Toestand van geest

Wat staat daar nou? Toestand van geest? Ja, beetje vreemde lullige titel, want state of mind had veel beter gebekt, en de zaak ook voldoende afgedekt. Iedereen had ook direct geweten wat ik bedoelde, maar deze moet onvertaald. Wil een gevoel overbrengen. (En trouwens ook af van dat al te makkelijk Engelse sjargon wat er maar in blijft sluipen). 

Waar ik zomers in elk geval sowieso de laatste 2 jaar niet tot nauwelijks te porren ben geweest tot nachtelijke avonturen (tot frustratie toe, want ik begreep dat ik iets liet liggen) is dat dit najaar wel anders; na de Franse trip sinds eind oktober elk weekend wel een keer, zonder dat het voor uitvalsverschijnselen zorgt in de dagen erna. In tegendeel, lijk wel een ADHD-er, vol gas, de hele dag. Dubbele energie. Op zijn minst opmerkelijk. En hoopvol, voor de toekomst. Heb nog wat jaren te gaan en het nachtvissen moet daar zeker onderdeel van zijn en blijven. Zou het fijn vinden dat tentjevissen te kunnen continueren. Het prettig indalen op de (woon)stek in Gouda zal zeker aan de huidige toestand van geest (en lijf) een bijdrage geleverd hebben. Al die vrije ruimte en natuur zo vlak bij werkt bijzonder zuiverend. 

Dat er momenteel leuk gevangen wordt is absoluut onderdeel van de puzzeloplossing. Voor mijn doen grotere vissen kussen het spreidblok deze periode. En niet alleen bij mij, maar ook bij vismaat D (zie blog sept 2021). En omdat D een blijvertje is gebleken zal ik 'm voortaan met zijn echte naam duiden: Dennis. 

Dennis en ondertekende zijn al een keer of wat samen op pad geweest afgelopen jaren, gewoon omdat het klikt. Nou wil het toeval dat ik in Gouda ook nog eens minder dan 100 meter bij hem vandaan ben gaan wonen. Bizar, als ik op de galerij van mijn flat met een loodhengel flink van me af smijt gooi ik makkelijk over zijn dak heen, zo dichtbij. Dus een gezamenlijk doel is zo gesteld en uitgevoerd. Waarvan akte. 

Wat me aan Dennis bevalt is dat het geen opschepper is, hij vist niet voor zijn ego, een 10 ponder wordt (bijna) net zo enthousiast onthaald als een 30-ponder. Dat herken ik. Waardeer ik ook. Voelt vertrouwd. Daarbij kent hij Gouda en omstreken op zijn duimpje en was hij in vele gevallen de eerste op de watersystemen hier, dus in die zin zeker een pionier. Hij heeft voldoende watersense, dat niet goed in woorden te vatten stukje extra dat maakt dat je water en haar inwoners begrijpt, kan volgen en daarmee kan anticiperen op de situatie. Al met al een volwassen visser, en als zodanig voor mij een fijne vismaat, met een eigen mindset (ja Moolenaar, vertaal dat maar even kort in het NL...) die ook nog eens op "een biertje drinken dadelijk en even overleggen?"-afstand woont. Wat wil je nog meer? 

Terug naar het vissen: plan is samen een groot watersysteem in de regio aan te voeren en te bevissen. Ten opzichte van DH tegenwoordig heerlijk dichtbij. Voordeel; weinig vis, dus voldoende rustig, want daarmee niet interessant genoeg voor de meute. Van wie het wel probeerden hebben velen er al hun tanden al op gebroken. Saillant detail; zelf heb ik er met Arend al gevist in 2019, paar keer zelfs, maar met het eerder aangegeven resultaat, zero, niets, nada, onze tanden inderdaad op gebroken. Nadelen zijn er ook; weinig stekken ondanks de omvang en ook nog eens slecht tot heel slecht bereikbaar. 

We begonnen en eindigden de visnachtcyclus met volle maan

Zowaar een mooie droge ochtend, en nog beet ook, terwijl het hier doorgaans nachtazers zijn

Dennis echter is van het eerste uur hier, toen vele vissen nog in hun pubertijd zaten, en hij zelf ook, dus die heeft afwijkend ideeën qua stekkeuze. Slaat de voor de hand liggende stekken over. En ik volg hem daarin, voel zijn kennis. Mix dat met mij eigen ideeën. Voorbeeld? Dennis vist met snowmans. Vind dat zelf geen scherpe visserij omdat de rig die erbij hoort niet pro-actief/ niet agressief is, de vis moet flink gaan zwemmen om 'm te laten werken. Leuk voor de zomer. Dus dat kan beter; dus ga ik met wafters en bijbehorende agressievere rigs aan het vissen. Plus wat fijner voerspul mee in de boot waar de bol tussen ligt. Na aasopname moet het voor mij direct haken zijn omdat de vis zich weinig zal willen  verplaatsen vanwege het attractieve compacte plekje. Waarbij de lengte van de onderlijn even een beetje aandacht nodig heeft. Zo kort mogelijk is de behoefte, maar niet zo kort dat e.e.a. in de veenbodem verdwijnt. Ik kom bij 17 cm uit, en dat blijkt een goede inschatting. Samen met een licht lood (60 gr wartellood, voor mij voldoende, vis ik vol van vertrouwen, verkregen via de methodfeedervisserij met nog veel lichtere gewichten) een hakende combi. De twee zwaarste vissen komen trouwens ook op die wafters. 

(Zie je wat ik -beetje expres- net deed: prettige vangsten toeschrijven aan slechts één van de vele variabelen die een vangst mogelijk maken, zoals een specifieke rig of bol, zoals al zo vaak gebeurd, en waarmee met name de sponsors van die vissers reuze blij zijn. Als dat maar vaak zat plaatsvindt ga je linksom of rechtsom zulke zaken toch als waarheid/ als de sleutel tot succes ervaren. Zo werkt de menselijke geest (lees marketing). En een stijgende verkoop van aanbevolen zaken. Heb er tegenwoordig een whatever-gevoel bij, kijk er wel doorheen, en jij ook toch?) 

Dat die zwaarste vissen op die wafters komen is natuurlijk hoofdzakelijk omdat ze door regelmatig voer, en de juiste hoek van het water bij de heersende warmere zuidwesten winden automatisch op die stek uitkomen. Door mij goed bevist met een scherpe rig, dat dan wel. En dat het de twee zwaarsten zijn gewoon toeval. Geen toeval is dat de van tevoren gedoodverfde topstekken de minste beten opleveren. Had Dennis al voorspeld, en wat aanpassingen gedaan quaplek van aasaanbieding, maar zelfs dat was niet voldoende. Denk toch door hengeldruk door de jaren heen, altijd maar op datzelfde plekje, hoe gering ook. 

Terug naar de essentie, ondanks het slechte weer, regen, regen en nog eens regen, waardoor de stekken vrijwel onbereikbaar waren met de kar, en tegelijkertijd zonder kar uberhaupt niet te doen - te ver lopen, met teveel spullen- met andere woorden, heel hard werken, bleef ons moraal hoog. Heb mezelf tot de laatste sessie niet betrapt op verlies van motivatie. Nee, gewoon gaan, en nog eens. Al die hindernissen waren slechts wat ze waren, tijdelijke hindernissen. Nee, zelfs het na elke sessie weer moeten drogen van alle zooi (en "op mijn flatje", hier niet zo geschikt daarvoor, had telkens een groot deel van de week nodig) bleef de duim omhoog wijzen. 

Op sommige punten blijft de laars achter als je er niet op bedacht bent.
Bij haast levert dat hilarische momenten - voor de ander - op. 

Nat, natter, natst

Wat er ook gebeurd, hoe hard de Delkim ook afgaat, éérst je laarzen aan. 

Zal zeker met de prachtige reeks karpers te maken hebben die elke sessie, goed verdeeld over de periode en ons beiden weer voor de camera terecht kwamen. Deden het humeur goed. Iets wat ook zijn weerslag had in de rest van de plannen. Heb nu voor de hele winter wel nachtvisideeën. Mocht het weer niet te zeer tegenzitten (bij moment van typen flinke sneeuwstormen over het land en steeds lagere temperaturen, hoop niet dat het doorzet) worden er zeker nog wat nachtjes aan de winterse waterkant doorgebracht. Momenteel is er ter plekke niet te vissen, heb de laatste nacht letterlijk in het water geslapen met de poten van de stretcher. Alle spullen op een omhoog gevouwen grondzeil. Dat in combi met het zware werk om er te komen heeft ons doen besluiten een ander stek te bevissen waardoor we met 1 hengel, de best lopende, in de oude zone konden blijven vissen. Maar die sessie leverde een blank op. Zelf wijt ik dat aan de gedraaide wind naar het noorden en het oosten, met bijgaande afnemende temperaturen, de eerste kou van het jaar. Niemand in mijn omgeving, ook de penvissers niet, vangt dat weekend wat. Eens kijken of we het in wat nog komen gaat aan vorderende winter weer kunnen vlottrekken. Zo niet, zijn daar nog vele andere opties. Moet wel zeggen, makkelijk te bereiken, vlotter te bevoeren, maar qua bewoners ook een tandje minder. En als je dan toch moet 'lijden', dan maar voor the real McCoy. Moet bij dit soort revelaties altijd aan Frans Frentrop denken, die van de term rapaille op een stretcher. Die begreep niets van termen als "slachten", "hard vissen", "lijden voor een vis" of zaken die bij oorlogvoeren thuishoren. Je gaat toch voor je plezier vissen, het is toch een hobby? Heeft toch niks met arbeid of vechten te maken? Heeft een punt natuurlijk. 

Een blokkige vis, van boven net zo breed als hoog. 

Een zo goed als leder; ouwetje. Dennis had hem drie weken later en een kilo zwaarder (zelfde unster).

Een vis met een hele voorgeschiedenis

Een van de toppers hier, qua gewichten ben ik safe dit jaar. Bijzaak verder, maar toch weer prettig. 

Nieuwe garde, met edel bloed in zich, de toekomst van dit water.
Laat 'r maar heel groot groeien, kom ik nog eens terug. 

Voor wie interesse in rigs heeft: vis met twee verschillende onderlijnen, wel allebei met name bedoeld voor wafters. Zo'n uitgebalanceerde bol hoef je niet per se aan een een langere hair te vissen, maar kan heel kort op de haak bevestigd worden, als er maar wel weer schuifruimte op de steel van de haak is. 

Nummer A is een multirig (dus de haak is vervangbaar), deze vis ik met een klauwhaak. Die klauwhaken gebruik ik steeds meer in diverse rigs; in theorie (?) een iets minder snelle inhaking, maar wel minder lossers, daar teken ik voor. De truc is een lus te maken van het (hier wel gestripte) gecoate onderlijnmateriaal en daar weer zo'n wartel met schroef aan te bevestigen, zodanig dat er een soepele ruime D ontstaat. Blokkeren met een line aligner. Haakt als een beest, ben zeer tevreden. Enig nadeel; je moet na elke vangst de lengte van de soepele D even checken, die wil wel eens verdwenen zijn. Kwestie van de line aligner loswurmen en zorgen dat de zaak weer wat speling krijgt. 

Nummer B is de zgn German Rig (google maar), die ik vis met een curve shank nummer 4, een wartel met schroefje op de haaksteel en een not a knot bevestiging die de onderlijn aan de onderkant van het oog laat weglopen, geen line aligner of kicker, wél een gecoate SOEPELE onderlijn (dus niet strippen) plus een sinker een aantal cm van de haak. Op deze rig heb ik de afgelopen 4 jaar erg veel karpers gevangen en ik durf hem van harte aan te bevelen met een wafter. Wel testen, al die wafters zijn anders, en je moet echt in de praktijk even uitvogelen welke maat haak bij welke maat bol werkt. 

Rig A boven, en rig B onder

(Geen van deze rigs is door mij ontworpen, maar via tips tot mij gekomen, en direct herkent als potentieël goede rigs, waarvoor dank.)

Over de bollen valt ook nog wel wat te melden. Zonder vismeel, alleen maar snel verteerbare ingrediënten, met twee labels. Een zoete en een notige. En in twee maten. Ben ervan overtuigd dat je jezelf tekort doet door in alsmaar afkoelend oppervlaktewater met visbollen te gaan voeren, dat is vragen om verzadiging, en daardoor teruglopende vangsten. Dat staat naast het sowieso teruglopende metabolisme door de minder wordende watertemperatuur.  

Ja sorry Andries, het ging wéér niet over penvissen, hoop dat je tot hier gekomen bent. Geworsteld?