voorjaarstekken te bevissen is. Tegenvaller. Ik moet dus van nul af aan opnieuw uitpeilen voordat ik voer breng. In een andere zone, die ook zijn eigen uitdaging gaat kennen als het om de viszooi brengen gaat, het is hier nogal onherbergzaam. Nog steeds geen probleem allemaal, hoort er allemaal bij, maar het zorgt voor oponthoud. Al met al is het niet de geplande 10.00 uur voor ik de hengels uit heb bij het graskarperwater, maar 11.30... ben dus het grootste deel van de ochtend kwijtgeraakt. Gelukkig maakt dat met graskarpers doorgaans weinig uit, die vreten, als ze er zin in hebben, ook overdag gewoon door. En al helemaal als het in het najaar zonnig is. Ik voer en vis strikt met partikels; duivenvoer, harde mais en wat tijgernoten. Op de hair uitgebalanceerde tijgers en maiskorrels, erg simpel. 

 

De zeelten hier ga ik na eventueel haken nooooit door het wier heen krijgen, dus dat wordt 'm niet vanuit deze hoek

 

Als ik me al zorgen maakte omdat de doorgaans productieve ochtend al weggesnoept is met voorvoeren, is dat toch binnen de kortste keren verdwenen. Al heel snel een run, als ik goed en wel zit. Grasser? Lijkt er wel op, de vis komt zonder al teveel problemen het hele eind mee en begint voor de (diepe) kant pas een partijtje worstelen. Had je gedacht, niks grasser, het blijkt een onvervalste schub, en ook nog eens eentje van voldoende ponden om de recent gezette "persoonlijke target" (20 vissen van meer dan 20 pond in 2021, want 10 meer dan 20 had ik al behaald in augustus) te starten. En... een der Laatsten der Mohicanen, want het gerucht gaat dat de karperpopulatie ten gronde zou zijn gegaan aan nieuwe uitzet. Dat kwam van betrouwbare bron. Met ander woorden, deze karper is vrij eenzaam, zal zich dan wel bij de grassers hebben aangesloten. Waarom ik dat denk? In de uren die volgen komen er ook nog eens twee mooie grassers op de kant. Naast een grote (oude) zeelt van 55 cm. Al met al heb ik het er maar druk mee, en het moment om te vertrekken is er eerder dan ik zou willen... voel dat er nog wel wat meer in had gezeten. Ik laat flink voer achter, met de gedachte dat ik hier in elk geval morgenmiddag nog kan neerstrijken met een kans.

Overigens, dat overlijden van de karpers zag ik zelf als een manier eindelijk eens kans op die grassers te maken, zo zou er minder concurrentie zijn. En omdat de gevangen grassers in mijn ogen meer dan behoorlijk aan de maat waren geworden en goed gevuld waren geraakt (t.o.v. het verleden) denk ik dat mijn bron gelijk heeft gehad. Je zou dan wat bijvangst van kleinere karper verwachten, maar daarvan weer niet eentje?

 

 

Niet alles is dood, en gelukkig maar. Ik zie het maar als bonus.

Doelsoort 1, maar nog een watertje te vroeg... Oude dame, wel de lengte, niet meer het postuur.

Kijk, dat ziet er beter uit, ze zitten lekker in hun gewicht inmiddels

En deze ook. Nog maar wat pondjes erbij t.o.v. de vorige. Vind ze ook zoooo fotogeniek.

 

De avond valt snel, te snel, duurt ook weer even voor ik op de zeeltstek ben. Nieuwe stek, altijd even wennen. Daarbij, weinig plek voor de tent. Maar ik wil per sé weten of de vissen hier in het najaar ook te vangen zijn en hoe ze er dan uitzien? Of het de moeite waard is dat meer te doen?

Word daarin geenszins teleurgesteld, want al in het vroege donker komt de eerste aanbeet, en ik mag me verheugen met een fraai gebouwd exemplaar van tinca tinca. Dat zie je toch maar weinig, van die zeelten die robuust gebouwd zijn, van huis uit direct al kleine bulldozers. En als ze dan ook nog de lengte hebben, zoals enkele exemplaren hier, kun je van kapitale exemplaren spreken.  Eigenlijk had ik gehoopt op een nocturne brasemaanbeet, dat mede is reden dat ik 's nacht de hengels laat liggen, want ik loop gerede kans er daarvan eentje te vangen en het kan dan zomaar zo zijn dat mijn verse record dan weer aan diggelen is. Maar met deze zeelt ben ik meer dan in mijn sas, een echte dubbelslag. 

 

 

In de rimboe, vol sfeer

 

Verder kan ik me niet veel van de nacht herinneren, heb als een roos geslapen, mede door het vroege opstaan van deze ochtend, had het blijkbaar nodig. Daarbij, de wekkers staat opnieuw vroeg, in de hoop wat op te kunnen starten. Waarvan akte, want al snel een beet op dezelfde linkerhengel, en jawel weer een zeelt. Dat voel je direct aan het bonken op je top. Deze kiest ervoor een grote bos met waterpest op te zoeken, dus ook hier, waarvan van een dril niet veel sprake meer is. Mijn geluk, de zaak is aan het afsterven dus met voldoende druk houden ben ik in staat het geheel toch los te trekken en mijn kant op te krijgen. Door het vroege startschot en mijn ervaring hier dat de vis in kleine series komt ben ik er helemaal klaar voor. Snel op de foto en dan scherp achter de stokken. 

Heb zowel een hengel met maden uit, als een methodveer met opvallende wafter. Beide vissen kwamen op de wafter. Anders dan in het voorjaar, toen het voor 90% beet op maden was.

 

Blij dat ie er niet af is, altijd listig in het wier

Gelijk maar op de foto. Vitale vis. Straalt kracht uit.

Direct daarna de nachtelijke vangst op de foto, mocht uitrusten in een tunnel

Maar snel opnieuw in de actie is op het verkeerde paard gewed, de rest van de ochtend verloopt in totale stilte. Van de delkims althans, de zeelt laat zich over het hele water zien met rollen en splashen, maar niet in mijn zone... gekmakend. En dan breekt vanzelf de tijd aan dat ik een beslissing moet maken: verder vissen voor wellicht 1 zeelt of nu eerst de Schein regelen en dan nog een grasser proberen te vangen? Ik besluit tot het laatste, volgend voorjaar hier maar weer terug, ga ik er extra tijd voor nemen. Op zijn "Jan's" (zie blog voorjaar). 

 

Sfeer in overvloed in dit prachtige bos...

... waar de herfst ook al ruim zijn intrede in gedaan heeft

 

Het verhaal van het oppikken van de Schein is een verhaal op zich, hilarisch, schattig ambtenaresk, gemoedelijkheid troef, maar verder laat ik het daarbij, niet relevant. Ben in elk geval al weer snel terug de grens over, terug naar de grassers. En die laten me alsnog een poepie ruiken. Helemaal verdwenen, geen piepen, geen hoog zwemmende vissen, niks, nada. Tot het moment dat ik weer op huis aanmoet, ik hengel 1 al ingedraaid heb en hengel 2 aan de beurt is. Vlak voor ik het handvat wil oppakken om de zaak in te draaien een halfslachtige run, waarop ik direct aansla. Deze vis vecht als een karper, maar blijkt toch uiteindelijk ook een grasser. Niet de grootste deze sessie, maar zeker de vetste van het stel. Heerlijk gevist. Een dubbelslag met bonus.

Om 17.59 ging de zaak lopen.... echt vlak voor stoppen.