Eindschot

Wat valt er nog te verwachten? Doorgaans poep ik er nog wel een eindejaarsterugblik of -conclusie uit. Kan ik dit jaar zomaar overslaan. Julie geloven al die prachtige steeds groter groeiende polderparels toch wel inmiddels? 

Heb wederom verregaande plannen om te gaan baarzen met wormen op een voerstek. Mocht dat dit jaar nog lukken en mocht het uberhaupt lukken (m.a.w. succesvol zijn) dan wellicht daarvan nog een bijdrage. Is weer eens wat anders.
In dat kader; volgend jaar weer carp only, al ruim ik wel ruim tijd in voor wat voorjaarszeelten en -brasem. En dat is al over 4 maanden. Maar eerst de winter!

Bovenstaande had het eind van een andere blog moeten zijn, in plaats van de start van degene voor je neus. Eentje die nu pas in januari op de digitale snelweg losgelaten gaat worden, ipv in december. Simpelweg omdat dan de jaarcirkel daarvoor pas rond is, en daarmee reden tot evaluatie. Mocht ik die nu wel 'gepubliceerd hebben' had een eindconclusie voor 2023 er niet meer ingezeten. Maar heel eerlijk, heb vanaf de Franse trip begin oktober de helft (en inmiddels meer, still counting) van de totale hoeveelheid karpers dit jaar gevangen, het ging maar door, najaar of startende winter of niet, zeg nu zelf, dat is toch interessant? 

Eerst maar even een terugblik: dit voorjaar zomaar opeens een groot verhuizingsgat in de visserij, en pas eind april weer een beetje op orde. Heb daarmee dan ook niet een van de doelen gehaald; elke maand een karper vangen. Soms moet je zaken loslaten. Voor het derde jaar op rij wel een ander subdoel; tien 20-ers, waarvan twee 30-ers, en dat is best bijzonder, niet het aantal op zich - ken mensen die dat in 1 weekendsessie vangen, sterker nog deed ik zelf in Duitsland in mijn niet-karperjaren met alleen in het diepe najaar wat karpergehengel - maar het gegeven dat ik dat doel exact haal, en ook geen visje meer. En dat dan voor de derde jaar op rij is wel bijzonder. Hoop volgend jaar wel op een patroondoorbraak😊. Tel ik gemakshalve even niet mee dat een der twee 30-ers twee maal op de kant kwam, en dat ik er een andere 'moest afstaan' aan het met Dennis gehanteerde run-om-run systeem (zie vorige blog). Dat hebben we daarna gelijk losgelaten:-). Geintje hè. 

En dat de meeste grote vissen pas in de laatste 4 maanden van het jaar komen is ook al geen verrassing meer. Draait om waterkeuze en systeemkeuze, heb er al vorig jaar al eens een uitgebreide decemberblog aan gewijd. Blijkbaar ben ik ook een gewoontedier. 

Blij met de niet bekende 60 cm zeelt, dat maakt dat ik terug moet voor de wel bekende:-). En wat dat betreft blij met die hele sessie; 33 zeelten op een bestand van 60/70 was een bijzondere ervaring. 

Nu die andere(n) nog

En over blij gesproken; blij met de 2023 vismaten - Arend, Andries, Michael, en Dennis (in willekeurige volgorde), dank je wel voor de vele goede uren samen doorgebracht, waarin eigenlijk alles bespreekbaar was - en daarmee bedoel ik de mannen waarmee ik dit jaar daadwerkelijk ben gaan hengelen. De groep visserijgerelateerde vrienden, bekenden en mensen waarmee ik soms of regelmatig de waterkant zie is véél groter, en dat voelt rijk. Daar zitten ook mannen tussen waarmee ik veel deel, en al jaren, simpelweg omdat dat kan, maar desondanks vreemd genoeg niet mee naar de waterkant ga. Eens kijken of daar verandering in kan komen, je leert aan de waterkant het meest van elkaar. 

Kijk, daar zit Andries genietend van de voorjaarszon. Die dag van karper geen spoor😂. 

Maar solo kom ik net zo goed uit de verf

Heb me dit jaar, om niet te verzuipen in de vele nieuwe vismogelijkheden van de nieuwe hut, het grootste deel van het jaar maar vastgeklampt aan bekende polders, hetgeen me goed bevallen is. Zo kan ik heel gedoseerd al dat nieuwe water in kaart brengen, letterlijk en figuurlijk. In die zin kan ik niet wachten op mijn 'pensioen', zal me geen dag vervelen. Bracht met zich mee dat ik een bepaalde polder, waar ik al 25 jaar kom - soms denk je dat je het ter plaatse goed begrijpt om dan toch weer ongelofelijk op je bek te gaan - goed onder druk kon zetten, had een paar vissen hoog op de wishlist staan. Nou wil het geval dat de bovenste van die lijst er een der allerlaatste dagen van 2022 al uitkwam (zie blog Het Monument dec 2022), maar zonder fatsoenlijke pronkfoto om het ego op te poetsen, dus mijn queeste was nog niet over. Waarvan akte. Het gevolg; ik ving een hele trits aan onbekende vissen, en niet de minsten. Die hebben er dus al jaren min of meer ongezien hun rondjes gezwommen. Eigenlijk weten we heel weinig. 

Daarnaast ook, als dubbelaars na vangsten in eerdere jaren, de twee grootste grassers, inmiddels een restpopulatie, dit keer ook op mindere gewichten. Denk dat dat binnenkort wel einde oefening is. Daar verwacht ik zeker geen verrassingen meer. Komt bij dat de TOPstek hier dit jaar nauwelijks rendeerde, en niet alleen voor mij niet, ook Andries wist ze niet tot nauwelijks te vangen, dus voor mij het bewijs dat je een stek wel degelijk kan opvissen. Eerdere jaren kwam ik er een keer of 10 per jaar, eigenlijk altijd wel een vis (of meer, al uitzonderlijk voor het water an sich, maar daar kon het) opleverend, beter wordend naarmate het water afkoelde, bijna een garantiestek. Maar dit jaar, de teller staat op 17 bezoeken (werd steeds volhardender) en op 2 keer na - de eerste keer een grasser gevangen, en die heb ik op die specifieke stek al die 25 jaar nooit gezien, dus zomaar opeens wel is een signaal. Net als snoekbaars vangen tijdens het doodaassnoeken... dan weet je dat de snoeken er niet zijn. De tweede keer 2 karpers gehaakt, waarvan er 1 ook nog door lijnbreuk ontsnapte, dus maar 1 in het net - geen vis, niks, nada, noppes. Behalve dan tijdens de paai, overal karper, precies daar, maar een dag later weer uitgezworven, verdwenen. En reken maar dat ik er met een hengel teruggegaan ben. Tijd om deze polder wat met rust te gaan laten, de jonge vis wat te laten groeien en mijn pijlen te gaan richten op andere, waar zeker makkelijker vis te vangen is. 

Mij een beetje pesten; met z'n allen paaien op de kop van de Topstek
en daarna verdwenen zijn, het hele jaar zelfs. 

De tweede dubbelende grasser, zo al een monster, en toch heb ik 'm nog zwaarder gevangen

Op 100 sessies (en een beetje) staat de teller nu, dus gemiddeld 2 x week op pad. Zit natuurlijk van alles tussen: 1 uur, 2 uur, een volle dag, nacht of zelfs hele week. Ik 'draai' elk compleet jaar wel 100 sessies, betekend hier dat er in de periode vanaf mei toch meer gevist is dan normaal, omdat de eerste vier maanden wegvielen, ondanks ook meer werkuren. Voelde al met al goed, in evenwicht. To be continued. En is daarmee dus mijn enige goede voornemen voor 2024, het gewoon zo laten allemaal. 

Heb ook het gevoel voor bollenvissen terug, er zijn hier zoveel mogelijkheden voor; plassen, recreatiegebieden, boezemsystemen, rivieren en zelfs wel enkele polders. Met toekomstige voermogelijkheden op acceptabele reisafstand, en stekken die niet gepeest worden, dat ken ik niet uit DH. Vis nu met een superbol van Arend, vol met RR, de echte, zelfs 25%, goed in alle seizoenen. Not for sale. Gemaakt door David Rotterdamaas Keller, aanrader (het bedrijf). Ook mag niet onvermeld blijven dat Dennis is gekoppeld aan GCP van Valentijn Schoonenberg, een coole gast die zo vriendelijk was tegen een méér dan schappelijke prijs de bollen voor de gezamenlijke grote veenplas- voercampagne te leveren, eveneens een aanrader. Sluikreclame? Nee, geenszins, ik stel het onomwonden, heb er vertrouwen in en laat er jou je voordeel mee doen als je daar voor open staat. Of niet, mij om het even, zolang je mij maar laat in mijn positieve gevoel over dit aas van beide leveranciers. Dat zal zich in 2024 zeker uit gaan betalen.

Eindejaar betekend ook nog wat dagen vissen vanaf het moment dat ik dadelijk op de "publiceren"knop druk, gezien het weer verwacht ik zeker nog vis; zuidwesten winden, regenachtig zacht. Zo'n 'winter' wil je toch elk jaar? 

En nu het woord weer toch gevallen is, terugkijkend kan ik me niet herinneren zo vaak zo nat te zijn geregend, water water water. Of beter nat, nat, nat. Klaarblijkelijk de prijs voor lekker doorvangen in de koudere maanden. Maar mag het ietsjepietsje 🤏 minder? Please🙏.

Bij maken van de foto, destijds nog in oktober, al voorbij alle verwachtingen,
nu in december heb je er een zwemdiploma nodig... En slechts een van de vele polders...
Een triest record.

Hierna nog maar een paar in eerdere blogs niet getoonde karpers, in volgorde van vangen. Allemaal het bekijken waard. Kan het niet laten. Wat een rijkdom eigenlijk.  

Tot in 2024!! Laten we er met zijn allen een visrijk jaar van maken. 

Dat deze na haken in het net gekomen is, is niet meer dan een Wonder, ja met een hoofdletter. Heel soms zit het mee, al had ik álles tegen. Eigenlijk had ik die dag gelijk na de sessie een staatslot moeten kopen.
En daarom zal je mij nooit weerhaakloos zien vissen, al moet ik er 'burgerlijk ongehoorzaam' voor worden. 

Gelukkig Nieuwjaar!