maandag 6 juni 2022

Leesvoer, Bas!

De in de blog van vorige keer aangehaalde fase van weerstand, veroorzaakt door moeizaam zelf (om)schakelen, bleek toch iets hardnekkiger dan aanvankelijk gedacht. Ging het aanvankelijk om mijzelf als visser, qua insteek/ inzicht of inzet, langzaamaan evolueerde dat naar een situatie waarbij de vis het liet afweten, een lange neus trok. Dus eigenlijk opnieuw een fase van weerstand. Zo'n fase waarbij niks werkt of helpt, een anti-flow. Herkenbaar? 

En lang leve de relativering, die moeten er natuurlijk zijn, anders herken en waardeer je de highlights niet, die duurden al sinds vorige herfst. Daarbij, alles is leren. En ja, dat is ook een manier om jezelf weer moed in te praten. 

Dus wat moet ik daar dan mee, verhalend? Doorgaan met hetzelfde negatieve geneuzel, of lekker even een zijstraatje in schieten, en daar wat rondhangen, tot tijden en daarmee kansen zich keren. Goed idee! 

Maar eerst nog even dit: eerdere bloglezers weten dat er een Duitslandtrip gepland stond. Was 'ie succesvol geweest had ik er überhaupt niks over gezegd, in het kader van het ooit al aangehaalde adagium "je moet niet alles vertellen". Maar goed, de situatie was dermate dramatisch dat ik er niet over hóéf te vertellen. Zeven dagen en nachten hard gevist en niks, nada, noppes gezien, of beetgehad, gevangen, echt hélemaal niks. Met z'n tweeën. En dat verdeeld over drie wateren waarbij we op alle drie de wateren (met een gemiddelde van 200 hectaren per stuk) telkens op de topstek zaten (in technische zin), want telkens de enigen, dus de stek voor het uitkiezen.  En ja, er zit karper. 



Plan A: in vier nachten niks

Plan B: in twee nachten nada

Plan C; weer twee nachten, noppes

Positief aan die trip was het genieten van een ongerepte natuur, het onderlinge gezelschap, en het als twee jongens fantaseren over al die niet beviste wateren, wat er zou kunnen zwemmen en wanneer we ze zouden kunnen gaan bevissen? Ook wat waard. En dromen is gratis. Al voelde het geheel toch als deceptie, ik had stiekem gedacht weer eens met mijn neus in het karperslijm te gaan vallen. Gelukkig komen dit jaar nog minimaal 2 kansen in dat gebied. 

Op die trip liet Arend zijn nieuwe compacte cameratas zien, en daar was ik erg van onder de indruk. Echt compact, goed te betalen, een lekker merk (Thinking Anglers, en volgens mij alleen te verkrijgen via Carpworld), en eindelijk kon ik zo eens die al eeuwen meegewenste Nikkor 55-200 mm meenemen, zonder dat ik er een grotere tas voor nodig had. Heb hier jaren naar gezocht. Thuis direct de zaak besteld bij Carpworld en een dag later een gelukkig man. Nu heb ik een extra optiek bij me, niet van super kwaliteit, maar wat doen we nog met onze foto's? Goed genoeg voor alle hobbygebruik. Ben er ook gelijk mee aan de slag gegaan, zie beneden. Voel me weer rijker op pad gaan. Het werkt stimulerend. 


Als inhoud een camera met motor, 16-85 mm en nu ook een 55-200mm, plus de afstandbediening

En dat allemaal in 1 compacte fototas

Die nauwelijks ruimte inneemt in mijn Korum Ruckbag

Het fijne aan een telelens is dat je de wereld naar je toe kunt halen

Of door te isoleren kunt stileren

Of simpelweg het onnodige kunt weglaten

In 2021 ben ik met "Jan" het zeeltpad opgegaan (blogs zomer 2021). Jan had zijn deel ruim gevangen en was al aan het dubbelen geslagen, ik echter had slechts mogen 'ruiken' aan het water. Niet geheel terecht, ik had er al 14 gevangen van de ongeveer 50/60, maar de beteren waren, op 1 na, nog niet bij me langsgeweest. Dus daar had ik een behoefte. Helaas ligt voor mij het water op een knap stuk rijden, dus voor 1 dag ga je niet. Om van voorvoeren maar niet te spreken. Jan echter had er 1 sessie gedraaid, dit voorjaar, weer gedubbeld, dus voor hem was het voldoende, maar hij was wel zo sympathiek wat voer achter te laten, wetend dat ik in een paar dagen zou volgen. Waarvan akte.

04.00 gaat de wekker, biepbiepbiep. Heb het gevoel net pas in bed te liggen... (en dat klopt ook, we hadden op zaterdagavond een feestje). Snel alles inpakken en weg, richting zuidoosten. Ik kom er al rond 07.00 uur aan, de zon is net op. Mijn deel van het voer er in, en daarna even naar een ander water om ook daar te voeren, ik hou van een plan B. En ik heb de tijd, rustig aan, als het loopt gaat het de hele dag door. En anders morgen maar.  Daarna terug voor het echte vissen. Binnen het uur een run. En ja hoor, de vis die ik vorig jaar als eerste had (en Jan ook twee keer zo) komt er nu ook wéér als eerste uit. Wel wat in lengte en gewicht toegenomen. Dat is goed nieuws, dan weet je dat de rek er nog niet uit is. 


Goed herkenbaar aan de rode vlekken. Volgens mij een stressreactie. 

Daarna wordt het stil... heel stil. Ook geen rollen en/of springen meer. Ze hebben er (nog) geen zin in. Ondanks een regelmatige minimale extra voershot met maden. Kan gebeuren, morgen nog een dag. Het er zijn is al een feestje. Mythische oude plek. Zoals wat ze in Engeland een Estatelake noemen, al is dat hier dan een boerenhoeve van aardige omvang. De nacht elders hengelend doorgebracht, niet vermeldenswaardig, en de volgende dag terug. Weer in alle vroegte, nu al om 06.00. Eerst weer wat voer. En zie, er is vis gearriveerd, ze komen er leuk uitzetten, en telkens exact op de voerstek. Dat kan niet misgaan, dat weet ik van vorig jaar. En inderdaad, in no time twee aanbeten, zeelt uiteraard, die beiden op de foto mogen. En ook al wat kuit. Mooie zeelten, maar niet waar ik voor kwam. 


Daar!

En daar ook! 




Dan weer even rust, stilte voor de storm? Wanneer er wat later weer wat lijnzwemmers zijn (waar te nemen doordat de waker omhoog gaat en in dezelfde positie terugzakt) weet ik dat er nog steeds vis aan het azen is, of in elk geval in de buurt is. What's next?
Rond 10.30 weer een strakloper op rechts, dat was te verwachten. Maar verder niks. Ik trek de waker terug. Vis met semi-slappe lijn van fluocarbon. Soms blijft ie hangen in het wier dat al aan het groeien is op het talud dat zich tussen de visstek en mijn plek bevindt. Zoiets heeft voordelen, maar ook nadelen. Paar minuten later hetzelfde, maar nu zie ik de top trillen. Vis! Ik sla aan, en trek de vis gelijk mijn kant op. Inderdaad blijkt de lijn behoorlijk afgezonken in het wier, dus ik moet mijn best doen. Voel ook dat de vis telkens dat wier opzoekt. Dat maakt het spannend. Als de zeelt halverwege is gaat ook de andere hengel lopen. Maar mijn vis kan het niet zijn, de lijn daarvan wijst nog naar rechts. Dus een dubbelrun, hoe vaak dat niet voorkomt bij zeelt! Omdat ik vermoed dat de eerste vis een beste is besluit ik eerst die naar me toe te drillen en de tweede even te laten voor wat hij is. Die eerste vis neemt steeds grotere proporties aan, het zou een van de vissen kunnen zijn waar ik op uit ben. Op 10 meter uit de kant wil 'ie niet meer... blijft op afstand druk doen, te druk. En schiet vervolgens los... kanonnen! Ik vloek en tier er aardig op los, sorry lieve kijkbuiskinderen, zo net voor de streep. Maar het wrange feit is en blijft dat 'ie flu is. Wat blijkt nu, deze vis heeft toch op de een of andere manier de andere lijn opgepikt, ik denk al in een vroeg stadium vóór ik aangeslagen had, dus ik heb twee hengels staan drillen, en aan die tweede hing een zware tak die behoorlijk tegenwicht gaf, en op een X-moment niet verder omhoog mee het talud op wilde. Wat een pech... het voelt wrang. Temeer daar Jan van de grootsten er al een heeft gevangen recentelijk, hij er een heeft dood gevonden en ik er zelf ook al een van heb vorig jaar. Welke was dit? En natuurlijk de rest van de dag geen stoot meer. Alsof het water geen vis bevat. 

Ben in de middag even bij Plan B gaan zeelten, en net als Jan een bezoekje aflegt vang ik een mooie grasser. Heel opportuun op een korstje. Deze vis kwam vlak voor mijn neus de pluizen van een boom van het water plukken en had ook wel trek in een extra vlokje. Die kans heb ik niet laten liggen. Van zeelt ook hier verder geen spoor trouwens. In de avond nog teruggegaan naar de bosstek, maar daar was het over, en tijd om de volgende ochtend af te wachten was er niet. Tot over een paar weken, a bientôt. 


Het verzachte iets, en de manier waarop zeker

Kijk, daarvoor heb je een alerte maat nodig, die het moment pakt



Ergens deze periode een app van Niels Koetsier, onze GHV-coming man uit Gouda. Hij was benieuwd wanneer we een specifieke lichting aan volschubspiegels van Edko konden verwachten? Ik kon hem uit de droom helpen, die zwemmen er allang. Alleen zijn het geen volschubsspiegels, maar 'slechts' zwaar beschubde spiegels. Als ze zo klein zijn dan is er nog geen ruimte tussen de schubben, en kun je je laten foppen, maar gaat de zaak groeien dan ziet het er uit als hieronder. Allemaal vers gevangen de afgelopen weken. Ergo, het is niet allemaal kommer en kwel, die polders en hun parels zijn mijn savehaven. 


De vraag was wanneer de omcirkelde batch volschubspiegels zouden komen?



Nou, die zwemmen er al😎



Wat doet dit over 10 jaar? 


Mijn Haagse boezemsessies leveren ook weer een schoonheid op. Ik heb 'm nog niet gematched, maar ik gok op (wéér) een Cortenvis, helemaal leeggepaaid. Geeft niks, ik ben er wát blij mee. Had ik even nodig. Ik ga niet gelijk terug de dagen erna, op zich gek, want als ze er zijn, dan kun je ze vangen, maar ik heb behoefte aan ruimte, niet aan stad. Als ik in de sessies erna in een relatief nieuwe polder weer twee mooie vissen los, de eerste waarschijnlijk slecht gehaakt, de tweede weer een lijnzwemmer die vals gehaakt zit weet ik dat de flow er nog even niet is. "Hoe erg is dat nou, je bent toch lekker buiten geweest?" zegt Helen als ik mijn nood klagend naast haar op de bank neerzijg nadat ik eerst mezelf ontdaan heb van alle natte kleding. Tot de bekende natte onderbroek toe, want een dag dat het met bakken uit de hemel kwam. En gelijk heeft ze natuurlijk. 

Volgend weekend weer Bijna Frankrijk. Hoop dat de paai nog even niet in aantocht is. Heb ik nog een kans weer eens een zeeltmonster te vangen, in elk geval een kans. En voor de rest zien we wel. Daarbij de zomer is nog lang en de lijst met wensen eveneens. Keep you posted, Bas, hou je taai en snel weer op twee benen. Kun je weer mee met je mede-mannenbroeders. 


Wat was jij welkom! 

En jullie onwelkom!!


1 opmerking:

  1. Bedankt Hans! Prachtig weer, heerlijk leeswerk, schone plaatjes en mooie vooruitzichten man. Ik zal voor je duimen, giant tench is coming! Groet, Bas

    BeantwoordenVerwijderen