woensdag 23 april 2014

Tijd voor vis!

Een wat raar voorjaar, met telkens alles of niets. Voorgaande keren veelal niks, maar eind april een keertje alles. Lekker zeeltvissen met John H.

Twee lichte hengeltjes de man. Fox 0,75 Lbs Avon Quiver en 21/100 X-line. Drennan inline boltrig feeders 56 gr. gevuld met maden en een kort onderlijntje van een cm of 10. Haken variëren per aassoort. De maden aan een aparte clip gevist, de helft plastic fantastic (al dan niet gedrenkt in een flavour, soms heb ik het idee dat het helpt) en de helft echt, een aantrekkelijk kronkelend bosje.  Het feedertje bomvol met maden gepropt. Soms ook met betaïnepellets, of een combi van die twee. Pellets in een inlinefeeder gaan heel lang mee, ze geven door de gaatjes echter wel hun geur af. Ik laat er graag nog wat druppeltjes halibut-oil of andere vloeibare smaakmakers in vallen.
(Voor)voeren doe ik met een grondvoer dat rijkelijk voorzien is van extra smaakmakers, waaronder chilipepers. Eea dient als drager voor drie soorten pellets en hennep. Vis ik met maden dan gaan er extra maden bij. Met miniboilies en zoete mais hetzelfde. Al pas ik die laatste weinig toe, het is te opvallend, in positieve zin wellicht voor de vis, maar in negatieve zin voor het altijd maar toenemende waterpluimvee. En 10 duikeenden op je stek is geen fijn ding.

Kwestie van 's avonds in het donker (om dat 'pluimvee' te misleiden) een halve emmer grondvoer verspreiden over waar ik denk dat de zeeltstraat loopt en in de ochtend terugkomen om de zaak af te romen; the morning after-method. Vandaag werkte het.

Vijf zeelten zien de binnenkant van mijn net. Mooie vissen tussen 50 en 55 cm. Een tevreden mens.






Het jeukt weer zo hard dat 't pijn doet


Half april 2014

We zijn weken verder en geen verslag meer gepost... Van de aardbodem verdwenen? Gestopt met vissen? Blog-allergie? Zwaar ziek geweest?
Laten we het maar op het laatste houden, dik drie weken uit de running en pas vrij onlangs weer in staat naar buiten te gaan, laat staan een hengel vast te houden. Het heeft zijn weerslag op alles, zeker niet in de minste plaats op mijn visserij, en dat net toen ik in een omschakeling van 'winter' naar 'voorjaar' ging en toch al een beetje 'zoekende' was.

Heb wel al een paar sessies datgene gedaan als aangekondigd in de laatste blog (vroege zeelt en/of grote brasemsessies), maar die eindigden in geen enkele beet. Ondanks het extreem vroege en prachtige voorjaar. Want -natuurlijk- net op het moment dat het mij uitkwam te gaan vissen, draaide de wind naar noord, en dat twee keer zelfs. En als ik iets vervelend vind, is een in het voorjaar van zuid of zuidwest naar noord draaiende wind. Recept voor een vette blank.








Net als vorig jaar de zon zien wegzakken zonder enige actie, naar ik hoop de enige keer


Voor aan de muur

En net toen ik mijn kans schoon zag de ook al eerder aangekondigde Duitslandtrip te kunnen gaan uitvoeren (Den Haag lag toch 'plat' wegens de Nucleaire Top, en inderdaad, geen kip op straat...) voelde ik dat er iets niet goed zat van binnen. In plaats van karpers drillen werd het aderlaten met een nare ondertoon omdat ik onlangs in de tropen geweest was... Zelfs op mijn verjaardag platgelegen, maar gelukkig kwam ook nu het onderwerp vis(sen) even langs. Van vrind Johan een mooie ets van een snoekbaars.

Zodra ik me wat opgeknapt voel houd ik het niet meer uit, en omdat de accu leeg is kan het alleen maar dichtbij. Eindelijk eens een excuus om wat spiegelkarpers van mijn 'eigenste' Haagse SKP-project te gaan vangen, in het voor mij dichtsbijzijnde deel van het grote Haagse Boezem. Die plannen had ik al een tijdje, maar nooit uitgevoerd vanwege de, zeg maar eufemistisch, stedelijke ambiance.
Om een uurtje of vier (16.00) een stekje gemaakt met allerhande meuk -duivenvoer, pellets- en vanaf een uurtje of zes (18.00) vissen geblazen. Wie doet me wat? Doet me aan (g)oude tijden denken, in de periode dat ik tussen de woonboten van de Conradkade zat te vissen. Het roemruchte Verversingskanaal waar mannen als Langhenkel en de gebroeders Groothuis naar toe kwamen in de jaren 70. Naast de vele andere toenmalige karpervisserkopstukken die er destijds gesignaleerd zijn.






Maar... ik heb buiten de waard gerekend... want ik kon maar tot 1 conclusie komen; "laat maar zitten, veel te veel gedoe op deze stek". Niet alleen allerlei voetvolk dat gebruik maakte van het bruggetje vlak achter mij (waar gaan al die mensen heen, een komen en gaan, en er is daar eigenlijk niets meer behalve een niet al te best geïsoleerd wijkje?), maar ook de treinen die af en aan rijden en dit stukje gebruiken om te remmen... wegwezen dus. Ik laat de stek aan de vrijende stelletjes, de junkies en de tippelaarsters... 





Toch nog wat gevangen, een vieze baggerzak. Weg hier!

Later die week kwam alles goed, het weer bleef mooi en de visplekken waren aangenaam. Al bleven de vangsten nog achterwege, maar na zoveel stadsellende maakt dat niet uit. Volop genieten geblazen.