Een onverwachts zomers en toch dubbel gevoel

4 maart 2013

Na alle ellende rond winterse neerslag de afgelopen weken ineens een stukje voorjaar, en met bizarre temperaturen, zo vroeg in het jaar.
Mijn vishoofd staat nog in roofvismodus, en het geplande voorjaars-brasemvissen is nog heel ver weg.
Dus inderdaad wat dooie sardines losgelaten op een van de lokale wateren, in de hoop een vette snoekbaarsmama te vangen. Denk dat die in deze periode al de warmer wordende kanten opzoeken.
Resultaat geen snoekbaars, maar een prachtig getekend snoekje met Italiaanse aspiraties.

Esox bellissima

Du moment dat ik haar (denk ik) terugzet en loslaat een enorme kolk eronder. Voor ik het weet is deze dame van 70plus overdwars gegrepen door een enorme tante. De bek van de grote tante bek zit volkomen over de kop van de net door mij teruggezette vis heen. Ik zie het tafereel een seconde of twee aan, alles in verstilling, niets passerend. Dan zakt de grote dame weer terug de diepte in, haar kleinere nicht overdwars meenemend. Haar staart slaat wel krampachtig, maar geheel zinloos... Geeft me geen fijn gevoel en is daarmee een nare afsluiter van een verder avontuurlijk winter-roofvis-seizoen.

Wat mij niet loslaat; het gebeuren kan een paar kanten op: of de kleinere vis wordt getracht op te eten, resultaat beide dames overlijden, of het was 'slechts' territoriumgedrag en vroeg of laat wordt mijn Italiaanse schone weer losgelaten, ongetwijfeld getekend voor het leven.

Enige lichtpuntje is het gegeven dat er klaarblijkelijk ook een hele grote snoekdame in dit verder als zodanig niet bekend staande putje huist. En dat niet alleen, het is ook nog zeer lokaal, dus goed voor invuluurtjes.
Hier ga ik meer komen, want ik wil het weten!

Warme oevers in maart