Wat ik heel graag doe is...

Sessie 2 september 2013

Wat ik heel graag doe is met Arjan (Snoeij) naar het land van de stromende riviertjes afreizen en daar proberen een barbeel te vangen.
Met één hengel, in de hand gehouden en aan het andere eind niets anders dan een rolloodje en een haak waarop een blokje kaas...
Ik waan mij dan als Isaac Walton, vissen zoals het ooit bedoeld was. Intens in de beleving en intensief in de inspanning.
Dat tweede doen we uiteraard zelf door veel te verplaatsen en te proberen. Zeg maar een stek afvissen net als bij kunstaasvissen, waaiervormig (voor zover mogelijk).  Je kunt wel gewoon ergens in die stroom je handeltje ingooien en dat handeltje gaat dan wel met de stroom mee naar 'elders', al rollend, maar de ervaring leert dat een beetje gericht zoeken sneller en meer vis oplevert.

We zitten op goud, deze sessie, ik voel dat. Visweer. Eerst de bekende zones afvissen. Die leveren mij al snel zowel barbeel als kopvoorn op. Wat zijn de vissen hier toch sterk... (Meestal) eerst wat inleidende tikjes en dan, BAM vliegt de hengeltop naar beneden, de hengel naar voren en kan het spel van geven en nemen beginnen. Barbelen schieten gelijk met een rotgang met de stroom mee van je af, dus als daar een boom staat of een ander obstakel is het alle hens aan dek. Kopvoorns zijn minder sterk, maar zeker net zo fel in het begin direct na aanslag. Al met al een furieuze strijd aan een kort stukje nylon, telkens weer. Zelf zet ik daarvoor deze sessie voor het eerst de Drennan Series 7 Specialist Avon Quiver Combo hengel (met testcurve 1 3/4 lb)s in. Als test om te kijken of deze hengel het in deze omstandigheden goed doet en ik moet zeggen dat het een juweeltje is. Een gevoelige top plus voldoende backbone in de achterkant. Afgebouwd zoals Drennan bekend staat, heel basic, je betaald niet voor visuele franje, maar qua inzetbaarheid met vissen wordt er geen compromis gesloten. Aanrader. Ik heb ook de 1 1/4 versie in de kast staan, maar denk dat dat meer een hengel voor wintervoorn gaat worden.

Vlak voor de zon opkomt de eerste vroege vogel

De kracht blijft me verbazen voor zo'n relatief kleine vis. Deze kwam uit een diep gat van 4 meter. 

Zoals elke keer naast de bekende zones ook een onbekende zone, deze rivier heeft er genoeg om nog een paar jaar voort te kunnen. Soms leveren die zones wat op en neem je hem daarna op in 'de route' en soms ook niet en laat je hem vallen. Geheel onterecht overigens, want werkelijk elke zone kan zowel bulken van de vis als kompleet verlaten zijn, elke keer anders... nergens zo veel en sterke migratie als op dit soort riviertjes, daarvan ben ik overtuigd, maar de menselijke geest is een raar ding met zijn zoeken naar zekerheid.

De nieuwe zone levert mij naast een kopvoorn ook weer een barbeel op. Een oude vis, het patina van de tijd straalt van haar af. Het gaat goed vandaag. En ondanks dat we hier de meest aanlokkelijke stek niet kunnen bevissen door, zeg maar, plaatselijke omstandigheden in de vorm van eventueel gevaar voor eigen leven. Het blijft het platteland... we komen nog wel terug.

Oervis uit oerrivier, fijn dat we in Nederland deze mogelijkheid hebben

In één keer krom die hengel, splittsecond...

Arjan heeft gelukkig intussen ook vis, al zijn het dan twee kopvoorns en nog geen barbelen.
Tijd voor een lunchbreak. De gister gekochtte (Arjan; "Ik ga eten halen. Wil je buitenlands? Nasi of bami met sate? Piza kan ook." Het werd nasi en zoals gewoonlijk teveel voor het geld, dus dan kon mee voor vandaag...) nasi met satesaus, de sate zelf was al op, werd opgewarmd op een brandertje, zittend in een appelboomgaard. Volledig voldaan gingen we naar een bekende zone daar vlakbij.
Viel voor mij tegen, door aanpassing c.q. versterking van de oever was mijn beoogde stek eigenlijk gesloopt. Dan maar een oplossing zoeken in de vorm een trappetje maken in het losse zand. Beetje gevaarlijk, de hellinghoek bedroeg toch al snel 45 graden. Het zou me mijn schepnetsteel bij het spreidblok kosten, die kon het gewicht van de eerste barbeel niet aan, omdat ik wilde voorkomen de vis door het zand omhoog te slepen...
Waarmee ik al weggeef dat ook deze stek vis oplevert en niet een, maar zelfs twee. Geen monsters, maar doorsnee barbelen. Ik ben er niet minder blij om.
Nu we het daar toch over hebben, hoe kan het toch dat anderen regelmatig wel van die 70+ barbelen vangen. En niet alleen hier. Anders meten, bijvoorbeeld via de bovenkant waar de staartvis langer is?

De koningen van de stroom

Arjan heeft tot nog toe in totaal slechts 1 barbeel dus verlaten we deze zone om naar de ons best bekend staande te gaan. Bijna vangstgarantie. Hij vangt er nog twee bij (zie je wel...) en ik... ik zie werkelijk geen stoot meer.
Mooi geweest zo, de weg naar huis is nog een lange, dus eerder dan gepland gaan we op huis aan. Meer dan tevreden. Samen zeven barbelen en vier kopvoorns. Nous reviendrons!