donderdag 27 juni 2013

Afscheid van een water...

20 juni 2012



Langzaamaan dringt het tot ons door, en bij elke sessie wordt het beeld sterker, het beste zeeltwater van mijn favoriete zeeltwaterenlijst is niet meer. De algehele vissterfte vorig jaar heeft teveel ook huisgehouden onder de zeelten, en dat is te merken. Big way.
Nu is wachten op een vis geen echt wachten, dat weten we allemaal, maar als de rest van de visserijbeleving niet van dusdanig formaat is (door randverschijnelsen en randfiguren; de randverschijnselen in de vorm van teveel en verkeerd bezoek en de randfiguren in de vorm van asociale hondenbezitters, junkies en dronkenlappen) dat dit 'wachten' eigenlijk irritatie wordt, dan moet het maar klaar zijn. De kogel gaat door de kerk, niet meer hier voorlopig. En dat doet zeer.

Keerzijde van deze donkere kant van de medaille is dat andere wateren in opkomst zijn als zeeltwater, dus mijn drive om in het voorjaar  (veel) zeelt te vangen is geenszins over. Maar dat is voor 2014.

Nu wachten de graskarpers, her en der in de polders van Nederland. Te bevissen met de pen, als noodzakelijke afwisseling voor de veel meer statische benaderde zeelt.




Zeelten tussen 53 en 56 centimeter

Van de in twee lange sessies (drie dagen met daartussen in twee nachten) gevangen zeelten waren er al twee oude bekenden, dubbelaars.
Overigens zeer opvallend is dat het gros van de gevangen vissen uit mannetjes bestaat (vergrootte en verharde lepelvormige buikvinnen), en dat verschijnsel zien we al twee jaar, dus kan het niet anders zijn dat het overlevende deel van de zeeltpopulatie ook uit mannetjes bestaat.
Dat het andersom ook zo kan zijn bewijst een ander Nederlands water waaruit verreweg het overgrote deel van de gevangen vissen bestaat uit... vrouwtjes.