vrijdag 27 december 2019

Cijfers aan de macht

Onlangs zat ik verplicht mee te kijken naar DWDD, en daar werd het Getal van het Jaar onthult. Gezien de vele te kiezen serieuze getallen die allemaal een prachtige statement hadden kunnen zijn, en ook als zodanig gebracht werden, werd de zaak door het wél winnende getal toch een zielige vertoning, en ik weet niet waardoor ingegeven bij de jury, maar dat er sterk gelobbyt is staat voor mij vast, want veel suffer en daarmee niet (meer) serieus te nemen kon het niet worden...
Ik realiseerde me echter wel hoe belangrijk getallen zijn, en zeker voor ons vissers, de meesten dan toch, inclusief diegenen die claimen dat ze niks meer meten of wegen... want naast dat er daarover glashard gelogen wordt, mannetjesmakerij, waarom zou je dan nog steeds op de grotere exemplaren willen vissen, wat zegt dat dan nog? Ga dan voor de maximale ervaring, en laat het formaat maar los, dat is dan pas echt wat waard. Zelf weeg ik vrijwel elke vis, en ja, ook een foto.

Tijd dus voor wat cijfertjes. Het jaar loopt ten einde en voor ik mijn laatste escapades aan het digitale netwerk toevertrouw eerst even een korte cijfermatige terugblik. Na wat voorproeven vorige jaren moest dit weer een echt karpervisjaar worden, met het accent op onze beschubde en liever nog minder beschubde vrienden van Cyprinus Carpio. Naast het obligate zeelten, that's to say. En daarover mag ik geenszins klagen met 79 zeelten, waarvan 12 meer dan 55 cm. Maar dat terzijde. 
Ik had me voorgenomen 30 karpers te gaan vangen, waarbij er vijf meer dan 20 pond mochten zijn. Vond ik een mooi streven. Temeer daar ik in de "carp-only"jaren tot 2007 gemiddeld tot 40 vissen kwam.  Dat nagestreefde aantal werd gaandeweg dit jaar steeds verder opgeschoven, van 30 naar 40, naar 45 en uiteindelijk naar 50. Dat het er 57 plus zijn geworden (met nog een paar dagen te gaan) komt omdat ik na wat hele harde nachtelijke blanksessies de afgelopen weken toch heel even voor winters makkelijk koos, en het wel voorjaar leek. En dat kan, er zijn verschillende wateren die met name 's winters de aantallen opleveren, als je maar exact weet waar je moet zijn. En met exact bedoel ik bijna tot op de vierkante meter.

Spiegels zijn dit jaar in de meerderheid, na 57 vissen heb ik 31 spiegels, 25 schubs en een ghost te pakken. Dat het alsnog nog zoveel schubs zijn, want aanvankelijk was dat maar 1 op 4 t/m t/m de zomer, komt omdat ik in het najaar speciaal naar polders ging met veel meer schubs, in de hoop daar een gewichtig exemplaar van te vangen. Hetgeen (nog) niet gelukt is, ondanks verwoede pogingen. Althans niet in die polders...
Verder heb ik 10 vissen van 20 pond of meer en 4 iets mindere goden, vlak tegen die magische 20 pond aan. Ik ben tevreden. Menig groot wild jager zal er zijn neus voor ophalen, I don't give a shit. Deze karpers zijn jagend gevangen en niet slechts na dresseren.
Volgens jaar gaan we weer eens richting het Zonniger Zuiden. Kan er al veel over vertellen, maar doe dat nog even niet. Wel wil ik onthullen dat ik al aan een stukje rivier heb gestaan waarvan ik dacht "dit is het", nog zonder te weten dat er achter de heuvel, letterlijk, een interessant object te koop stond. We zijn in onderhandeling. Wie weet start ik wel een B&B speciaal voor karpervissers, net zoiets als de vliegvisriviertjes in de Eiffel, of Scandinavie. Los daarvan staan er al een aantal wateren 'op de rol'. Het woord pionieren valt tegenwoordig te pas en nog veel vaker te onpas. Wat ik in de jaren 90 heb gedaan in Noord Frankrijk was nog wel echt pionieren, daar aan die vele kanaaltjes hadden de karpers nog nauwelijks boilies of vastlood systemen gezien, en inmiddels is dat wel anders, maar ook hier valt nog steeds veel te halen. En zit je er nog redelijk rustig, ondanks de vele aandacht in de media. De gemiddelde karpervisser zal het een worst zijn, die veredelde greppels, en het moet je liggen, maar het is mij wel toevertrouwd, maar dat is allemaal voor later.

Daar achter die heuvel

Uitzicht vanuit de tuin, hetzelfde stroompje als boven, met de mooie naam Saone. En wij weten allemaal, geen onaardig riviertje

Eén van die huizen daar

Begin december op jacht naar de (toen nog) 45 karpers, met de teller op 41 - en ook voor weer eens een gezelligheidssessie met vriend Leon, overigens toevalligerwijs destijds ook mijn kompaan op de vele Noord Franse kanaaltjes - ging ik voor makkelijk water. Leon wist precies waar ze lagen, tot op de vierkante meter, en dat was eigenlijk hetzelfde stukje, die vierkante meter als dit 20 jaar geleden was toen wij hier ook al gevist hadden. Maar dan moet je ze natuurlijk nog wel kunnen vangen... De vissen zijn wel wat gegroeid, althans wat er overgebleven is. Daarnaast zwemt er en flink contingent kleinere uitzetvissen, zowel spiegels als edelschubs. Een kolfje naar mijn hand.

Back in those days, we praten over 2001

Met vijf vissen in een goeie ochtend vissen waarbij alle aanbeten op slechts 1 hengel kwamen, en de drie anderen er werkeloos bijlagen, was het wel duidelijk waar we moesten zijn, maar door de positie van de stek ten opzichte van de hotspot was het niet mogelijk er meer hengels te droppen. Ik heb Leon meermalen aangeboden de weer 'vertrekkende' stok op te pakken, maar hij weigerde dat steeds, met als argument "ik kan hier veel vaker vissen dan jij". Mister Nice Guy.
Denk wel dat het succes mede te wijten is aan de inzet van het telegeleide bootje waarmee haarscherp de rig steeds opnieuw tegen het talud aan te leggen was, begeleid door klein snoepgoed als gesoakte pellets en hennep, iets dat je anders nooit zo secuur op zo'n plek kan krijgen, plus de inzet van zo'n mega method veer van ESP die ik al eerder getoond heb. Samen met het juiste plakkende pelletvoer en een kort onderlijntje met een agressief indraaiend KD-achtig kort rigje is dat allemaal iesiepiesie. Het is dat het slechter wordende weer roet in het eten gooide en wij tijdig aftaaiden om te voorkomen helemaal te verzuipen, want anders had ik er nog wel wat meer gevangen.
Ving naast de nodige uitgezette vissen ook nog twee 'wilde' exemplaren, lange slanke schubs die er al jaren klaarblijkelijk anoniem zwemmen en ook niet gevangen worden, althans naar zeggen van Leon, zo zie je maar wat je met een andere methodiek aan kan boren.


Meer dan genoeg voor een dag vissen met meerdere aanbeten

Het voer àchter de veer

Wafter, aangesneden voor de balans met het kleine haakje, maat 8

En nog wat extra djoes, deze is van Drennan (Inky Spuid) maar ook Goo is prima

Overal waar ik deze winter kom, modder, modder en nog eens modder. Lijkt wel een Pollock toch?

Somewhere over the rainbow ging voor mij deze keer op

Geen stockie, maar ook geen echte ouwe, er zwemt van alles. Ook al zo'n HSV die het wél begrijpt. Ik dank jullie.

Wat maak je toch prachtige vissen, Ed. Stuk voor stuk parels.

Een originele vis,

Maar goed, ondanks dat het superleuk vissen was zag ik het slechts als spielerei, wilde nog een echte grote karper vangen, want die ontbrak nog aan de cijfertjes, en daarmee mijn gevoel voor compleetheid. Arend wist wel waar we die zouden kunnen gaan bemachtigen. Hij had weet van een echt karperhol, eentje waar je zo aan voorbij zou rijden, want in niets te onderscheiden van de rest van de kilometers vaart waar je voorbij crost.
We zouden er een volle 24 uur op gaan vissen. Wel moest gewacht worden op forse west of beter zuidwesten wind. Helaas gaan die in deze periode ook gepaard met regen, veel regen.
Zo gezegd, zo gedaan. "Voor het gemak" met de boot, dat scheelde heel veel sjouwwerk (?) (Ben nog steeds niet overtuigd).
Om kort te gaan, ergens half december zaten we bij eerste licht te vissen en 24 uur later hielden we er weer mee op. Met samen vier hengels = 96 visuren. In die uren hebben we geen beet gehad, nog geen piep, helemaal niks, geen lijnzwemmers, geen snuffelaars, nada. Slechts de stormachtig wind kreeg heel soms vat op de stokken, ondanks de nietgevoelige instelling van de Delkims. Sowieso een aanrader, scheelt 's nachts al die brasempiepen waar je je remslaap voor opoffert en bij een run gaat de wat ongevoeliger zaak echt wel gillen, die is niet te missen. Dus niks karperhol. Althans deze keer niet... Wel heel gaaf zitten vissen, slagregens, en een stormachtige wind in een verder totaal verlaten landschap maakten het voor mij een sessie die ik niet snel zal vergeten. De maximale ervaring waar ik het hierboven al over had.

De dag begon redelijk rustig

Maar al snel trok alles dicht. Windkracht zeven was het credo.

Staat je zooi er nog?

Het oog van de storm, voor heel even een adempauze

De volgende ochtend geen wolkje meer te bekennen, alles in ruste

Dus had ik nog een sessie nodig waar het allemaal makkelijk ging. Helaas voor mij werd er een grote foto-opdracht vlak voor aanvang gecancelled (en inmiddels is daar iets beters uit voort gekomen), dus er viel een gat in de planning. Dan zie ik gelijk mij kans schoon, wegwezen. Heb zo ook eens een monstersnoek gevangen in 2015, dus wie weet zou het nu ook mee zitten? Zelfde methodiek als hierboven, zelfde stek, maar nu solo. En ik kon wederom niks misdoen, heb effectief maar een paar uur gevist, want de paar keer had ik beide hengels uit het water en moest ik twee vissen na elkaar fotograferen. Helemaal niet erg, want zo kreeg de stek even rust, en waren er geen lijnen in het water, al vis ik ze sowieso semislap. Na opnieuw uitvaren duurde het telkens maar even of de zaak ging weer lopen, en opnieuw was de totale vangst een mooie doorsnede van het bestand, maar nu had ik zeker drie vissen van het eerste bestand ertussen zitten, naast de nodige laatste uitzetters.

Als je weet dat de kleine rechts negen pond is, wat weegt die grote dan?

Voldoende om qua gewicht vis van het jaar te mogen zijn

De kleine spiegel uit het schepnet. Ook een vis van Ed, wel mooi, maar dit kennen we al van andere kwekers

Hoppeta, weer een ouwe

En een prachtige tussenvariant (qua uitzetmoment in het verleden) op winterkleur, supervis!

Als klapperrrrrr deze bloedbak, een onvervalste Valkenswaarder, type 1998. En stérk, had even spijt van mijn 2 lbs hengelkeuze.

Ik kon tevreden terugkijken, maar door het aanhoudende goede karperwinterweer (lees wind en regen) was er goede hoop nog wel wat te halen ergens. En ik wist wel waar, en niet geheel toevallig ook een water waar ik 20 jaar geleden behoorlijk actief was geweest, en waarvan ik gehoord had dat er nog wel wat zwom, ondanks sterftes door ouderdom. En dat niet alleen, want inmiddels een priveput (ja sorry hoor, na betaalwater is de priveput het ergste als viswater, vooral als je er zelf niet mag vissen👻), waarvoor diegene die het water beheerde ons toestemming gaf er eens te komen vissen. Tof!! Zo gezegd, zo gedaan. Mede door mijn eerdere ervaringen was het niet moeilijk waar te vissen. Helaas voor Arend vergat hij een essentieel visonderdeel, dus kon hij weer terug naar huis, net op tijd terug om mij te assisteren met het landen van de eerste vis. Zelf dacht ik een mooie twintiger te hebben, maar Arend zag het al; "die gaat naar de 30". Ik zie dat nooit, blijkt vaak pas bij het liften van het net, of zelfs later met wegen.
Heb mijn best gedaan er een nieuw jaar PB van te maken, maar deze vis had besloten net zo zwaar te zijn als de schub van vorige sessie, ex aequo! Geen Valkenswaarder, en niemand die wist wat de herkomst dan wel zou kunnen zijn?
Die middag had ik nog twee beten, waarvan Arend er 1 mocht nemen, soms vissen we om en om. Beiden hele nette schubs. Arend had op zijn eigen hengels niets. Ondanks dat er in zijn zone vier keer een mooie schub met zijn kop en schouders kwam kijken waar de rest van het voer bleef? De nacht hebben we weer eens roemloos en kansloos ergens anders op een klotestek doorgebracht, althans voor de winter... maar zo kwam ik wel even aan slaap toe, en de volgende ochtend hebben we er nog een uurtje stukgebroken op het water hierboven. Nu andersom gaan zitten, zodat ook Arend de hotspot kon bevissen. Resulterend in 1 aanbeet, voor mij, op, je raadt het al, de stek waar de vorige dag die schub kwam rollen...

Net zo zwaar als de schub...

Nummer twee voor Arend. En als je weet dat deze er pas 4 jaar rondzwemt... potentie

Idem

De volgende ochtend terug na tussendoor een nacht elders blanken

Een oud landgoed, alles ademt historie...


De hotspot

Op het moment van publiceren nog een paar dagen 2019 te gaan. Kan zomaar zo zijn dat er nog wat vissen bijkomen aanstaand laatste (geplande vis)weekend, en ik daarmee de 60 gevangen-karpers-streep haal. Maar niemand die dat zal weten, want het is mooi zo qua bloggen dit jaar, voorwaar een echte RLD. Engelstalige georienteerde vissers denken te weten waar dat voor staat, Red Letter,  maar neeneenee, niet Day maar December! Tijd voor snoek?