Dubbele cijfers

Vandaag, zondag 6 februari zou ik me eindelijk eens kortstondig losmaken van dat inmiddels weer eeuwige karpervissen, het moest een dag op snoekbaars worden. Met Rob van de Voort, altijd in voor wat bijzonders. Al hadden we ook het wintervissen op grote blankvoorn al de revue laten passeren, trekt me ook wel erg. En op een grote rivier is dat geheel nieuw voor me. Rob heeft inmiddels al een bak van 44 cm gevangen. Dat wil ik ook wel, zei hij heel opportuun! 

Maar nee, naast de wind die de hele week al aanwezig is gaat het vandaag ook nog eens regenen... en niet zo'n beetje ook, hoosbuien worden verwacht. Het resulteert in een app-moment met Rob ruim vóór zonsopgang, waarbij we besluiten het maar weer uit te stellen. Niets is treuriger dan opbouwen in de zeikregen. Al gaat actieve snoekbaars en harde wind heel goed samen, is mijn ervaring. Het resulteert in een onverwachte pyama-ochtend met mijn ega, vindt zij helemaal niet erg, want ik ben zaterdags doorgaans al vroeg gevlogen. En zondags ook wat dat betreft. Als rond het middaguur de ergste buien geweest zijn waag ik het er toch op, zit teveel in een karperflow, moet er uit, zeker weten dat er te vangen is. Niet normaal, januari eindigde vet in de dubbele cijfers qua aantallen. Kan ze nu beter vangen dan in de zomer. Helen vraagt; "waarom zijn het allemaal kleintjes, je wilt toch altijd zo groot mogelijk?" Probeer haar uit te leggen dat in de winter elke karper er 1 is, en dat schoonheid ook wel flink meetelt. Weet niet of ik haar overtuigd heb... 

De dagen lengen al weer wat, dus heb aan een paar (na)middaguren wel genoeg. In de polder aangekomen heb ik toch even buiten de windwaard gerekend, die is toegenomen tot 8, en nu met een pen vissen is geen lolletje, ondanks dat het 8/9 graden is. Daarbij zie ik dat de gemalen overuren maken... Tom Poes verzin een list! Ik besluit naar een polder te gaan waar de stroming minder vat op heeft en waar ik ook nog in de luwte kan zitten. Wel een goed half uur stiefelen, inclusief 'volle bepakking', want met de auto is er niet bij te komen. Ook de reden dat ik het nog nooit eerder gedaan heb, ondanks op het to do-lijstje, maar nu zie ik nut en noodzaak samenkomen. 

Ik hoop een diepere zone aan te treffen, er is hier een inlaat van een ander watersysteem, wat in theorie voor een kuil kan hebben gezorgd, maar dat valt vies tegen. Het maakt niks uit. Toch heb ik er alle vertrouwen in, hier moet vis liggen. Vis van verder bij me vandaan, en nadat ik de hengel heb uitgegooid drop ik er nog wat minimaal voer bij met een spombje. Tijdens dat proces zie ik mijn hengeltop al krommen, en krommen en ... pats, lijn door langs een obstakel. Daar was ik te laat bij. En dat al na vijf minuten vissen. Zit flink te balen. Hou niet van verspelen. Amateur!
Omdat ik hier verder prima zit en geen zin in direct weer het hele pesteind terugstiefelen heb, blijf ik zitten, koppie in de zon. Vóél gewoon dat er hier een paar liggen. En na 20 minuten is het weer raak, nu ben ik voorbereid, sla aan, spring op, ren direct naar links en vergroot de hoek tot het obstakel. Resulterend in, uiteindelijk,  een prachtkarper! Blij. Hierna dan maar teruglopen? Nee ben je gek, als er twee liggen, dan liggen er meer, ik blijf. Uur later hetzelfde verhaal, deze bonkt meer, maar komt evenzo goed in het wachtende net. Twee vissen met een totaal verschillende bouw, en toch van dezelfde kweker (special carp), al denk ik niet uit hetzelfde jaar. Dat ik zeker weet dat het beiden special carp-spiegels zijn komt omdat we hier (in tegenstelling tot de andere grotere watersystemen) niks anders hebben uitgezet. 

Ben toch zo benieuwd tot hoe ver ze gaan groeien
(er staat geen kunnen, dat weet ik ook al, maar dat is ander water, deze vissen moeten het met hun polderhuis doen). 

Van deze variant had ik er al eerder in de late zomer eentje, en ze blijven schitterend

Dubbele cijfers, niet alleen in al gevangen karpers dit "jaar" (we zijn goed vijf weken ver), maar ook in de luchttemperatuur. Niet normaal toch? Voor het derde jaar op rij een veel te zachte winter, resulterend in supergoeie karpervangsten. Als je ze nu niet kan vangen, kun je niet vissen. 

Ben op het moment van de blog in elkaar draaien ook de artikel voor GHV-GH magazine editie maart 2022 van Dave van der Valk (Haagse karperjongen) over Wintervissen aan het redigeren. Dave stelt precies hetzelfde als ik-zei-de-gek (hoezo syncronicity?); als je ze weet te vinden in de winter, en daarvoor gewoon je gezond verstand gebruiken én wat proberen, kun je ze als je ze kunt vinden makkelijk vangen, in korte tijd en meerdere vissen per keer. 

Gister nog was ik met Aaron weg; miste 's ochtends een aanbeet (dit keer met voerveren), doorstond samen met hem de stevige wind die na verloop van tijd toch wel "fris", zeg maar koud, aanvoelde, waardoor die ouwe baas terecht aftaaide richting warme kachel, mij de ruimte gevend solo naar een ver uiteinde van de beviste vaart te lopen, resulterend in drie aanbeten in korte tijd. En hoe verrassend, net als vandaag, in de laatste uren van de dag. En dat blijft zo tot en met maart. 

Een paar weken eerder was ik op deze stek ook met Aaron geweest - eens maar nooit weer voor hem, echt te ver, zag zijn martelgang en schaamde me hem meegenomen te hebben, maar ja, hij wilde per se een karper vangen - en toen had ik vier aanbeten gehad, waarvan ik er hem ook eentje gegund had (zie foto).  Alles kwam toen van 'links', en daar zat ik 😎. Aaron had helemaal geen beet, tegen mijn verwachting in. Dat vond ik dermate raar dat ik gister expres weer een hengel op stek gelegd heb, resulterend in de aanbeet van een schub. Zie je wel, was gewoon pech ouwe. 

Een dag eerder, drie aanbeten in het laatste uur

Waarvan deze schub uit de rechter zone kwam

Plaatje van Aaron, van een paar weken ervoor.
Aaron had wat moeite met poseren, was niet gewend een kleinere karper vast te houden😂. 

Vorig weekend was Corrie op weg richting Nederland, een gezellige naam voor een oerdegelijke storm. Helaas voor mij had ik een gezamenlijk weekend weg toegezegd, want ik had graag willen vissen in de aanloop van die storm. Dus toen ik hoorde dat Corrie een dag later langs zou komen razen langs de kust heb ik alles op alles gezet een halve dag vrij te maken, wetend dat er een plek was waar ik vorige winterstormen ook een knap pak met karper kon vangen. In een bos, best spooky, her en der hoorde je wel takken breken en hout vallen, echt een oergeluid, net als met je nagels over een schoolbord, wij reageren dan ook instinctief. Voor mij zonder verder risico, ben niet gek natuurlijk, de stek zelf was boomvrij. Dubbelrun al snel; of beter, de eerste, die me alle hoeken van het water het water had laten zien lag net in het net bij te komen voor het fotomomentje, moest daarna kortstondig haar tijdelijk 'huis' delen met een vrindje. Vanwege de beperkte tijd moest ik het hiermee doen, niet erg, de buit was ruimschoots binnen. En... beide vissen waren nieuw voor me, feestje, want de fans weten inmiddels, ik hou niet van dubbelaars... 

Sterk, niet normaal! Was blij dat het plasje eindig was, anders was 'ie gewoon doorgezwommen. 

Nieuwe (lees; nog niet eerder gevangen), oudere, schub. Beetje mager ding, atypisch. 

Wat ik zo leuk aan die moderne spiegelbestanden vind is dat elke vis weer een verrassing is, absoluut geen eenheidsworst. Elke keer weer kijken en bekijken; "wat is het, welke variant?" Op en top genieten van elke vis. En dat ze gaan groeien is zeker, we leven in de juiste tijd, en over 5 jaar in de beste tijd. Zonder strenge ijsperiode dan...

Wordt wel keihard geconfronteerd met de gevolgen van Brexit. Een deel van de getoonde vissen is gevangen met grote methodvoerveren met 'statische' 2 lbs hengels. Ik gebruik die in combi met zachte 2 mm pellets. Die kwamen sinds 2018 bij Spotted Fin vandaan, een vooral in de UK vooraanstaand aasmerk. Arend Termorshuizen had de verkoop voor NL, vandaar dat ze via hem bij mij terecht gekomen waren.  Emmers van 2 Kg, ready to use, reuze handig en goed vangend. Geen enkele reden om dat te veranderen. Hoe handig e.e.a. was kom ik nu achter, nu de laatste emmer op is en er echt GEEN alternatief is. Niet qua plakken - begrijp niet hoe al die methodfeeder-jongens dat doen met methodpellets, bij mij plakt al die meuk toch echt te weinig, ongeacht lang of kort weken, heb al de nodige experimenten uitgevoerd - en ook niet qua  houdbaarheid. Je kunt alleen kleinere hoeveelheden aanmaken, want de boel bederft binnen de kortste keren wegens het vismeel. Ik heb de tijd niet om thuis van alles voor te bereiden elke keer. 

De aangehaalde Spotted Fin emmers zijn in Engeland gewoon te verkrijgen, maar er is geen winkelier die zelfstandig nog naar het continent verstuurd... los van de extra kosten. Angling Direct UK heeft ze wel in haar assortiment, en verstuurd tegen de stroom in en tegen een gering meerbedrag wel zaken naar het continent, maar geen aas en andere goederen waar "eten" in zit. En Angling NL heeft het niet in haar assortiment (om die reden)... Heb nu van diverse Engelse aanbieders methodpellets uitgeprobeerd... allemaal 'ruk' in vergelijk met wat ik had. Overigens, ook dat is Engelse etenswaar... hoe komt dat dan hier? Hebben sommigen hun zaakjes wel goed geregeld inmiddels? Frusterend! 
Ik zou op los voer kunnen overstappen, grof methodvoer, maar dat komt me te snel los, al kan ik dat wel weer binden, maar ook dan is het gedoe. Geef mij maar die ready pellets... Hoop dat er met de tijd een oplossing komt. Ik zoek het nu in veel langer weken dan de Youtube experts aangeven en flink wat water (en attractors, wat dacht je) bijgevoegd laten. De pellets zuigen zich helemaal vol en dan plakken nóg steeds maar matig. Dus die plakkerigheid vergroot ik door toevoeging van Sucre de Cannes (rietsuikersiroop). Het moet maar for the time being. 

Piepjong...

... en al wat meer belegen

Stokoud...

... en nog lekker fris

En nu het woord Brexit toch gevallen is, maak ik even een sprongetje naar de Engelse "sponsor". De echte "ondersteuning", ik zet het maar tussen aanhalingstekens, want wat stelt het voor, is officieel al een jaar of wat gestopt, maar we hebben nog steeds een warm en goed onderhouden contact. Wat resulteert in het toesturen van nieuwe zaken, of het aanvullen van oude zaken die vast onderdeel van de uitrusting geworden zijn. Door Brexit slechts dat wat in een envelop past helaas, en ook dat is geen garantie; wacht nu al vier weken op een envelop met wat feeders en wat haakjes die om reden X vastgehouden worden bij customs... officieel mogen ze het maar 30 dagen vasthouden, maar ik zie er van komen dat ik het voorlopig nog niet heb... 

Als tegenprestatie lever ik regelmatig content aan voor de website of andere media-uitingen. En zo heeft het kunnen voorkomen dat ik op dezelfde pagina terechtgekomen ben als "Tel", een van de weinige bekende vissers die nog op mijn totale bewondering kan rekenen. Voor de rest heb ik respect, maar bewondering, dat is toch een klasse apart. 

"Hy Tel, how are you doing mate? He're is Duch Hans, wanna cuppa?"

En zo kom je dan alsnog op Insta terecht... nou vooruit dan maar😂