dinsdag 12 november 2019

Land of the Brave

Zodra we richting november gaan zijn de Groene Hart poldersloten en -vaarten niet meer echt de juiste plek om karpers te vangen, in elk geval niet als het om aantallen gaat, al heb ik de overtuiging dat de grotere langer doorazen, maar die zijn niet sec mijn doel. In elk geval heb ik mezelf voorgenomen om gestructureerd net zo lang door te gaan met daar op karper te vissen tot de koeien naar binnen moeten, en tot die tijd telkens maar te zien wat het wordt.

Dat 'gestructureerd' zal ik toelichten; voor mij is het gestructureerd als er geen twijfel is dat de volgende sessies op dezelfde vissoort zullen zijn, zoals zeelt in het voorjaar, snoek in de winter en karper in de zomer en mijn visgedachten beperken zich daar dan ook zoveel mogelijk toe, vissoort-kokerdenken, een mindset. Dat heb je nodig voor de rust in je gedachten (waar, wat, waarmee, wanneer) en uiteindelijk ook voor resultaten. Althans ik. Het wordt pas projectmatig als ik een uitstapje naar een vissoort maak terwijl ik eigenlijk in general met een andere soort bezig ben. Zoals mijn zo nu en dan zomerse barbeeluitstapjes. Lekker belangrijk, zul je denken, maar teveel door elkaar vissen geeft ruis. En daarmee off focus, en dus ook niet dat scherpe gevoel dat je nodig hebt voor resultaten. On topic, om het populair te stellen. Dus... zolang het karperen gestructureerd is, ga ik niet ook gestructureerd snoeken. Al gaat dat binnenkort wel veranderen, de ingevroren haringen praten tegen me telkens als ik een handvol karperaas uit de vriezer opdiep... dan weet je het wel. Ik moet bekennen al twee snoeksessies achter de rug te hebben, beetje half half qua gevoel, en beiden niet renderend. Ik ga overigens wel alsnog de hele winter doorkarperen, maar dan projectmatig, en daarmee niet overal waar ik zin heb zoals tijdens de gestructureerde fase (al klinkt dat ongestructureerd😁), maar slechts op twee wateren toegespitst. Weird natuurlijk, want dat is wat de meesten van de karpervissers sowieso al doen, slechts twee wateren per seizoen... maar dat zou mij al heel gauw gaan vervelen. En ik moet met mezelf leven. Afijn... terug naar het hoofdonderwerp.

Voor mij mag in het najaar de barometer naar beneden knallen, in combi met een flinke wind. Liefst  een die dan vanuit het zuiden of zuidwesten in de lengte over het desbetreffende water staat, relatief warme wind meevoerend.
De paar keer dat ik afgelopen periode een nacht gevist heb was daarvan telkens geen sprake, in tegendeel. Windstilte en al vorst aan de grond. Resulterend in bewegingsloze hangers, althans als het om visactiviteit gaat. Dat ik alle keren toch succesvol wist af te sluiten komt door dat ene moment waarop die hanger wel deed waar 'ie voor ontworpen was, eerst omhoog- en dan eraf knallen. Maar eerlijk gezegd had ik dat telkens niet verwacht, zat er eigenlijk meer omdat ik die poldersferen zo ontzaglijk fijn vind en er geen afscheid van wil nemen. Dus een beetje tegen beter weten in.

Het begon met een dubbelaar, eigenlijk al een trippel, ook Arend had deze al eens op de mat. Vind ik altijd een beetje teleurstellend, heb wat tegen dubbelaars, althans als ze vrij snel na elkaar komen, en daarmee dubbelaars worden. Kijk, zit er een paar jaar tussen en ook positief gewichtsverschil, dan hoor je me niet klagen. Ik heb ooit eens op een privewater mogen vissen en daar al in 1982 een schubkarper gevangen, toen als jonkie (beiden trouwens) op 7,5 pond dat uiteindelijk uitgroeide tot een teruggevangen reus van 36 pond in 2006. Een vis die ik al met al een keer of acht op de mat gehad heb. En die een aantal keer mijn jeugdig Pb ietsje scherper stelde. Dat was geen straf. Maar dat is een verhaal voor een aparte blog, of beter een keer een artikel in het daarvoor geëigende magazine.

De dubbelaar

En de eerste keer, ergens deze zomer


In de periode daarna ving ik op een ander water ook een vis met een verhaal. Om te beginnen een dril van niks, zelfs de gemiddelde brasem doet het beter. Door de massa kon het echter niet anders dan een karper zijn... Denk dat de vis(sen) door de plotselinge koudeval overvallen is. Van een graad of 14/15 naar nachtvorst. Heb alleen maar strakgehouden en binnengedraaid, en bij mijn standplaats op een x-moment gewoon het net er onder gestoken, klaar. Terwijl ie toch mijn hengel uit de voorsteun (zijwaarts) had getrokken, en dat is op zich ook een unicum. Maar dan toch wel nog azen, dan zou je verwachten dat ze ook daar geen enkele trek meer in hebben? Al kan dat toch het geval geweest zijn, 1 vis in een nacht is op deze plek eigenlijk geen vis... Op de kant dacht ik een dubbelaar te hebben, en vond dat wel jammer, zie boven. Hetzelfde gewicht en dezelfde bouw. Plus een grote genezen wond. Thuis bleek dat laatste te kloppen, maar dan aan de andere kant. Had ik toch een andere! Twinbrothers. Blij.

Twinbrother 02. Nummer 01 staat al eerder in een blog een maand of twee terug.

Zelfde vis ja, maar kan nog niet kiezen welke eeuwigheidswaarde mag krijgen in mijn 2019 lijst.

Vandaar uit viel het me opeens op dat alle schubs die ik in die polder gevangen had een grote genezen wond hadden, waarbij niet alle schubben teruggekomen waren. Een wildvleeszone, bij allemaal, heel opvallend. Heb geen idee wat dit verschijnsel zo kan veroorzaken? Kan ook gewoon toeval zijn, vang er wel eens meer eentje zo, maar nu vier op rij is mij wat teveel van toevallige goede.






Ook het diepe water had al wat herfstaandacht gehad, eigenlijk mijn aanstaand projectwater deze winter, maar er kwam nog niet veel uit, eigenlijk niets. Al is het geen straf om een dag op zo'n plas te zitten, en lekker uit te waaien in de najaarszon. Vond het overigens wel opmerkelijk dat ik helemaal niks wist te vangen, doorgaans zijn deze diepere putten geen hogere wiskunde in deze tijd van het jaar, als je maar weet op welke diepte je het zoeken moet. En dat dacht ik toch te weten. Heb in Duitsland tussen 2009 en 2016 telkens mijn maaltje karper prima weten te vangen in telkens een paar sessies. Dat liep zo goed dat ik verder niet veel tijd in het toenmalige karperen hoefde te steken om aan het eind van het jaar toch op een mooi resultaat te kunnen terugkijken. En die wateren stonden onder veel grotere hengeldruk. Ook de Ganzenkuil bij Deest was zo'n typisch diep najaarswater waar ik tussen 2004 en 2007 heerlijk gevist heb. Inmiddels een betaalwater... om te janken. Huub, ik huil met je mee. Moet wel zeggen dat daardoor een en ander op het huidige water steeds interessanter wordt, ik moet en zal de puzzel ontrafelen komende seizoenen.


Een puzzel met (nog) heel veel blauwe stukjes

Geoorloofd combivissen, niet dat het baatte

Zaterdag 9 november weer wat karper uitgezet (voor en) met de vereniging en Ed van Egmond (special carp), zowel in Gouda als Woerden als in diverse geschikte GHV-GH polders. Zowel edelschubs als spiegels, de een nog mooier dan de andere. De spiegels van dit jaar wat langer dan vorig jaar, met een wat onvoorspelbaarder schubbenpatroon. Was ik dus erg content mee. Ben erg benieuwd wat het gaat doen! Er is al genoeg reuring over geweest op fakebook, dus ik hou het kort.

Woerden; zijn daden benne groot, ik hoop dat hij wint de zilvervloot
Gouda; goeie gemotiveerde, nieuwe ploeg. Weldone chaps!
En de laatsten van die dag

Aansluitend zijn Arend en ik samen nog een nachtje gaan maken. Hetzelfde recept als eerder eigenlijk. Teveel maan, te windstil en te koud. Opnieuw nachtvorst. Geen vis, geen lijnzwemmers. Echt slapen. Zeker na zo'n vermoeiende SKP-zaterdag niet heel erg. Maar wel prachtig licht zo vroeg in de ochtend. Alles bevroren aan de grond. En dan moeten we op hè, kou of niet, sfeersnuiven, die slaapzak uit, plat met die rukbunker. Arend besloot in te draaien en zijn aas te checken, en niet tevergeefs, de kreeften hadden zich aardig te goed gedaan aan zijn aas. Heb me laten vertellen dat ze bij kouder water minder actief zouden zijn... Als je er 100 ballen in schiet (even als voorbeeld) en je beiden aasbollen zijn aangevreten of verdwenen, dan kun je er vanuit gaan dat ál je bollen zijn gevisiteerd, en hoeveel van die kreeften zitten er dan wel niet?
Ik besluit het allemaal zo te laten, heb het gevoel dat het beter is de zaak met rust te laten. (Lesje uit R.H.; The carp strikes back.)  En niet voor niks, want als we even samen een ontbijtje doen halverwege de twee stekken zegt hij "jij hebt een run!". Euhhhh? Ik ben zo doof als een kwartel... maar hoor het nu ook. Moet heel even een sprintje trekken, we zitten nooit bij elkaar, en ga gelijk in de hengel hangen. En daarna rustig achteruitlopend de vis op sleeptouw nemend mijn kant op. Ook deze vis doet heel weinig, eigenlijk ook bijna niks. Komt al snel aan het oppervlak en is verder opvallend mak. Ik vind het even niet erg. Heb behoefte aan weer een karper op de mat. Dan maar geen dramatische drilherinnering vol gezwollen heraldiek.
Op de kant blijkt het een prachtschub, mooi van kleur, die kleur al helemaal op winterdiepte en eveneens mooi van bouw. Ben er echt superblij mee. Mocht de karpertroefkaart niet meer getrokken worden dit seizoen, is dit een perfecte afsluiter van een echt karperjaar. Herboren.

Tijd om op te staan





Krijg nou niks, een karper?!

Wanneer alles samenvalt; licht, locatie en vangst. En een vismaat die van wanten weet.

Had er 's avonds nog geen genoeg van, moest ook de ondergang nog even gaan bekijken


Geen opmerkingen:

Een reactie posten