Oktobermuggen

"Ja, daar hoor ik er weer een, gek word ik er van, wanneer houdt dat op?" Helen slaapt vandaag in Gouda bij mij, al is slapen een te groot woord. Het is eind oktober en nóg kwellen die beesten ons. Kan me van 'vroeger' niet herinneren dat ze zo lang hinderlijk aanwezig waren. Het weer is nog te mooi, hoge temperaturen, rustig weer. Dat leidt tot glad water waar je elke beweging, elke golf, elk bubbeltje kan zien. Of beter, de afwezigheid ervan, want de vis neemt het er nog even van, azen doen ze weinig, zo lijkt het. Het wordt tijd voor wat afkoeling en een beetje wind. Doet me terugdenken aan een paar weken terug.

Toen was het ook zeer zeker tijd voor dat beetje wind; ik wilde graag een paar dagen naar Frankrijk, had een meer op het oog waar het qua vangen goed toeven is als er een forse zuidwesten wind staat, zo de baai in waar ik van wist dat ze zich bij die weersomstandigheden verzamelen. Het was alleen wachten op het juiste moment, en dat moest dan ook nog samenvallen met mijn werkplanning. Maar dit keer zat het mee, vrij snel al, het noorden van Frankrijk kreeg een pittige opdonder van afzwaaiende orkaan Kirk, zware wind en wateroverlast werden verwacht. Zo in één streep van het zuiden over het noordoosten van Frankrijk omhoog naar Belgische Ardennen en Duitsland. Overal zware overstromingen of erger, zoals voorspeld. Voor mij als visser een stiekeme zegen, precies wat ik nodig had. 

Eigenlijk kon ik niet weg, maar ja, er is altijd eigenlijk wat, dus ik ging. Dat 'wat' was dit keer geen sinecure, de plotselinge ziekenhuis opname van mijn moeder, gelukkig (alsnog) ter observatie. Ze wachtte op een nieuwe hartklep, en nog steeds, en die moet er niet voor niets in, dus het wachten resulteert in steeds ernstiger klachten, met o.a. deze opname als gevolg. Maar toen bleek dat alles min of meer oke was, onder controle zullen we maar zeggen, ik daarbij het gevoel had dat ze in goede handen was, en de operatie (helaas) niet zeer snel ging komen besloot ik toch te gaan. Uiteraard in goed overleg met broer en zus. Voor mij zijn het ook nog maar 10/15 herfstperiodes voor dit soort trips te zwaar gaan worden. En wie weet wat mij nog te wachten staat? 

Eigenlijk wilde ik naar wat specifieke noordelijke kanaaltjes en de Moselle, maar dat bleek geen doen na al dat gevallen water, er viel niet te vissen, al heb ik er alsnog wel gekeken op weg naar het voornoemde meer. Niet te lang want het goot de hele dag van de regen. Het betreffende meer vorig najaar met Arend al bevist en hij wist er toen een aardige dame van 27 kg te vangen, zomaar Ins Blauen Hinein, gouden ballen. Dennis en zijn maat Marco waren vrij recent ook geweest en die hadden meer dan hun best gedaan, het water liep mij in de mond tijdens het zien van de beelden. Aan de andere kant, in mij zit ergens altijd een advocaat van de duivel, zoveel groten zitten er niet in dus als die onlangs al gevangen zijn kun je die al wegstrepen... En toch wilde ik er nog een keer heen, dit water stond al jaren op mijn shortlist, en het wordt er maar drukker en drukker, niet mijn ding. Ondanks dat alles al verboden is, boten en nachtvissen. Maar 's nacht verblijven met de hengels ingedraaid wordt weer gedoogt. Dus nu gaan en daarna vergeten. 

De dag dat ik vertrek dus regen, het maakt dat de reis wat langer duurt, in elk geval zo lang dat starten met vissen direct na aankomst te veel gedoe is, die valkuil vermijd ik, ik ga het anders doen.

Gestart met het markeren van de gooiafstand, dmv van marker en -hengel.  Daarna lekker ruim voeren met het opblaasbootje, want 'vandaag' even geen visser (geen hengels uit) maar gewone recreant, zo kunnen ze ongestoord 'snoepen' (met dank aan BvdB) en dan morgen terugkomen. Zelf de nacht vissend doorbrengen aan een aanpalend kanaaltje. Niet dat ik ooit iemand gesproken heb die daar wat gevangen heeft, maar goed. Het sluisvak dáárnaast weer wel, maar dat weer zwaar verboden in de nacht... en reken maar dat ze controleren. Net als op het meer zelf. Dit jaar zijn er een paar razzia's gehouden en er gingen er legio op de bon. En als je dan ook nog een vis in de sling hebt... kun je een vliegvakantie naar de zon van betalen...

Kanaaltje X, volgens mij expres ontdaan van karpers

Zo'n typisch Frans sluisje, is alleen niet al teveel van te zien in het donker..

De middag dag ervoor tussen de regenbuien door even de recreant uitgehangen...

Dus in regen en schemering het bootje opgepompt, en verspreid op werpafstand met de geclipte marker als indicatie een paar kilo voer erop gezet. Bootje er weer uit, en wegwezen. Als het voer er in ligt vis ik voor mijn gevoel al. 

Dat kanaaltje heb ik weinig van gezien, kom in het bijna donker in de regen aan, kieper er een paar handen voer en 3 hengels in en ga pitten. Niks ingewikkelds. En ook ik geen beet. Zit er niet mee. De volgende ochtend in het pikkedonker al van mijn stretcher gedrumd door drie auto's, groot licht dwars door de tent, met zes vissers, carnassiers, op wiens plek ik schijn te zitten? Uiteraard maak ik plaats, je bent per slot van rekening te gast. Maakt dat ik bij eerste licht weer terug aan het meer sta. Heb ook de voerboot mee. Eerst de hengel met marker uit, dat wordt de visafstand voor de korte hengels. Die dan uitgevaren en voorzien van elastiek (natuurlijk ook eerst een uitgegooid om te kijken of de afstand goed te halen valt) voor de afstand. Samen met een markeringspunt aan de overkant kom je zo telkens aardig op dezelfde plek terecht. Sticken gaat niet, want ik ben twee tennis ellebogen rijk, ook lastig met drillen en scheppen kan ik je vertellen. Daarna de twee 'verdere' hengels, die zijn wat zwaarder in lbs en wat verder te gooien. Wat opvalt bij binnendraaien is dat het lood maar moeizaam loskomt uit de bodem, dus zwaar lood is overbodig. Ik zet langere onderlijnen in. Twee met bodemaas en twee met wafters. 

Al de eerste ochtend wat piepen en een heen en weer zwiepen van de top van een der rechter hengels. Vis? Ik besluit even in te draaien, het handige van dichtbij vissen. Ja, warempel, er zit een vis aan, en niet alleen een vis, zelfs een karper. Snel een foto en terug. Even later een man achter mij. Vraagt mij of ik Frans spreek, heeft mij auto al zien staan, dus weet wat ie eventueel kan verwachten. Ik bevestig zijn vraag met "Oui, je parle Francais. Pas comme vous, mais normalement c'est suffit". Ik zie hem ontspannen. Toont zijn legitimatie en jasje; "garde de peche". Wil natuurlijk mijn papieren zien, welke in orde zijn. Loopt ook nog even naar de stek, ziet dat er niks onreglementairs is, geeft aan dat er 's nachts niet gevist mag worden. Iets dat ik bevestig als parate kennis. Ik laat mijn uitgeprinte zonnekalender zien en samen kijken we even naar het moment van stoppen die dag. Daarna wil hij me weer groeten. "Bon peche, au revoir". Geen vragen over "hoe maakt u het, heeft u wat gevangen, wat een leuk land/charmante streek/ bijzonder dorp hebben we hier toch hè", nee niets persoonlijks. Op het laatst draait hij zich om en vraagt me of ik hier een boot heb? Ik antwoord naar waarheid, nee geen boot hier (want in de auto😶). Mais pourçois? O, hij had gister een bootje zien varen in deze zone (dat kan niet, want het was naast schemerend ook nog stortregenend, er was niemand aan het meer, behalve in het begin bij de dam op 600 meter stond een Duster. Zou die me verlinkt hebben?) en daar wilde hij het fijne van weten (want verboden... en o wee). Terwijl er de hele zomer met zeilbootjes en aanverwanten gevaren wordt door de zeilclub... Om van de vele recreanten die er komen verpozen met allerhande drijvende zooi maar te zwijgen. Maar die vissers, die moeten we in het gareel houden. Nou ja, met mijn ontkenning moest hij het doen. Ik gaf nog aan een voerbootje mee te hebben, of dat een probleem was? Nee, dat kon wel. Al merkte ik aan zijn reactie dat het grijs gebied is, meer een gedogen à la het 's nachts mogen verblijven. Van Dennis wist ik dat zij geen voerboot mochten inzetten paar weken terug, dus ik bedank hem, als laatste. Voor Dennis was het: "bauteau de amorcer? Hup, vite a la maison...". Of iets van die strekking. Ik heb de boot alsnog spaarzaam ingezet. Je moet het lot niet tarten. 

Niet goed voor mijn moyenne

Dat is al beter, maar we zijn er nog niet

Die middag volgt er nog een vis, ook op rechts, een bijna Nederlandse vis, kom ik daar voor naar Frankrijk? Niet dat ik er niet blij mee ben, maar zo lijkt het een herhaling van zetten met 2023. Een kleintje en een lange schub, net als vorig jaar. De avond valt natuurlijk veel te vroeg en rond een uur of 20.00 haal ik alle vier de hengels binnen, en zet er goed voer op, wijd over de zone verspreid. Kunnen ze weer ongestoord snoepen. Zelf ook lekker een 'hapje' - als ik ergens een hekel aan heb is het in het licht van mijn hoofdlamp koken en eten. Dan is een varifocusbril geen pré - eten en heel vroeg slapen, in de wetenschap dat het vannacht toch niet had gebeurd, de wind is volledig weggevallen en de eerste nachtvorst zal een feit zijn. Wel zet ik de wekker om 05.00 uur. Als er controle komt en die verwacht ik wel, dan is dat eventueel gedurende de gehele avond of in de vroege nacht. In de late nacht slaapt iedereen, ook de controleurs. Daarbij, stel dat je bij eerste licht controle krijgt, en je blijkt te vissen. Hoe kan zo'n controleur van bewijzen dat je eerder dan een half uur voor zonsopgang al begonnen bent, of hebt doorgevist? Lukt niet. Dat toegestane halve uur voor zonsopgang is een nog in totale duisternis gehuld moment. 

Voor het mooie te rustig

Ik geef toe 05.00 uur haal ik niet, echt te koud, de eerste vorst, vind het gescheten. Maar een uurtje later geen probleem, dat is mijn standaardwektijd thuis dus in autostand. Kwak er op gevoel 4 hengels in, heb wel een controle-elastiekje op de hoofdlijn, smijt er her en der wat bollen achteraan en kruip weer even onder de wol. Me afvragend of ik niet te oud voor dit soort strapatsen word, in zo'n klein k*ttentje, nat en smerig (het regende eerder, remember)? Heb heel even spijt geen 2-persoons Tempest gekocht te hebben dit voorjaar en nu weer met een 1-persoons opgescheept zit. Overigens wel een aanrader, ben aangenaam verrast over de compleetheid van dit Trakkertentje. Licht van gewicht. Goede kwaliteit. Snel op te zetten en af te breken. 

Die ochtend zou de wind weer opsteken, maar de hele ochtend geen wind... wel vis. Rond 12.00 uur op rechts (ik zet het er maar telkens bij, er ontstaat vanzelf een patroon) een volle streep. Blijkt een hele boze schub, die er groter uitziet dan hij weegt. Ik houd 'm even in het schepnet om een foto te gaan maken. Wil de hengel uitvaren, macht der gewoonte, die moet zo snel mogelijk terug, daarna is er tijd om de gevangen vis te wegen en te fotograferen. Daarom ook twee netten mee, altijd, kan de keren dat die net uitgevaren hengel weer gaat lopen niet meer op twee handen tellen. Maar dat uitvaren lukt niet, ook de andere rechter hengel vertrekt, en zo mogelijk een nog bozer schub, deze heeft al wat Frans met het lichte knikje achter de kop. Deze vis besluit zo snel mogelijk de kant op te zoeken, en dan met name het spaarzaam aanwezige losstaande riet. Niets zo verraderlijk als losstaand riet, zo zwemt je vis nog vrij rond, zo heeft ie zichzelf vastgezwommen... Dit keer niet, ik zag het aankomen. Maar tijdens het gedoe deze vis te beletten hoor ik stemmen achter mij, Nederlandse stemmen.  Nee he... als ze zien dat ik een vis sta te drillen zijn ze zo brutaal (in mijn ogen) om langs de tent te kruipen waar links mijn kar staat (om dat te voorkomen) en rechts mij stoel en kookgerei om te komen kijken en willen ook nog een gesprek beginnen over onderwerp X... dan ken je me slecht. Als ik een vis sta te drillen zijn alle andere onderwerpen afleidende bijzaak. En dat maak ik kenbaar ook. De heren zijn gelukkig snel van begrip en taaien af... Ik fotografeer mijn vissen en zorg dat beider rechter hengels weer inkomen te liggen, tegelijk constaterend dat beide mannen wel erg dicht in de buurt neerstrijken. Ik kan ze letterlijk verstaan, en als zij op links voeren tikken ze mijn rechter voerzone aan... hmmmm. Dat niet alleen, maar bij 5 kilo houdt het niet op. Nou ja, ik kan er niks meer aan veranderen. 

Die dag blijft het verder stil, en de avond is kort, anglingwise. 

En weer zo'n rustige avond zonder wind

De volgende ochtend nog steeds niet opnieuw gecontroleerd en dat had ik gister echt verwacht; op zaterdagavond even de vers gearriveerde weekendteams te pakken nemen. Maar niemand. Mijn wekker opnieuw op 05.00 uur, en zie het wonder geschied, ik mep ze alle vier richting oblivion. Uur later op rechts, of beter de tweede van rechts, net als drie van de vier eerdere, een harde aanbeet. Zoooo, sterke vis, en ja hoor, wéér een schub. Deze sessie zijn de schubs in de meerderheid, er zit echter toch voldoende spiegel op. Ook weer zo'n vis die groter toont dan hij weegt. Het zal me worst zijn, ik vind dit een prachtbeest, en ik neem het risico een boete van 1000 euro of meer te krijgen want ik hang hem even weg tot er iets meer licht is. Waarvan akte. 

Supervis, echt verliefd op.  

Vind je het gek dat ze zo sterk zijn? 

Deze ochtend gaat het eindelijk lekker waaien en zie, ik krijg gelijk meer beet, vier op rij. Waarbij de eerste van de serie niet op de foto gaat, ontsnapt uit het net, vraag me nog af hoe. Maar goed, gewoon weer zo'n schub... Gevolgd door de volgende. Deze heeft overduidelijk kweekbloed in zijn genen, zowel in bouw als staart, wat een roer. Even daarna weer zoiets, maar die schiet vlak voor het net van de haak...  en in de namiddag weer zo'n smurfschub, net als de eerste. En ja, alles op die tweede stok van rechts. Krijg regelmatig  lijnzwemmers, en die komen ook alleen van rechts. De twee linker hengels liggen er voor dood bij. 

Die namiddag ook aan de overkant bezoek, twee man sterk. Ik hoor ook hier Nederlands en zie een geel nummerbord. En via Dennis verneem ik wie het is, ook dat nog... Gelukkig houden ze zich aan de regels, geen gedoe met boten tot in deze oever, maar netjes alles aan eigen kant. Wel weer het obligate voerbombardement van vele kilo's. Mij is het veel te druk, het is dat ik morgen sowieso als weg zou gaan, anders was ik morgen verkast. Verderop links achter en naast de dam zitten inmiddels ook Nederlanders inmiddels. Ik gaf het al aan, dit water staat genoteerd op vele circulerende "niet verder vertellen"lijstjes. 

Ben ook wel weer toe aan naar huis gaan, of beter, hier weggaan, na een dag of drie kriebelt het weer vanzelf. Zal het rustloze zijn, heb ik met penvissen ook. Meer dan een half uur per stek moet een heel goede reden hebben. 

Spreek nog even met de oudste van de rechterburen, vader en zoon zo blijkt, en dat blijken in NL ook een soort van buren te zijn, Nootdorp is niet ver. Als de man hoort dat ik uit DH kom zet hij het Haagse tongval direct sterk in. Nee, ook zij vissen niet 's nachts, zijn nier gek, komen hier wel meer, wilden eigenlijk op mijn stek zitten. Hebben weet van de controlerazzia's. Vertelt dat ze slechts 1 vis hebben, nee niet gewogen, niet groot genoeg. Krijg een foto te zien, ondanks dat het zo'n vertekende telefoonfoto is waardoor alle vis groot oogt, kun je zien dat dit een hele beste jongen is. Niet gewogen? Ben je dan blasé, of ben je dan onderweg in je hobby wat kwijtgeraakt? Of heb je dan juist wat gewonnen? In elk geval voel ik me daar ongemakkelijk bij. En waar trek je dan de grens, is een 30er dan op het randje, of er al onder? Ik begrijp daar niks van. 

En hier is de staart nog groter, bijna uit proportie

Ze worden al weer kleiner...

... en kleiner

Avond 3 de wind weg, en de vis weer verdwenen

Nacht drie op dit water eveneens niet gevist, dat begrijp je. Die ochtend bij eerste licht de hengels het water in, waarbij er opeens een der linker hengels een vis oplevert, en om me te jennen maar weer een K4 van eigen paairesultaat. Vandaag een prachtige dag, met een dun windje. Ik geef mezelf tot 14.00 uur, kan de boel mooi drogen. Inclusief opruimen en naar huis rijden kan ik dan net genoeg slaap krijgen om morgen weer fris en fruitig bij de eerste Haagse klant op de stoep te staan om 08.00 uur. Kan het na thuiskomst nog net opbrengen om de auto helemaal leeg te slepen, de zooi deels naar boven te halen, de flat in, alwaar ik tot vrijdag over de spullen struikel voor ik tijd heb zaken schoon en droog op hun plek te leggen. Maar spijt? Nee ben je gek, heb me prima vermaakt. In drie en een halve dag 11 aanbeten, waarvan 10 gevangen is voor mij voldoende. Waarbij er 8 vissen op de tweede van rechts kwamen (op een wafter), 2  op de rechterhengel daarvan. En in totaal maar 1 op beide linker. Daar is wat aan de hand geweest onder water, dat verschil is te groot. Met de dieptemeter was het niet te ontdekken waarom (bv een klein geultje van 10 cm dieper). Heb achteraf het gevoel dat een Ronnierig ook hoge ogen had gegooid, maar geen pop-ups mee (sowieso steeds minder, ben gek op die wafters). 

Achteraf was de aankomstdag de beste visdag geweest, maar ja, ik kan niet én er naar toe rijden én vissen tegelijk.

En toch, ondanks het vermaak, vaarwel Franse meren. Voorlopig even niet. Zowel het meer van afgelopen zomer als dit laatste waren plekken die ik per se nog wilde bezoeken en bevissen, als uitgestelde behoefte, en dat lijstje is nu (bijna) leeg. Kom ik eindelijk eens aan de rivieren toe, of de vele (soms nog aardig onbeviste) kanaaltjes. Dat laatste meer pik ik wel mee als ik de kanaaltjes in centraal Frankrijk ga aandoen. Maar dat is 2025, en zo ver is het nog niet. Eerst nog de beste maanden van het jaar voor de boeg. 

Door de vele regen tussendoor uiteindelijk een glijbaan

Adieu!