maandag 6 november 2017

Griploos

Het najaar is begonnen en daarmee het snoeken ook. Prachtige haringen en horsmakrelen in de diepvries. Onderlijnen klaar. Waterenselectie gemaakt. Vissend inmiddels. En toch wil het niet. Al aardig wat sessies op rij met een blank of slechts één aanbeet, resulterend in een magere niet-meter. Ik geef toe, vis is vis, maar we zijn wat te verwend geraakt. Tijd voor wat nederigheid.


Twee jaar geleden wist ik het al, na dat droomwinterseizoen met al die 110plus zoetwaterkroko's, het gaat niet snel beter worden. Althans als je niet gaat uitwijken naar wateren (ver) buiten de regio. Vorig seizoen is bij mij volledig "opgesnoept" door verbouwingen en twee verhuizingen, maar aan de vangsten van de maten zag ik al dat het minder werd, ik miste niet veel. En dit jaar is niet anders, over de gehele linie. Moet bekennen dat ook nu de verbouwingen weer "wat" opspelen. Tja waar kies je voor; je huis waterdicht of eventueel een vis vangen? Waar ik ooit voor het eerste heb gekozen, want "alles" voor een vis, doe ik zulks niet meer. Eerst de discipline, dan de vrijheid. Zo ga ik ook met mijn werk om. En dat geeft rust. Op termijn☺.

Lateitje vervangen

Muurtje slopen

Dakkapeltje plaatsen

Garagedeurtjes afkrabben...

... en oplappen
Niet dat ik niet lekker zit te vissen, een dag buiten telt voor twee, maar er ontbreekt wat. In elk geval wel tijd om weer eens wat mooie beelden te schieten. Waarbij gelijk kon worden vastgesteld dat ook de nieuwe koning bevalt. Moet nog wel eens dat miniJapannertje weten uit te schakelen, die wil nog veel te graag 'automatisch' de bemoeial uithangen, resulterend in tegenvallend beeld. In potentie is ook de nieuwe koning een aanwinst (Samsung A3-2017). Maar dat gevoel van geen grip hebben op de situatie met vissen heb ik eigenlijk het hele jaar al. Slechts met brasemvissen dit vroege voorjaar zat ik "in" de materie. Voor de rest lijkt het op achter de feiten aan lopen, of het nou het zeelten, het karpervissen, of nu het snoeken is.

Mooi uitzicht

Eerste uurtjes normaliter het meest productief

Wanhoopspoging, onverstandig

Toch een mooie dagvangst zo

En dat geldt voor deze ook
Daarnaast moet het sociale element in het leven gevoed worden, dus ook tijdens primetimemaanden geef ik zonder enige wroeging potentiële visweekenden op om samen te zijn, en daarmee te bouwen aan wat nog belangrijker is dan een vis vangen. Regelmatig zakken we daarom af naar de Kempen/ Baarle. Om lekker uit te waaien op de fiets of te wandelen in de bossen, zeker nu met die prachtige herfst. Vissen is daar dan helemaal bijzaak, want geen behoorlijk water in de buurt te vinden om te verkennen. Wat dat betreft zijn wij in Olland spekkoper, en we weten het niet... "Struikel" ik opeens tijdens een wandeling over een lullig plaatselijk kanaaltje, slechts vijf minuten rijden van de plek waar wij regelmatig bivakkeren. Het heeft even nodig voor ik tot mij laat doordringen waar ik hier ben. Op heilige grond! Namelijk "Het Kempisch". Geen idee welk sasdeel, wat doet het er toe, maar alles in mij schreeuwde "nachtje maken". Ruimte zat. De karpervisser in mij roerde zich!
Wat gebeurd hier eigenlijk nog heden ten dage? Zit er nog vis, of is er nog uberhaupt een Kempische scene, zoals die van weleer? Ik moet denken aan illustere vissers als LdB, de broers van Hoven, Alijn, Achiel Stevens, Ronny (nee, niet die van de hedendaagse gelijknamige rig), maar ook veel mindere goden van Belgische en Nederlandse snit. Hier is geschiedenis geschreven. Weekendoorlog met de gendarmerie. En met elkaar. Al heb ik het idee dat het allemaal over was toen je overal op de openbare wateren in bezit van de Belgische staat 's nachts aan de bak mocht. Wellicht in combi met verdwijnen van de grote karpers. In elk geval hoor ik er nooit meer over. Zou het nu een rustiger water zijn waar ik mijn ding kan doen zonder rekening te hoeven houden met anderen, die veel meer tijd hebben, lokaal wonen en/of een onbeperkt aassponsorcontract hebben lopen? Indertijd peinsde ik er niet over hier te willen vissen, net als niet op Raduta, de Der of St. Cassiën.

Een van de dingen die mij van destijds is bijgebleven, naast het weergaloze hoofdstuk van LdB genaamd Zwarte Zondag in zijn onnavolgbare boek De Dunne Lijn (gooi de rest maar weg, dit is het enige dat er toe doet. Dat vond ik destijds al, en nu nog veel meer), is het verhaal van Frank van Geffen (ex-KSN-er) die er in 1 jaar 102 nachten gevist zou hebben (waarschijnlijk alleen de K-dagen verplicht thuis?), waarmee je uitkomt op twee keer per week en er in die periode slechts 2 karpers gevangen zou hebben? Waarvan er 1 bij weten op een van de eerste Dé Karperwerelds prijkt. Dat vond ik toen ongehoord, onverantwoordelijk zelfs, zo je leven 'vergooien'. Maar ach, alles is relatief nietwaar... en tegenwoordig, zijn we 20 jaar verder, heel normaal op heel veel circuitwateren. Op ons Grote Brasemswater zitten vissers die in een heel seizoen ook maar twee of drie karpers vangen en daar niet mee zitten... maar dat terzijde. Laat niet onverlet dat ik nu bijzondere vibraties kreeg. My heart skipped a beat.






Echt waar, het "Kempisch"!"Het ziet er uit als het eerste beste knollenkanaaltje". Schijn bedriegt nog steeds?