Rubenszeelten

Het was even kiezen, maar wat tekstueel freewheelen over karper of nog een geplande sessie op Bijna Frankrijk fabriceren? Beide 'kampen' kennen liefhebbers. Maar mijn laatste sessie op zeelt op die specifieke plek heeft de balans doen overslaan naar een verslag daarover. Jammer voor de karpervissers onder ons, al zijn er gelukkig steeds meer hybridevissers die beiden waarderen. En qua karperen kan ik momenteel toch niet meer melden dan dat ik de 50 exemplaren al gepasseerd ben en de hoeveelheid 20 ponders ook al boven de norm zit, samen met wat smakelijke plaatjes😂😂. Maar dat kun je op andere plekken ook vinden. So sorry!

Ik realiseerde me na Jan's (zie vorige blog) laatste bezoek dat er voor mij ook nog wel wat in het zeeltvat zat. Maar wat? Want hij had er echt zijn best gedaan en de al bij ons samen bekende vissen allemaal hervangen, alles in 1 sessie en de vis net wat zwaarder dan eerdere sessies. Verpest voor de rest van zijn leven. Eigen schuld. De vraag voor mij was hoeveel tijd kon er overheen gaan voor ze wat bijgekomen waren van haak en onvrijwillig oeverbezoek en ook bij mij weer op het voerbed zouden willen neerstrijken? En dat weer gekoppeld aan mijn eigen mogelijkheden om er wat langer te vertoeven, want 1 ding was duidelijk, op dit toch wel maagdelijke water (voor zeelt) was voorvoeren nog steeds een pre. Door er wat langer te vertoeven kon ik wellicht ook wat meer seriewerk aan het eind van de sessie afdwingen. De eerste voermomenten dan maar als voorvoeren beschouwend. En alles wat ik eerder ving als bonus te ervaren. 

Vrijdag rijd ik weg, te laat, ondanks het eerder stoppen met werken. En dan de snelste weg naar het zuiden nog gestremd zien door lange files, want eindelijk eens lekker weer na al die voorjaarskou... dus dan maar met een forse omweg. Maar het van file naar file stuiteren is toch deels niet te vermijden... Oeh, als de stek maar vrij is? Spannend, en niet in de zin van leuk spannend. De karpervissers komen ook in steeds grotere getale uit hun winterholen... Die kunnen daar ook zomaar neerstrijken. Zou ik ook doen. Ik besluit in navolging van Jan op zijn (eigenlijk 'mijn') stek van laatste keer te gaan zitten, aan de overkant. Hoop er eigenlijk nog van te profiteren, van al dat voer, al is het daarvoor wellicht al weer te lang terug. Die stek kost echter wat meer tijd om er te komen en kamp op te slaan, gedoe zeg maar. Maar tegen 20.00 uur ligt alle voer naar wens - dit keer 10 slagen om de distancestick die 1 hengel ver/lang uit elkaar staan, inderdaad 36 meter - en lig ik exact daar waar ik al eerdere jaren gevist heb.  Hier vandaag dus niks nieuws onder de zon. Voor de rest alles wier. Snel even wat koken en eten en genieten van de vallende avond. Die nacht is rustig, want ik vis niet, draai 23.00 uur in, geeft me een boost in plaats van de gebruikelijke deuk in mijn bioritme. 

 

Stil genieten

Rimpelloos en doodstil

Om 05.00 uur de wekker gezet en er direct uit. Voeren en de hengels te water, althans the endgame... Zie al diverse vissen rollen, allemaal zeelt, en overal. Zo lijkt het altijd weer of een water heel veel vis bevat. In dat rollen is geen patroon in te ontdekken, boven wier, boven diepte... Denk zelf dat ze vrij ondiep zwemmen, solitair of in kleine groepjes, vlak onder het water oppervlak. En zich snel verplaatsen in het opwarmende oppervlaktewater. En het er daarom nog steeds nog maar een paar kunnen zijn, een handjevol. Heb dat op andere wateren ook zo gezien. Dat is dan ook geen aasmoment, daarvoor moet je wachten tot dit gedrag over is. Of de mazzel hebben dat er ook vis op de bodem actief is. 

Die mazzel heb ik dus als binnen het half uur al een wakertje omhoog schiet, vis! En natuurlijk een zeelt, van karpers geen spoor. De vis doet wat ik ervan verwacht, blijft zolang mogelijk diep, en dat is tot vrij vlak voor mijn kant, zo de kans negerend die de sterk begroeide taluds aan de zijkanten bieden. Waarschijnlijk zullen ze allemaal hetzelfde doen, mijn kans om te verspelen miniserend. Het blijkt een prachtig mannetje, maar nog niet een die ik naast de maat nemend ook weeg. Desondanks ben ik blij. What's next? 

 

05.00 uur; magic moment

Daar begint het rollen

En al heel snel ook een aanbeet.

Resulterend in een prachtbaasje

 

Ja, what's next? Daarover kan ik kort zijn, helemaal nada, niks, noppes. Het rollen neemt langzaamaan af en na 09.00 uur is alles doods. En zo blijft het de hele dag. Jammer dat het niet gelijk al loopt zoals bij Jan, maar ja, die had er dan al wat dagen voorvoeren opzitten. Het zei zo, ik verwachtte het al min of meer. Ik zit de dag uit, en voer zo nu en dag wat bij, om een eventueel actieve vis toch te attenderen. Dat kan al met heel weinig extra voer, dus nu niet denken dat ik daarmee mijn eigen kans om zeep help. Heb ik wel de tijd om het zwanenkoppel wat gade te slaan. Opvallend, echt benaderen kun je ze niet, ze zijn niet tam zoals in stedelijke gebieden, ze houden afstand. En komen al helemaal niet bij me langs om te bedelen om eten. 

 

 

Die avond hetzelfde ritueel, zelf eten en eten voor de vis verzorgen. Opnieuw rustig slapen en om 05.00 uur opnieuw wakker. Nu van springende en rollende vis óp mijn stek. Nu gaat het gebeuren. Als een haas de hengels uit, beetje voer erop en wachten. Dat rollen gaat nog een tijd je door, zowel bij mij als at random overal op de plas, maar ik voel, er kan zo actie zijn... Zal tegen 07.00 uur gelopen hebben als de linkerstok 'vertrekt' (rare uitdrukking eigenlijk). Zeelt! Sterke vis, die echter exact hetzelfde doet als die van gister, dus niet al teveel moeilijkheden geeft. Phoe, wat een pens hangt daar onder!! Ben inderdaad op het goeie moment. Realiseer me dat ik echt kans maak om, als Lady Luck weer eens met mij wil dansen, mijn PB dat op 4930 gram staat te verbreken... over 12 uur vanaf nu weet ik alles.

Close to perfection

Ik leg de hengel direct terug, vóór alle rituelen met de vis uit, op onthaken en even bewonderen na. Dat is een wijze les uit het verleden geweest, de kans is groot dat die hengel in no time weer een vis oplevert. De zeelt laat ik even in het net. Daarom heb ik altijd twee netten bij me. En ja hoor, het duurt geen 5 minuten of dezelfde hengel gaat 'af' (ook al zo'n rare uitdrukking). En uiteraard, ook een zeelt. Bijna een exacte kopie, in elk geval qua lengte, als de vorige, behalve dat deze nog wat voluptueuzer oogt. En ook deze zeelt krijgt na onthaken een tijdelijk onderkomen in het net, het tweede net en vaar ik de stok weer direct uit. Daarmee de kans lopend om een derde run te krijgen vóór ik een van de twee zeelten gefotografeerd heb. Laten we het maar een ingecalculeerd risico noemen. Zeer ingecalculeerd, want het zal inderdaad niet lang geduurd hebben voor die hengel voor de derde keer in korte tijd krom gebogen over het water staat. Deze doet het iets anders, ik voel direct aan het fellere stompen dat het een mannetjes is, zeilt met groot vertoon van macht schuin bij me vandaan, in een poging een groot wierveld te bereiken. Hetgeen toch niet lukt, sorry no can do. Op de kant blijkt mijn aanname de juiste, een forse man met een aanzienlijke staartpartij. Daarbij gitzwart, en glimmend. Superzeelt! Ondertussen heb ik twee netten vol, eentje zelfs met twee zeelten... tijd voor wat rituelen als fotograferen, meten en wegen. Hopelijk wordt mij die tijd gegund, en komen er over een uurtje of wat weer wat zeelten buurten. 

En de andere, nog iets voller

Twee Rubenszeelten, in één net voor even

En de zwarte man, in alles indrukwekkend.

 Dat laatste gebeurd niet, de activiteit dooft net zo snel weer uit als hij kwam, en ik moet het verder met het rollen en het bekende staartkletsen doen, weer overal op het water, dus ik weet; ze zijn weer on the move. Vandaag al wat eerder weg, heb beloofd mee te gaan naar mijn schoonmoeder en die is qua dinertijd nog van de oude stempel, geen minuut na 18.00 (liefst). Fijn gevist hier, hopelijk nog ene keer voordat alles in de paai schiet en anders volgend jaar maar terug. Thuisgekomen overigens direct douchen, mede als tekencheck en net als twee weken eerder opnieuw een teek. Een wat mindere bijkomstigheid van dit gebied, en mede reden waarom het 10 jaar geduurd heeft om er uitgebreid te gaan vissen zomers... Het zijn beide nimphen, dus nog heel klein, maar toch, je zal maar (in mijn geval weer) besmet worden met de borrelia-bacterie... en dat alleen maar voor wat mooie vangsten... 

 

Weer steeds verder en verder bij me vandaan...

Maximale sfeer waar ik nog veel meer van wil ervaren