In twee uur tijd 2 lossers, een misslag met boeggolf, en een mooie troostprijs. Grotendeels het gevolg van hyperactief azende vis en teveel ondiepte. En dan is de pen niet direct je beste vriend. De eerste vis van dit serietje sloeg in het water bij wegspuiten na de aanslag een gat zo groot dat ik in het midden ervan heel even droogvallende slootbodem zag. En toen realiseerde ik me gelijk, dit was een grotere, een der laatsten uit eerdere jaren 90 uitzettingen in deze uitgestrekte polder. Zoals Andries ze ooit gedoopt heeft; een ertoedoe-vis. Ze zijn er dus toch nog. Daarmee ook dit tot een potentiële verrassingspolder makend. Dus als zoiets dan losschiet is het een meer dan gemiste kans. Losser 2 heb ik er langer aangehad, ik had het net al in de linkerhand, gevalletje vals gehaakt. Aanbeet 3 op deze plek liet me achter, een boeggolf nakijkend, kon slechts dromen over wat dat was.
Na die troostprijs was de koek eigenlijk nog niet op, ik kreeg nog regelmatig tikken op de pen, maar mijn tijd was wel op. Het was een lange dag geweest, en de honger nam bezit van me. Voelde echter dat er nog vis lag. Bij opstaan bleek ook waar, vlak voor mijn voeten, azend op de gemorste delen die te dichtbij gevallen waren... Die waren direct weg...
En voor de slimmerikken onder ons, het waren allemaal azende vissen, geen langszwemmers langs de stek van en naar de paaistek, dan schiet je pen plotsklaps weg in plaats van tikkie hier, duwtje daar, beetje ronddraaien, minuscuul omhoog en langzaam verdwijnen.
 |
| Troostprijs of niet, ik was (en ben) er blij mee |
 |
| Oeps... er lagen er nog wel drie of vier... niet middenop, maar vlak beneden mijn voeten |
Sowieso al bijzonder al deze actie zo snel na elkaar op de vierkante meter, alsof er iets verderop in de sloot kaartjes aan het verkopen is. "Ja, nu ben jij aan de beurt, lekker smikkelen, houd je niet in". Normaliter krijg je op dit soort stekken geen tweede kans, eerder uitzondering dan regel. En nu vier in 2 uur tijd. Heeft in hoge mate met de net afgeronde (?) paai te maken. Ik viste op een kruispunt van drie sloten en zeker een van die sloten is paaizone. Las laatst ergens dat vissen kunnen bepalen waar ze kunnen paaien (geschiktheid) aan de hand van waarneembare galstoffen. Weer wat geleerd. Verklaard ook waarom ze soms onmogelijke plekken uitzoeken.
Andries had me eerder deze ochtend al digitaal op deze zone gewezen; op de paai in die sloot en het kruispunt als potentiele opvangstek. Het wilde namelijk dat Andries hier ook al gevist heeft deze ochtend.
Dat kwam zo: doorgaans vragen wij elkaar naar onze komende visplannen van komende dagen, of wat ook voorkomt, we delen ze elkaar mee. Naast interesse voor de ander ook wel handig; zo loop je elkaar niet voor de voeten. Samen vissen kan ook, maar dat ontstaat én voelt anders.
En dat onderling delen is maar goed ook, zo bleek onze gezamenlijke interesse voor hetzelfde 3-polderpunt op dezelfde ochtend. Van Andries weet ik (mag het hier zeggen, staat ergens in een van zijn blogs) dat 'ie het lastig vind om van plan te wisselen als dat om redenen van buiten zichzelf gebeurd. Dat voelt voor hem niet heel lekker. Het waarom niet relevant. Voor mij maakt dat minder uit. Dus maak ik doorgaans ruimte. Daarbij dwingt het me dan om buiten de comfortzone van het eigen plan te treden. Biedt kansen. Zo ook deze keer. Heb hem de eer gegund om het 3-polderpunt te bevissen. En met verve, 5 gevangen karpers plus 2 lossers in een verlengde ochtend. Dat smaakte naar meer. Daar wilde ik ook mijn deel van. Ik kon wél de hele dag doorvissen. Kwestie van aansluiten/opvolgen later die dag. Het gevraagde stekkenkaartje kwam per direct. En zo hebben we elkaar al eerder aan mooie vangsten geholpen, simpelweg door openheid en wat achterlaten van voer bij vertrek. Ik herinner me een grasser van dik 30 pond aan mijn kant en een topspiegel voor Andries aan zijn kant. Maar dat aansluitverhaal in de 3 polder-zone moet nog even wachten. Eerst terug naar mijn buiten de comfortzone-ochtend zonder aanvankelijke aansluitplannen.
 |
| Dank je wel! |
 |
| Graag gedaan! |
Ik moest dus wat anders. Hmmm... niet heel lastig. Werkelijk overal is te vissen in deze prachtige lente. Probeer in zo'n situatie het uiterste uit de tijd te halen qua voeren en zinnig wachten tot ik verwacht dat er vis ligt te wachten.
Heb dat onlangs nog op de Haagse penvisdag in Wateringse Veld gezien. 2 deelnemers op de fiets erbij. Slim! Maar dan moet je het voordeel wel benutten. Snel veel stekken maken en later op je gemak afvissen. Nee, deze heren niet, ze reden naar punt x. Startten daar met voeren en direct vissen. Na een uur door naar stek Y tm Z. Ze vingen dus niks... Gezien de hoeveelheid voer moet je dan namelijk wel strontmazzel hebben wil zich binnen dat uur een vis melden en jouw aasje vinden. Het kan, het blijft vissen, maar het is jezelf te kort doen. Voeren met de ingeschatte juiste hoeveelheid voer en inweektijd is dus cruciaal.
Startte die ochtend in een polder met een overloop met aan twee kanten bestanden. Normaliter staat de overloop half open en ligt er bij de bovenloop van de overloop altijd karper, nu was door de droogte de schuif omhoog, was dus benieuwd of ze er nu ook waren. Daarna het achterland in om te voeren. Ook daar een zone met meerdere polders; de onderkant van een polder die ik aardig ken, en de bovenkant van een polder waar ik in 30 jaar slechts omheen gereden ben. Te slecht toegankelijk, en teveel interessants in de buurt. Nooit van gekomen, ondanks de interesse. Maar voor dit jaar staat ie op het lijstje. Belangrijk; liefst bevissen met stevige zuiden of zuidoosten winden, eigenlijk de minst voorkomenden. Dan letterlijk aan het einde van de wind. Vandaag staat er zo'n wind.
Paar stekken in de bovenpolder, paar stekken in de onderpolder. Die op de bovenpolder schat ik laag in. Vandaag zondag en dan komen na de eerste hondenuitlaters al hele tritsen met wandelaars en fieters voorbij. En dan is het over met de vis daar, die trekt zich terug. Hoe mooier de ochtend, hoe eerder de drukte. De stekken in de onderpolder kan ik wat verder van het pad af maken. Dit in combi met die juiste wind geeft een goed gevoel, ik verwacht hier wat. Het bestand? Oude schubs, verwilderde vissen met ergens een edel gen. Grote grassers. Geen spiegels.
Verder maar weer. Nu naar een polder die onderdeel van de 3-polderzone uitmaakt waar Andries vandaag actief is. Waaraan ook weer een andere 3-polderzone gekoppeld is. Dus inderdaad 6 systemen in elkaars omgeving, die allemaal interessant zijn. Daar ga ik kijken om de inweektijd te maximaliseren. En om te leren, alles in het kader van het leren.
In de vaart van de eerste 3-polderzone maak ik twee makkelijke stekken. Op de meest troebele delen. Logisch toch? Desondanks zie ik het grondwier al weer in plukken op de bodem staan, zo helder is het wel. Vermoed dat er door de droogte minder water doorgepompt wordt. Ook de resttijd benut ik. Lekker een lang stuk gewandeld langs een vaart met vis, en een leuke oude boerderij waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Goed te zien waar de vis zit door de troebelte. En toch; niet 1 vis gespot, geen bellers, geen happers, geen vis in de lelies, hoog of laag, geen paaigedrag. Gewoon niks. Zo langzamerhand is het tijd geworden om te gaan vissen. Er zijn 2 uur verstreken inmiddels sinds start voeren. Mooi zat.
 |
| Ze zijn er nog, die oude boerderijen... |
 |
| ... met een achtererf vol nostalgische bende |
Terug naar het startpunt. Kan ik kort over zijn; geen vis. Voor de zoveelste keer. Besluit dan ook deze stekken voorlopig te laten vallen, althans voor deze hop on - hop off visserij. Heeft een wat meer gedegen aanpak nodig.
Dan naar de polder met de schubs en grassers. Ondertussen heeft Andries al 5 aanbeten gehad en vier vissen gevangen, hij startte dan ook bij eerste licht. Samen vissen geeft plezier bij elke vangst, samen solo vissen eveneens want samen digitaal blij. In die zin is de telefoon en haar apps een (voor mij) zinvolle toevoeging aan de beleving.
Zit er aanvankelijk wat verweesd bij, voor het eerst hier vissen, in elk geval in deze hoek. Maar al snel beet, de pen wordt op sleeptouw genomen naar links. Niet slaan, rustig wachten, niks doen. Paar minuten later dan toch dat iets wat er uitziet als een echte aanbeet. Beng! Hangen. Er is iets gehaakt, iets groters, zoekt zigzaggend zijn weg, van mij af, zet aan, en los.... kanonnen!!! Zo, ik voel mij even zwaar klote, exusé le mot. Hier zitten geen kleintjes, of het moet een sporadische aanwasschub zijn... Hmmm... zo'n dag (nog niet wetend wat er verder voor mij, positief en/of negatief, voor mij weggelegd is vandaag)?
Oke, uithuilen en door dan maar: stek 2. Hier een herhaling van zetten, met dat verschil dat ik deze vis wél vang én het zo'n voornoemde grasser is. Dé reden van mijn interesse in deze polder ooit. Overigens groot, maar minder groot dan verwacht. De verhalen gaan over enkele hele grote vanaf 30 pond. Dan moeten er nog wat cm's en kilo's bij. Desondanks heel blij. Binnen de grenzen van deze speciale dag, dat wel, het verheft me nog steeds niet. Vandaag Moederdag en daarmee de eerste ooit zonder mijn lieve moeder. In eerdere tijden zat ik nu in DH aan thee en gebak.
 |
| En toch was ie bijna 24 pond, maar dat geef je hem niet |
Na de vangst van de grasser richting de 3-polderzone. Ik bevis de eerste vaart. Stek 1 niks, stek 2 alsnog beet, ondanks de te grote helderheid mijns inziens. Ook dit is een stofwolken=actieve vis-vaart. Ondertussen is Andries bij nummer 5 aangeland. Het soort schub waar hij het hele eind voor gestiefeld heeft. En voor hem is het klaar, het is rond het middaguur en hem staat nog een dubbele Moederdag te wachten. Tel je zegeningen!
Helaas is zijn voer op, dus niks nagevoerd voor mij. Ook niet gek met 6 stekken en 7 aanbeten (waarna altijd bijvoeren), dan gaat het hard. Nog even belangrijk te vermelden voor diegenen die naast willen vangen ook willen doorgronden; van de vijf karpers (plus de 2 lossers) komen er 4 uit systeem A, en maar 1 uit B, en mijn beurt moet nog komen. Zou dat hetzelfde te zien geven? In de vraag ligt het antwoord al besloten.
De door mij uiteindelijk gevangen vis uit de vaart is bloedsterk, ik moet er zelfs achteraan, dus lijkt in prima conditie, maar op de kant is het een sterk vermagerd scharminkel, waarbij aan de rechterkant de kieuwplaat half verdwenen is, al bungelt die er nog wel aan. Die knip ik af. Deze wond komt nooit meer goed. Ik vraag mij af of deze vis de herfst haalt met deze wonden... zonde! En niet de eerste uit deze vaart, ook Andries had er laatst eentje. Qua beschubbing een ultraparel, maar voortaan de rest van zijn leven zwaar gelidtekend... met dank aan de maaiboot... de vis kan geen kant op.
Zo'n dag dus.
 |
| Sterk zat, dus nog geen vermoedens |
 |
| Wel sterk vermagerd |
 |
| Horrorscenario |
 |
| Wat een parel!! |
 |
| Maar voor het leven getekend |
Daarna ga ik op mijn beurt de lange wandeltrip aan richting Andries' visgronden. Zo kan het natuurlijk ook bij samen dezelfde plannen. Eerst de een, daarna de ander. Voor mij is het bonus. En ik heb op deze zondag toch even niks beters te doen.
Waar ik al eerder bang voor was blijkt realiteit. De wind is dermate aangetrokken dat de voor Andries productieve stekken voor mij met voer niet meer te bereiken zijn. Ik doe 1 poging en als het vlak voor en over mijn voeten landt weet ik genoeg. Begin daarom achteraan, en niet alleen dat, richt mijn voerpijlen op polder B, daar waar Andries maar 1 beet kreeg. En de in mijn ogen hotspot oversloeg, om welke reden dan ook, maar me er wel op attendeerde. Daar maak ik 3 extra stekken in polder B, waar ik achteraf niet aan toe kom. Plus dat ik de twee stekken waar ik wel bij kan in polder A ververs, en direct afvis. Niks meer blijkt na een goed uur, de karperkoek is hier vandaag op, ook niet heel gek. Dan naar de hotspot op deel B. Waar ik na 4 aanbeten en maar 1 gevangen karper, jaja hij is prachtig, twee uur later terugkijk op een ambivalente dag.
Wanneer ik mijn vangsten deel met de penvismaten in groepsapp BHAM reageert Bas als volgt; "Klokje rond vissen Hans, blauwe luchten, stralend zonnetje, straks mooie zonsondergang, mooie vangsten. Ik denk dat jij wel een happy gast bent vandaag". Ik kom hem destijds niet direct positief bevestigen, maar ben er inmiddels wel uit, in elk geval een intense en bewogen dag. Ook wat waard!
 |
| Het zou bij wet verboden moeten worden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten