zaterdag 31 maart 2018

Zomaar lente?

En dan opeens zit het koude weer in de lift. Ik neem mijn kansen waar en ga gelijk vissen, gelukkig kan het weer na alle zaken die mij van vissen afhielden. Korte trips met leuke resultaten, zowel de zeelten als de karpers geven acte de presence. En hopelijk de brasems ook binnenkort, dat moet dit jaar erop of eronder worden, ik ga voor een 7 kilo vis.

De zeelten zijn in deze periode nog wel wat magere latjes, ze komen net uit de winter, nog veel bloedzuigers op sommigen, maar dat mag de pret niet drukken, ik heb er lol aan. De lente is voor mij de mooiste tijd van het jaar. Met twee hengels en boltrigmadenkorven, plus een heel kort onderlijntje en een minihaakje Drennan Super Specialist barbel nr. 14. Dat voorzien van een mini-line alignertje draait als een malle. Perfect haakje, dat pas sinds heel kort onder mijn scope kwam. Al in 2010 maakte ik kennis met de grotere varianten, maar daar zag ik destijds geen meerwaarde in (beetje onterecht), maar met het aanschouwen en inzetten van maatjes 12 en 14 was ik om. Klein, subtiel, maar beresterk.

Sessie een geeft nog geen leven te zien onder het wateroppervlak, althans niet via mijn wakers. Sessie twee is al succesvoller. Zowel Arend als ik hebben ieder twee aanbeten. Hij vind het magertjes, maar vergeet dat we eerder gestart zijn, en dat de winter een paar weken later doordendert, dus ik ben heel tevreden. Echte series maken is nog even niet het motto. Elke vis is er eentje.

De eerste van het jaar
Als de zon doorbreekt, krijg de vis zin in lekkers

Het vasthouden gaat al een stuk beter, Arend

Bij de karpers is hetzelfde te zien, ook daar de eerste keer nog niks, behalve een veel te koude oostenwind, maar de keer er op heb ik beet. Prachtige mooie schub van een pondje of 15. Op twee meter uit de kant, op een homemade wafter en wat kapot geknepen boilies. Hij wist niet wat 'm overkwam:-). Kon ik gelijk mijn nieuwe camera (Nikon D7100) uitproberen. Niet dat ik zo nodig 24MP nodig heb, de jarenlange ingezette D200 had minder dan de helft en voldeed prima, maar een beetje meer goeie iso's is wel handig, plus een groter scherm achterop. Pictures for dummies. Maar de warme kleurweergave van de D200 zal niet gehaald gaan worden, ik zie veel neutralere (saaie) beelden. Zal er nog wel wat mee gaan 'spelen en stoeien'. Heb de kleurbalansknop nog niet kunnen vinden. Jammer, maar helaas. Desondanks ben ik er blij mee.

Ja, hij doet het! Lang leve het 3 meter kabeltje en een knieknop

Poldervriendje

In deze periode ook The Big Year afgesloten, en bijna mijn streven van 100 vogelsoorten gehaald. Nummer 92, een slechtvalk, kwam een dag te laat. Maar dat mag de pet niet drukken, het heeft een extra dimensie aan de vistrips toegevoegd. Wie weet tel ik wel gewoon door... wie doet me wat?

De laatste trip op zeelt ging het nog beter. Expres naar wat dieper (en daarmee wellicht stabieler?) water uitgeweken. Met goed resultaat, samen (met Arend) vijf zeelten en een verdwaalde uitzetspiegel (die overigens daar ter plekke voor geen meter groeien). Mijn laatste zeelt kwam in het laatste half uur, na wisseling van maden als haakaas naar een opvallende wafter, ooit een idee van John, met de bedoeling de eventueel toch aanwezige, maar niet zo hongerige, vis te triggeren met een opvallend aasje. En dat lukt regelmatig. Hier binnen 10 minuten een aanbeet na drie uur geen stoot.


Al wel de lengte

Prachtig baasje, kwam van bijna 4 meter...

De gewaardeerde nabrander op een pop-upje
Niet teveel tekst, en teveel ander afleidend ge-oh. Alleen wat vissen. En de muts en bril zijn ook nieuw:-)). Voor mij is de lente begonnen.



donderdag 15 maart 2018

De laatste klap een daalder waard

Begin februari krijgt koning winter een beetje grip op ons deel van de wereld. Vind ik nooit zo heel erg, hoort er een beetje bij eigenlijk. Daarbij komt het de snoekvangsten ten goede, zeker niet overal, maar er zijn wateren die goed reageren op een beetje koude, en nog beter op het vertrek ervan.

Toen ik nog niet wist dat het ijs wat langer zou blijven, op balkon tijdens een mooie ochtend, gewoon voor de gein

Getijdewater


De snoeken moeten nog maar even wachten, eerst een plaatje

Dus van thuiszitten kan geen sprake zijn, er moet gevist worden. Niets is mooier dat 's ochtends vroeg aankomen en alles bevroren vinden, op een klein windwakje na precies op de punt waar je gedacht had het te zullen proberen. En met het actief en expres wat rondjes draaien van de voerboot in dat windwak het aanvankelijk kleine gaatje steeds groter zien worden. Groot genoeg om er een hengel in kwijt te kunnen. Heb eens wat gelezen van Tony Miles (bekende Engelse allround/specimen visser) over hoe hij met dobbers op de rand van het smeltende ijs viste, meebewegend met het verdwijnen van dat ijs, en daar keer op keer juist daar langs het randje beet kreeg van jagende snoek, hem een Red Letter Day bezorgend. Kijk dat kan ik ook, maar dan statisch. We vissen dichtbij, dus verplaatsen is geen moeite. Weet niet wat het is, maar dat dobbervissen op snoek krijg ik maar niet van de grond, terwijl ik standaard een extra hengel bij me heb waarmee dat prima kan... Met karpervissen is het geen probleem. Denk dat het ligt aan het actief moeten vissen en opletten, is voor mij een voorjaarsding, dan voel ik me het meest de jager. In de winter liever meer laid back hangen in je stoeltje onder een plu en vooral niet te veel actie, anders dan die wanneer je beet hebt. Zal wel tussen de oren zitten.
Tony Miles had het destijds goed begrepen, want er komen in korte tijd twee mooie volle snoeken op de kant, geen monsters, maar na zoveel pech de afgelopen maanden is elke gevangen snoek er één!
Met allebei de snoeken is wat aan de hand. De eerste heeft iets raars rond zijn kop achter de kieuwen gewikkeld zitten. Het blijkt een takel gemaakt van waslijn, bijna letterlijk, want het ijzerdraad in de kern stelt echt niks voor. Een Poolse takel wellicht? Die vissen hier stiekum, ik geloof er niet in dat een normale Nederlandse snoekvisser deze rotzooi zou inzetten. Je hoort mij nu niet zeggen dat Polen niet goed vissen, dat is grotendeels lulkoek en stemmingmakerij, maar er zitten er zeker tussen die hun zaakjes niet voor elkaar hebben. Van de paar nu gevangen snoeken in 2018 heb ik er dus al twee bevrijd van een piercing... De andere, vandaag gevangen, iets grotere snoek, maar nog steeds geen monster, heeft nog een zeelt in de strot steken. Naar schatting een vis van 30/35 cm. Terwijl de snoek zelf even 90 centimeter is. Bij het onthaken zie ik dat een zeelt is omdat de gehele staartwortel met die prachtige goudgroene kleine schubbetjes nog uit het keelgat steekt. Direct na het verwijderen van de haak, in een paar seconden gefixt, pak ik mijn telefoon en maak een foto. Ben maar nèt op tijd, want de zaak is zowat al ingeslikt... slokop! Die had dus aan die zeelt alleen niet genoeg, want ook mijn haring was een forse 20 cm.

De voerboot als multitool, en dan mag de zon de rest doen

Hans, de snoekenbevrijder? Nummer twee al dit korte jaar.

Wat een rotzooitakel!

Wordt ik blij van

Middenin de snel naar binnen glijdende samengeknepen staart van een aardige zeelt, de staartwortel inmiddels al verdwenen

Het voedt me, en ik krijg zowaar weer wat snoekfever. Jammer helaas dat de tijd ontbreekt om er echt wat mee te kunnen doen én Koning Winter nog even zijn verlate dingetje komt doen. Oostenwinden, nacht- en dagvorst, laat in het winterseizoen. Ik laat me in het weekend niet kisten en weet daar een prima plek voor, in de luwte, lekker weggestopt in een woonwijk. Er zit snoek, want die hebben we al gevangen. Dat ik er desondanks dit jaar nog niet gevist heb komt omdat de inmiddels in eigen gelederen ontstane "rotary" me niet heel erg bevalt, het is me gewoon te druk, en dan blijf ik er tegenwoordig liever weg. En omdat er meer dan genoeg ander water in Nederland is, schept dat ook weer kansen. When one door closes, another one opens. Lekker mijn eigen ding doen waar niemand komt, en dat de snoeken dan minder groot zijn is jammer maar helaas. Maar deze dag blijf ik niet weg, de vangsten vallen over de gehele linie tegen en we zitten tegen het einde van het seizoen, dus het is wat rustiger geworden. Ter plekke en aan de gehele waterkant. Een beetje een dooie periode. Ik voel dat ik een goeie kans maak. Ferry, de 'local', is al een twee keer een praatje komen maken. Leuke gozer, die ik nog ken van de goeie ouwe KSN-tijd. Altijd in voor een goed gesprek of een actuele tip. Ergens die middag zien we beiden een tik op de top, maar geen enkele andere beetregistratie. Ik ben niet gek, weet inmiddels van de dressuur hier, debet aan de hengeldruk, loop direct naar mijn hengel en pak 'm op. De lijn schokt een heel klein beetje, en ik sla direct aan, eigenlijk verwachtend mis te meppen. In dit geval beter een halve kans dan geen. En raak! En hoe, voel al direct dat een beste is. Een paar keer serieus lijn nemend. Maar hoe best blijkt pas de mat, eindelijk weer een monster. Ik ben er euforisch van. Voor heel even ben ik De Man. Maar heel even hoor, want deze vangst hangt verder van toeval aan elkaar. Maar gevangen is gevangen, dat kan niemand mij afpakken.

At your service?!
Het zal een der laatste roofvissessies blijken, want Koning winter zet door en door, tot schaatspret toe voor velen. Niet voor mij; hier geldt het adagium 'de duvel schijt altijd op een hoop'. Heb geen zin er al te veel op in te gaan, maar het zorgt voor weinig vreugde en geen tijd voor mezelf, inclusief hengelavonturen. Die moeten maar even wachten, het voorjaar is voelbaar.

Schaatsdorp Hoogmade

Geboortedorp van vele illustere helden op het ijs, met als meest recente Kai Verbij

Bijschrift toevoegen

IJs, ijs en nog eens ijs

Rust zacht Tante Aaf, het is goed zo