Donna Summeren...

En voor wie het niet begrijpt, of te jong is, of niet van dansen hield (of houdt), ik heb het over "Last Dance". Last dance, last chance for romance tonight... etc. Mooie metafoor.
En zeker nu februari al aan zijn eind is en daarmee de lente in zicht, gaan overal de kaarsjes uit, veel vismaten die al de karperstokken aan het oppoetsen zijn, klaar met snoeken. Zonde! De dames zijn nu op hun mooist. Ik dus niet, ik ga tot het bittere end, maar ook ik moet toegeven dat het eind in zicht is, my last dance... de bodem van de vrieskist komt in zicht.

En de afgelopen weken zijn op hun eigen manier heel enerverend geweest, met elke sessie wel een aanbeet en/of een gevangen vis. Zeker in deze tijd tonen de snoeken zo mooi, met lekkere fatbellies.
Voor mezelf heb ik een manier uitgevogeld om statisch toch op half water te kunnen vissen, met name voor in havens en bij bruggen waar de vis volkomen gepreoccupeerd op scholen op half water zwemmende blankvoorn lijkt te jagen en je 'op de bodem' geen beet krijgt. Een heel simpel systeempje met een polyballetje boven de vis, deels gebaseerd op de kebabrig van Mick Brown, deels op wat maten al twintig jaar geleden hadden uitgeknobbeld (maar daar zelf niks meer mee doen), en deels op wat ik er zelf over bedacht heb. Maar feit is dat het werkt, en een niet aanzienlijk deel van de aanbeten kwam op dit systeem. Let wel, op relatief ondiep water, zeg tot 2,5 meter. Op diep water zou ik toch de 'zooi' op de bodem deponeren. Alsof het een langzaam naar diepere oorden afgegleden dooie vis is.
Heel opmerkelijk, en ik heb het al eerder gemeld, is dat de diepere wateren dit jaar zonder uitzondering niet 'produceerden'. Ik heb het over wateren van 10 meter en dieper. Maar alle mooie theorieën ten spijt is er volgend jaar weer een kans waarbij alles wat we nu geleerd hebben weer waardeloos is omdat de weersomstandigheden zodanig anders zijn dat het lijkt alsof we op een andere planeet zijn beland. En dat is ook de charme. Het blijft vissen.
Gezien mijn drukke zakelijke bezigheden kan het zomaar zo zijn dat de laatste snoeken genet zijn en dat de zeelten al snel in maart gevangen gaan worden, we zullen zien. Of karpers, want ook dat kriebelt weer sinds jaren. Zag laatst wat digitale plaatjes van een vismaat en kreeg zomaar zin om weer eens een echte karper te vangen. Wellicht moet ik wat gemaaltjes afvissen, voor ze daar weer weggetrokken zijn.

Eerst nog maar wat plaatsjes van snoeken van de afgelopen periode, allemaal van ondiep water, en dat is niet omdat ik niet op het diepere water gevist zou hebben...

Bijzonder patroon, alsof de gele vlekken tijdelijk uitverkocht waren...

Big mama in de dop

De muts mocht eigenlijk niet mee naar de waterkant (IceHotel, even googelen), maar nu ik er mijn handen aan afgeveegd heb, hoeft ie ook niet meer terug

En de laatste dame van het seizoen, prachtig getekend. Sailant detail; vorig jaar de laatste vangst en nu dit jaar dus weer...

... maar wel bijzonder hard gegroeid sindsdien, dus ik verwacht er nog wel wat van als ik haar volgend jaar (hoogst waarschijnlijk) nog eens vang aan het eind van de winter, op jacht naar een grotere dame die maar niet komt...

Niets is te vergelijken qua sfeer met die dagen op het grote water dat het heiïg is, of regenachtig, of gewoon lekker donker. Van die zompige sfeer en toch verre einders. Just love it! Until we meet again, lads.

Spring is in the air! Althans, als je lekker weggedoken achter een grote paraplu kon zitten.