donderdag 31 december 2020

Panta Rhei


"Het moest er een keer van komen, een van mijn levensmotto's in een titel. Panta Rhei, latijn voor Alles Stroomt. In andere woorden, alles is altijd aan verandering onderhevig, in beweging, niets blijft hetzelfde. Nooit. In elk geval niet voor lang. Zo zie ik het leven, en het maakt zaken beter te accepteren, want alles is op die manier relatief(ver), aanvaardbaar(der). Zeker in het leven, en (wat minder goed, toegegeven, al zou dat eigenlijk andersom moeten zijn) ook in het vissen. En het staat hier ook voor een bewogen jaar, op alle vlakken, zeker ook qua vissen. 

Als ik terugkijk naar 2020 zie ik heel veel prachtig gevangen vissen, en veel meer dan dat alleen, ook bijzondere plekken en sessies. Genieten tot en met. Maar al die verspeelde vissen  - het zijn er veel te veel; lossers, lijnbreuken, en tot twee keer toe een slippende knoop  - knagen toch wel aan me, zowel de zeelten, de brasems, de grassers als uiteindelijk ook de karpers. Om het over de vrijwel helemaal weggebleven snoeken maar niet te hebben. Had het als titel net zo goed Still Learning, naar analogie met het derde boek van grootmeester Hearn, waarvan niet geheel toevallig deze maand (dec) de inschrijving voor boek drie start. 

(NB. Ik dacht inschrijving, maar het blijkt al de verkoop ervan geweest te zijn. En binnen 5 min (?  via hear say, maar waarom ook niet, de man is een levende legende in Engeland) al UITVERKOCHT... gelukkig komt de tweede editie in januari uit. Voor diegenen die voor de inhoud gaan net zo goed, voor de verzamelaars wat minder interessant.)

Maar... omdat alles stroomt komt er na deze periode weer een nieuwe, en daarna weer een nieuwe. Prachtig eigenlijk. Kan niet wachten tot de toekomst zich (morgen al) aandient. Heb naast vangdrang ook levensdrang, elke hoek weer een nieuwe kans. Met recht panta rhei. Gelukkig nieuwjaar."

 

Aanrader en toekomstig collectors item, maar daar hoef ik hier niemand die op deze plek is aangekomen van te overtuigen, denk ik

 

Met hetgeen hierboven staat wilde ik het jaar eindigen, met nog wat beelden van vissen die het niet gehaald hadden in eerdere blogs dit jaar. Heb het geschreven ergens begin december. "Helaas" gaat dat niet door. Want, mede door de volgende gedeeltelijke lockdown, kwam er weer een slootje aan vrije tijd beschikbaar op het allerlaatste moment en daarvan heb ik een aanzienlijk deel benut om te gaan vissen en mijn doelen te realiseren. In elk geval het karperdoel, te weten 10 vissen van 20 pond en meer. En het werden er 10, waarvan twee zelfs de 15 kilo grens over gingen. Dus al met al toch nog behoorlijk tevreden, zo ik dat sowieso niet al was, want dát ik mag vissen is al zo mooi. Genoeg gezever, tijd voor wat verhalen.

 

Op de scheiding van november en december al een behoorlijke goedmaker, en alleen gevangen door niet te blijven hangen in het al bekende. Lees: je kansen pakken!
 

Begin december was viskweker Vandeput uit Belgie aan de beurt om ons haar vissen te leveren. Akelig mooi, lange vissen van dik 50 cm al, met prachtige rijenachtige patronen. Was en ben er heel blij mee. En dan die schubs, olala, dat worden machtige edels... dus dit jaar zowel van Ed (special carp), Corten en Vandeput prachtige vissen gekregen. Mijn hart ligt bij die van Ed, mede omdat ze zo Hollands zijn, en ik Ed een meer dan geschikte vent vindt met 110% liefde voor zijn product, (en ook omdat ze beestachtig groeien, lekker terug te vangen zijn, en tot nu toe geen zichtbare uitval hebben), maar de karpers van de twee andere leveranciers mogen er ook zijn. En waar ze zwemmen? Overal waar de GHV-GH polders heeft. Ben je lid, vind je die terug in het "Gele Boekje". Ik (ja wij, maar je begrijpt me wel) ben nu 13 jaar bezig met uitzetten in de polders, en het begint er op te lijken dat we weer serieus overal kunnen vissen. Moet er niet aan denken dat er weer eens een strenge winter komt, die van 2011/12 was funest voor vele bestanden... 

 

Waanzinnig mooie spiegels van Vandeput, stuk voor stuk. En vrijwel onbeschadigd. Zeker wat waard.

Eigenlijk alles wat ik ondernam dit laatste deel van het jaar betaalde zich uit in mooie vis. Wat te denken van een sessie waarin zowel een prachtige stokoude grote schub, een eveneens grote zeelt (die ik al kende, maar toch, een fijn weerzien) en een mooie lange grasser op de mat kwamen binnen 48 uur. Heb daarna maar gauw binnengedraaid, stel je voor dat er een brasem gevolgd zou zijn, dat zijn hier geen memorabele monsters, in tegenstelling tot de rest. De truc is natuurlijk te weten waar de vis exact ligt, en dan is het in de winter een stuk minder moeilijk dan in sommige periodes in de zomer. Als alles overal en nergens kan zwemmen en dat ook doet, en je zomaar naast de kwestie kan vissen. Ben erg gecharmeerd geraakt van Ronnie rigs laatste drie jaar, die doen het bij mij prima. Geen lossers daarop, zoals bij chods. Plus het allerminste beetje voer. En een voerboot. Met dieptemeter.

 

Ik moest er wel weer eens goed voor rijden, maar man, wat een rust en vrijheid.

Was nog niet eens klaar met opruimen van de aanvangsrommel, piepp, op zijn kop gedropt... Vette bak!

Een lokale visser die al 10 jaar getuige is van mijn zeeltvangsten ter plekke zei: " heb je vast al diverse keren". Hetgeen klopt. Desalniettemin was ik meer dan content. Met 55 cm toch een van de betere zeelten dit jaar.

En ja hoor, ook een grasser, na de obligate regen... tegen de meter. Omdat de storm nog niet verdwenen was en het beest niet heel goed op de vangst reageerde (hebben ze meer) heb ik haar direct teruggezet na deze eerste foto, ondanks dat mijn camera kuren had... het zei zo. Kan er mee leven dit keer.

Vlak naast mijn tent. Hoop niet dat ie vannacht terugkeert om het af te maken...

 

Vandaar ook dat de allerlaatste twee pensessies in de polder ook succesvol waren. Spot on. Moet er wel bij vermelden dat het weer meer dan mee zat, de wind in de goeie hoek in de lengte over het water en vooral nog niet te koud. Plus de nodige info van A.H.. Een gewaardeerd en ervaren oog en oor in de GHV-GH polders, die op het persoonlijk vissersvlak ook een steeds grotere rol gaat spelen, sinds we elkaars whatsapp ontdekt hebben 😎😃. Dank!!

 

De boer kwam zelf niet meer achter zijn schuur en raadde het mij ook af, maar ik, eigenwijs als ik ben... Ging prima. Rustig in zijn achteruit.

Eens als ik groot ben, maak ik een tentoonstelling van alleen dit soort details

Want het gaat om de details, niet alleen bij vissen
 
Dit jaar gestart en geëindigd in de polder. Niet gek voor een polderkind.

Wat opvalt, en kwamen die poldersessies alleen maar uitzetschubs uit, schubs (special carp) die er pas 13 maanden in zwemmen en er zonder uitzondering op 4 pond ingegaan zijn, maar nu na 1 zomer al tussen 9 en 13 pond klokken. Allemaal van dezelfde plek (vierkante meter) en binnen een week gevangen. Geen spiegels, en als je dan weet hoeveel meer spiegels er zwemmen, schat 5:1. Dan is het wel heel vreemd om zo'n wolfpack(je) aan schubjes te vinden. 

 


En de twee laatsten van 2020

Maar ik moest er wel wat voor overhebben...




 

woensdag 25 november 2020

Drie op een rij

Voor wie de blog volgt, vorig jaar al eens wat gemeld over schubs met grote genezen vleeswonden (en ook dit jaar daar op dat specifieke water weer eentje met zware genezen beschadigingen gevangen, en de enige schub in het net...), maar ook dit jaar is een weird jaar. Dit jaar drie vissen zonder linkeroog, en ook alle drie weer schubs. Dat is toch een raar soort toeval? En dan bedoel ik niet gewoon blind, daarvan vang ik er velen, ook de schub verderop straks, met zo'n bekend raar star kraaloogje, dat is wat anders. Maar geen oog, dat ziet er toch heel bizar uit.




Over dit 'oog' kun je discussiëren, ik heb het zelf life gezien; geen oog, ook nooit geweest.

November is in de regel de periode dat we met onze GHV/GH weer vis gaan uitzetten. Het meest karper, dat geef ik toe. Niet zomaar, achter alles zit een plan van aanpak en een visie waar we heen willen qua bestand. Dit keer van drie leveranciers.

Ed (van Egmond) met zijn Special Carps mocht de aftrap doen begin november. Zowel schubs als spiegels uit dezelfde ouderdieren. En hij luistert echt serieus naar de vraagkant; dit jaar minder hoog, (dus wat minder blokkig), maar wat langer, en veel meer variatie in beschubbing, met de nadruk op grotere platen. Omdat het doorgaans in HSV-besturen  - ondanks dat we de 19.000 leden gepasseerd zijn - niet alleen maar 'statisch' beleid voeren is, maar dat ook actief zelf uitvoeren, ben ik dus vele zaterdagen in touw om te zorgen dat de vis, de juiste variant op de juiste plek, wordt uitgezet. Dat zijn zaterdagen dat er dus niet gevist kan worden, maar het levert wel weer inzicht op. En zolang we dit soort slappe-hap-herfst-en-winter houden is er aan het snoeken niet al teveel verloren, voor het zoveelste jaar op rij is de vangst meer dan matig om mij heen, dus ik mis weinig (?).  Was wel heel even een uitdaging ivm de maximale groepsgrootte van twee man, maar dat hebben we prima opgelost. Ed mocht niet van zijn aanhanger komen. En Arend en ik waren op sjouwen aangewezen.


Er werd me geadviseerd zo maar niet de bank binnen te lopen...

Mooie edelschubs, niet van die ballen of blokken, maar wel het knikkie

En de spiegels, kijk en oordeel zelf maar

Lekker rustig zo, mijn voorkeur


Of ik nog gevist heb? Ja, wat dacht je? Als het met snoeken nog niet loopt, kun je er vrij zeker van zijn dat de karpers er nog zin in hebben, en dan zijn we nog niet eens aan het diepere water toegekomen. Weer niet. Dat wacht nog. Heerlijk vissen. In deze periode vind de omkering plaats van meer donkere (productieve, althans bij mij, en nu nog wel, later in de winter niet meer zo) dan lichte uren en dat maximaliseert de kansen. Met de pen is het wel stilgevallen, maar dat zal vast aan de stekken/ wateren liggen. 

Wat opvalt; ik vis altijd met 2 verschillende rigs, om zaken te leren. In verband met het vele blad en afstervende wier sowieso een Ronnierig. En een German rig met een wafter. Die laatste een zeer bevallende combi, alles muurvast in de onderlip. Dit najaar tot nogtoe alle beten op de Ronnierig, die staat op 4 cm boven de bodem. Het maakt dus wel degelijk verschil. Denk ik, want wat kunnen we nou echt bewijzen? De vanger heeft natuurlijk altijd gelijk, maar was het dankzij of toch desondanks? 

 

Niks bijzonders, gewoon fijn(e) vissen.

Leders staan op 'uitsterven; met al die nieuwere vissen vol schubben

Kijk, een - verder bijzonder fraai gebouwde - schub met zo'n blind kraaloog. Enne, als een raket!

Love it

In deze periode kleiner aas, hier een 12mm trassiebol met zoete soak


En ook Corten  uit Belgie komt een zwikkie vis afleveren, voor diverse polders, wat SKP-projecten en de 25 gewonnen vissen van vorige "Internationaal" SKP weekend in september. Die zijn de binnenstad van Gouda ingegaan. De Corten spiegels komen heel erg in de buurt van wat ooit De Valkenswaarder was, mijn mening, wat langer en slanker dan tegenwoordig gemiddeld, en op alle plekken schubben, echt juweeltjes. En niet alleen dat, ze groeien eerst lekker in de lengte en gaan dan pas opbouwen in extra gewicht. Kunnen dus hele grote exemplaren worden. In DH hebben we kunnen vaststellen dat het met de overleving en het terugvangen ook wel snor zit. En dat voor Tjechen. Ben er zeer content mee. 


Pareltjes voor de toekomst

Kleine hoeveelheden van telkens een paar exemplaren, als onderhoudsuitzetting

En dan dat snoeken... lijkt er op dat we voor winter vier op rij een te warme winter krijgen, met alle gevolgen van dien voor de vangsten. Sessie 1 in het midden van het land met twee man in elk geval nada, en dat op een water waar ooit 3/4 aanbeten, oke geen monsters allemaal, heel gewoon waren. 

Sessie 2 pikewise zou gaan plaatsvinden na het uitzetten van de Cortenspiegels, ik moest er alleen nog wel voor naar Groningen rijden... Naar Willem Barnas. Inmiddels een jaarlijkse traditie. Ook bij Willem was het nog niet wild, de voorn was nog niet gearriveerd in zijn vaartje, en daarmee de snoek ook niet. Zouden dus 2 statische dagen worden, op dezelfde put, een put waar heel weinig van bekend was, het enige was "weinig, maar groot". Of beter nog, er kwam als er specifiek naar gevraagd werd geen echt antwoord meer. Dan weet je het, daar moet je zijn. En de foto's van een local bevestigde onze summiere info. Mean, lean and very green. Helaas bleek het water zo groot en de hoeveelheid interessante dieptes onder water zo veelvuldig aanwezig dat twee volle dagen vissen 'just scratching the surface' was, het viel me mee dat 'we' (Willem) uberhaupt een beet kregen in de tweede  namiddag. Van een verder wondermooie snoek. Missie geslaagd. 

Op de terugweg nog even naar het drie jaar geleden beviste bosmeer gekeken, dat we hier niet direct heen gereden zijn? Helemaal mijn ding, intiem en toch de nodige hectares. Daarbij, met een groeiende grote blankvoorn stand. De 80-ers en 90-ers (destijds vrouwtjessnoeken) zouden nu toch wel weer wat groter kunnen zijn? In januari kom ik terug voor een shotje bosmeer, zeker weten. 


Groot water genoeg in het Hoge Land, op 15 meter uit de kant al 10 meter diep

Daar achter rechts ligt nog een meertje, en bij navraag wist men daar nog minder van, dus écht niks.


Zomaar opeens een aanbeet, en vijf minuten ervoor nog afvragen of we het wel goed deden...?


Voor Wimpie een mooie snoek. En voor mij een van de mooiste foto's van het jaar, waaraan alles klopt.

Still searching

Het bosmeer is veel kleinschaliger. En zeer mysterieus.

Als nabrander: pijnlijk duidelijk weer hoe de buitenwacht ons ziet



woensdag 21 oktober 2020

The kid flies private

Afgelopen zomer onderling (Arend T en ik) afgesproken minimaal drie maal naar Frankrijk te gaan om de duur betaalde permit de peche majeur interdepartementale à € 100,00 er uit te halen, drie maal omdat dat hetzelfde als 3 x een losse week hebdomadaire à € 33,00. Zondegeld als je het dan niet benut.

Maar als dit najaar de tweede keer voor de deur staat moeten we toch de afweging maken i.v.m. coronagevaar, naar dat departement zijnde net (ook!) rood geworden, wil Arend toch niet afreizen, begrijpelijk, hij is leraar op een VMBO en dan 10 dagen in vrijwillige quarantaine is niet niks, zet onnodige druk op het systeem. Maar de vrijgemaakte dagen staan al, dus gaan we die in Nederland vissend slijten. En we hadden geen slechter moment kunnen kiezen, ik zal het alvast verklappen, vier dagen regen, of in elk geval zoveel regen dat het in grote mate onze hit&fun, en keuzevrijheid zal beïnvloeden. 

Op dag 1 zit ik vanaf 15.30 op de afgesproken verzamelplek in de auto te wachten tot het droog wordt, en dan moment is pas om 18.00 uur aangebroken. Die middag had ik al besteed aan uitpeilen van de stek voor dag 2, hetgeen in het water viel door alle regen.  Om 18.00 uur starten is te kort tijd in deze tijd van het jaar om én goed op te bouwen én bij licht te eten. En als ik ergens een hekel aan heb...  Maar we doen het er mee, het is niet anders. Wel moeten we eerst zeven hekken passeren. Houdt de concurrentie ook op afstand. Deze nacht is een try-out voor komend voorjaar. Het is weer zo'n typisch Hollandse poldersloot, lelies aan de kant en in het midden wat dieper. Ergens aan het uiteinde van het watersysteem het onvermijdelijke gemaal, dat met dit natte weer op volle kracht draait en zo altijd voor wat trek in het water zorgt. In mijn ogen niet verkeerd. Die nacht blijft het gelukkig droog, en maar goed ook, want we moeten er ieder een keertje uit, en daarmee is de sessie al 'geslaagd'.  Mijn karper komt op tijgernoten, ik neem geen risico meer met al die kreeften, die naar verluid bij wat minder hitte minder actief zouden zijn...


Zeven maal, en niet vergeten telkens de zaak te sluiten, op straffe van ruzie met de boer. Verderop mijn maat ook in aantocht, hijgend en steunend

Het lijkt onheilspellend, maar het zijn al opklaringen.

Arend 's ochtends een originele polderschub

En ik een recentere uitzetter, mooi lang. Als de lengtegroei doorzet kun je wat verwachten.

Zomaar een sloot, nou ja zomaar... ze kunnen alle kanten op

De koeien lopen nog buiten. Vorig jaar heb ik een gelijklijkende plaat geschoten in dezelfde periode, andere polder weliswaar. Met recht same same but different.

 

Meer dan 1 nacht vinden we het niet waard, en de kansen overdag wat te vangen schatten we laag in (?), dus op naar de volgende stek. Daar waar we zeker denken ("zeker weten, denk ik") wat te kunnen scoren overdag, met de mega-methodveren die vand e winter zo succesvol bleken. Helaas blijft het bij de wens. Geen stek voor de nacht, dus rond 17.00 uur even 'opschuiven', zodat we wel in dezelfde zone kunnen blijven vissen. Al vrij snel na verkassen regen, regen en nog eens regen... Maar ook die verdwijnt uiteindelijk weer. Blijkt er aan de overkant nog een visser een beetje stiekem bijgekomen te zijn, die, ook na uitleg van mijn kant, op dezelfde boom gaat vissen. Meer dan 10 meter zal er niet tussen de bollen gezeten hebben... Hij zou er namelijk al twee dagen gevoerd hebben... daarmee zichzelf het recht gevend mijn kansen te miniseren. First come, first serve? Vandaag dus niet. Ik zie het eerder als het luxeprobleem van drie hengels mogen vissen en dat dan ook móéten, ook als je op een stek zit die zich daar niet voor leent, zodat je de grenzen gaat opzoeken, niet alleen die van jezelf, maar ook die van anderen... Ben behoorlijk vertieft, hoe vaak komt het voor dat je op voorhand al weet dat het zinloze uren worden? Nadeel van samen gaan, voor je maat blijft je zitten. Solo was ik alsnog verkast. De ochtend start met mijn gelijk. Maar ik geef me niet gewonnen, heb hierachter (letterlijk) nog wel een pijltje op mijn boog. En beter, daar azen ze ook, zichtbaar. Ik vraag aan Arend 1,5 uur. En die krijg ik. En benut ik. Daarna gaan we weer snel weg, want ook nu komt er regen aan. 


Overdag heel secuur vissen, en het verbaasde me dat we geen beet hadden, stekken uit het handboek

De stek voor nacht 2

Voor heel even zon in de namiddag

Mijn reddende engel; met 80 cm klein voor mij, maar wel de grootste van dit plasje. Ook wat waard!

Even een stukje rijden, voor mij straks een thuiswedstrijd. Wilde dit al heel lang, en ik weet dat ze er zwemmen in dit jaargetijde, dus waarom dan nu niet? Met twee man weet je het nog sneller. Arend start eerst met zijn hengels, en ik met mijn tent. Dat komt hem duur te staan, want de verwachtte regen is precies op tijd. Ik hoor hem vloeken en tieren "dat Hollandse k*tweer ook". Tja, we hadden ook ergens afgelegen in zonniger Frankrijk kunnen zitten... 

Duurt wederom even voor alles naar wens ligt, ben benieuwd. Is 10 jaar geleden dat ik hier zo heb gevist. En de vissen zijn sindsdien niet gekrompen. De regen komt en gaat, zelf krijg ik er ook wel genoeg van. Maar we moeten toch aan de bak, binnen het kwartier van elkaar ieder een vis, nog voor 22.00. Die van Arend kan ik wel herleiden als een recente SKP-er, maar die van mij? Slank, veel te slank voor een uitzetter; klein, dat kan, maar dan moet het een herleidbare uitzetvis zijn qua herkomst en dat is hij niet, geen Edko of Tjech; en vrijwel onbeschubd, en daarvan hebben we ze al jaren (gelukkig) niet meer zo. Denk zelf een wilde spiegel. Daarbij ook nog een hele lelijke recente haakwond, voor eeuwig een halve papegaaienbek, met dank aan een Haagse pep.

Twee runs in de avond smaakt naar meer, dat beloofd wat. We zijn er meer dan klaar voor. Helaas worden de verdere verwachtingen niet waargemaakt. Het blijft verder doodstil. De ochtend begint met regen en niets anders. En als die ophoudt kunnen we eindelijk weg, de regenboog maakt iets goed, nou ja iets. 


Hollands pokkenweer

Uitzetting 2017 of 2018?

Maar van deze kan ik geen chocola maken




Dat ziet er toch heel vissig uit, elke overhangende boom een potentiële stek?

Waarmee gelijk een bakerpraatje is ontzenuwd, niks goud...

Hij had er zo de P in dat hij de prettige bijkomstigheden van het vissen niet wenste op te merken

 

Al met al toch een beetje zonde van mijn tijd, neem me voor wat beter voor mezelf te zorgen, in de zin van helder nee zeggen als ik er niet in geloof. Of ik baal? Nou nee, dat is een te sterk woord, want tot dit moment is het najaar meer dan goed voor me geweest, mag echt niet klagen, zowel in aantallen als in gewichten, dus het kon echt wel weer even wat minder zijn. En het gezelschap van Arend is altijd prettig, of hij nou loopt te mopperen op het weer of niet. Dus in die zin zinvol. Maar er waren nog andere te benutten mogelijkheden geweest, maar gezien de aard van die stekken niet deelbaar, of te delen door twee. Lees maar mee. 

Had de weekenden ervoor dikke vissen, zowel goeie schubs als spiegels, zelfs wat persoonlijke records verbroken, zowel in het item Haagse SKP's als in het item vissen met de pen gevangen.  Voor wie de foto's hier beneden niet vindt smoelen, wen er maar aan, het nieuwe normaal. Met dank aan alle Haagse ratjes, euhhh stekkenpezers... o nee collega's. En alles op de pen, zoals ik mezelf voorgenomen had. Waar ik de vorige jaren de vis of niet gevonden kreeg, of niet gehaakt, ging het nu 'vanzelf'. Kwestie van volhouden, kennis vergaren en toepassen. Plus zorgen er op het goeie moment te zijn. Evenals het nodige geluk. De drie schubs komen van een water waar ze in het najaar los kunnen gaan, dan overal bellenbanen. Dit najaar maar 1 weekend waargenomen, en toen was ik er, en was de buit in twee ochtendjes binnen. Betekende wel eerder tig keer langsgaan om te kijken hoe de stand van zaken was. 


Op een water waar spiegels de boventoon voeren vang ik niet een...

... niet twee...

... maar drie schubs, waarvan de grootste toch bijna de 27 pond aantikt. En de anderen twee het vangen ook meer dan waard zijn.

 

Maar ook het Haagse boezemwater geeft éindelijk wat van haar geheimen prijs, op mijn manier en op mijn stek. En ook daar, waar ik eerdere jaren vele malen visactiviteit heb mogen waarnemen zonder wat te mogen vangen kwam het nu op een paar momenten aan, en die momenten was ik ter plekke en deed ik wat ik moest, die vis in het net krijgen. Zal niet ontkennen dat er ook wel wat geluk bij kwam kijken, met name die grote bak nam een onhoudbaar schot van 40 meter, en was mijn stevige penhengel opeens een onbeduidend buigend rietje. Precies de goeie kant op, rechts bomen en links takken, beiden op 10 meter, en beiden onder water, maar deze vis had daar geen boodschap aan, koos voor 'het wijd'. Mij daarmee uiteindelijk de overwinning gunnend. 

 

"Weer een serietje foto's in het water als hierboven? Dan haak ik af hoor". Boeien!

Zo beter? Voor mij prachtig geproportioneerd. Topspiegel. De manvis-foto ook zeer geslaagd:-)

Toegegeven,  zo ben je de dimensies kwijt... Er ligt toch bijna 24 pond. (En ook nog een vis met een verhaal, zie naschrift.)

Daarom als bijschrift "elke vis weer wat groter, telkens als nieuw SKP-pb". Voor het juiste inzicht.

Thuisgekomen, telkens direct het grote archief nagekeken. En (met behulp van Juri F, waarvoor dank) alle vis herleid tot Haagse spiegels. Die laatste is zelfs al regelmatig teruggevangen, in 2018 en 2019 zelfs op 34 pond. Zal ik wel weer eens (iets) te karig gewogen hebben😎. In elk geval is mijn karperjaar, al hoewel blijvend gehavend door de vele lossers, toch gered als zijnde waardevol. Kan ik later in het jaar ook met een gerust hart gaan snoeken. Al weet ik nu nog niet wanneer, er is nog zoveel boeiends aan dat koude karpervissen, in de lijst met stekken is nog niet alles aangevinkt, in tegendeel.

 

Onmiskenbaar dezelfde vis, maar de bouw heeft wel wat veranderingen ondergaan, hier nog geen robuuste aanblik.

Deze uitzetspiegel komt voor mij het meest dichtbij, voor mijn gevoel 95% match, en bij ja... zelf 15 jaar geleden uitgezet. Kicken! Hoop dat de matchgoeroe's er ook zo over denken.
 

Met 1100 gram geef je zo'n vissie eigenlijk weinig overlevingskans. Onterecht zo is gebleken. En ook deze was al eerder voor mijn lens verschenen.

Dat niet naar Frankrijk gaan zat me toch niet lekker, daar moest wel wat aan gebeuren. De oplossing lag hem in alleen gaan, midweeks voor twee nachten, op een afgelegen plek zonder veel kans op contact met locals, alles zelfvoorzienend bij me; eten, visspullen, water en bollen. Wat kon me gebeuren? En inderdaad, niemand gesproken of gezien, behalve op forse afstand.

Bij navraag bij de Franse overheid zelf bleef namelijk onderling vrij reisverkeer mogelijk voor Europese ingezetenen, zonder beperkingen, behalve lokale uitzonderingen, maar kregen wij van eigen zijde het advies niet af te reizen anders dan voor noodzakelijke reizen, let wel een (dringend) advies, en bij terugkeer in quarantaine te gaan, eveneens een (dringend) advies. Van de ene eigen scharlakenrode zone naar de andere kersenrode zone, wat is nog het verschil, alsof alleen het landsgrensprincipe nog telde? Voor wie hier ontkenning of opstandigheid proeft, die heeft het mis, ik heb het over realiteitszin. In Frankrijk al la campagne is het stukken veiliger dan in de zwaar besmette steden van de Randstad waar veel te veel mensen nog doen waar ze zin in hebben, en daarin moeten worden begrensd door steeds strengere maatregelen. 

En zie, het geluk lachte me ook hier toe. Naast inzet en vastberadenheid. Ook hier een SKP-er, in avond twee. Al heet dat hier anders, ze pleuren ze er gewoon in, het zijn hier gewoon verse uitzetkarpers. Maar wel met een speciaal groeigen. Ik was er blij mee. Een speciale vis, van een speciale plek en op zeker een speciaal moment. Dat bleek later. Want... toen ging alles alsnog op slot... alles rood in alle departementen, dus net op tijd weg en weer terug voor het al teveel op burgerlijke ongehoorzaamheid ging lijken. Hoop wel dat we eind november of voor mijn part december weer wat lucht hebben, want zal zeker proberen nog een keer te gaan naar het land van Marianne. Naar het circuitwater waar ik vijf jaar geleden al eens aan heb mogen ruiken en dat sindsdien mijn dromen beheerst. Als ik érgens mijn PB kan opschroeven is het daar, en dan! 

N.B. En ook die wens is inmiddels ingehaald door de realiteit, de tweede golf en de maatregelen daartegen zijn niet te stoppen. In Frankrijk werd niet lang na mijn trip ook nog eens de avondklok ingesteld in 33 departementen, op straffe van flinke boetes als je niet kon aantonen dat je noodzakelijk buiten was. En daarmee was het voorlopig wel klaar.


The kid flies private


Naschrift;  En inderdaad, uiteindelijk komt het bericht dat mijn match de juiste is. Toch al 15 jaar een Haagse dame! En dat niet alleen; unieker is dat ze nog niet eerder aangemeld is binnen het project. Waarmee niet gezegd is dat ze niet gevangen is, en dat geloof ik ook niet, maar niet door een SKP-fan. Heeft dus 15 jaar de dans weten te ontspringen. Moet je je dat eens voorstellen, zo vaak komt het niet meer voor dat een vis zomaar uit het niets komt, 15 jaar lang niet in beeld geweest is, en je haar dus zelf uitgezet hebt. Alsof ze wist dat ik ooit weer eens serieus én op karper zou gaan vissen én dat weer in DH zou gaan doen. Plus dat deze vis van een niet nader te omschrijven stek komt, met unieke eigenschappen, namelijk dat ik er als enige kan/ mag vissen. Alsof ze zichzelf voor mij bewaard had.... Brrrr, nu gaan we wel heel erg de verkeerde kant op... het is geen Boeketreeks... Maar toch, het geeft me een bijzonder gevoel.