Effe uit de running 2.0

Zoals altijd zit het meeste werk in datgene wat je uiteindelijk niét ziet

Een goeie stucadoor is zijn gewicht in MP 75 waard

"Effe" gas en elektra verplaatsen? Ik heb het geweten.

Mijn buitenatelier

Oud...

... en nieuw

Zowaar een echte slaapkamer

Laatste loodjes van deze fase

Eindelijk!

Een dag later; "ik ruik toch gas...?!"

Alsof er allemaal niks gebeurd is, de schat

Na twee maanden zeven dagen in de week van 06.00 tot 23.00 uur nergens anders aan denken dan klussen, klussen en nog eens klussen was het half november eindelijk zover... karpervissen in Italië, net als in 2015... not... Op de valreep, en dan ook echt dé valreep, krijgt Murphy weer grip op de zaak. Die kolerelijer! Ik had er een jaar naar uitgekeken.

Maar ach, soms is de werkelijkheid weerbarstiger dan datgene wat je dacht dat de nabije toekomst zou zijn. John Lennon had het ooit bij het rechte eind toen hij opmerkte "Life is what happens to you while you were making other plans". En nou ben ik geen grote fan van onze John, maar dit had hij bijzonder goed in de smiezen. Geen Italie dus, ik laat de juicy details aan de lezer.

Wat te doen? Doorgaan met verbouwen? Niet alleen ik had me uit de naad gewerkt om de deadline van 17 november te halen, tot ziek worden aan toe, maar mijn lieftallige eega net zo goed, die had ook meegebuffeld en -geleden. Ik heb het dus twee dagen even slomo gedaan, de Italiewonden likkend en ben toen op plan B overgegaan. Dat is er altijd, een Plan B, zeker als de dan voor mij liggende open dagen meer dan een week bedragen. Pure luxe! Helaas was het in midden Frankrijk qua weer niet oke en dan is november een al te koude maand, ben wel masochist maar niet gek. Dus werd het Duitsland, met prettige weersverwachtingen. Weinig wind, beetje zuid west, deels bewolkt, je zou voor minder... later in de week zou de wind wegvallen maar wel uit het oosten gaan waaien, niet de beste karperwind, want na oktober doorgaans te koud.
Om kort te gaan, ik vang een paar prachtige karpers, en kom tot rust na al dat gejacht en gestress, om niks achteraf. Lekker in de natuur en niemand in de directe nabijheid. Maar niet naar Italië gaan voelt ook dan nog als een gemiste kans.

Kom in de schemering aan, en doe niets anders dan aanvoeren en kampement maken

Ja ja, duidelijker kan het niet. Meiner Stelle!!

Ik noem dit een KCtje (KeeCietje). Die van; "That's the way ahha ahha... "

De eerste kwam midden in het donker

Deze had ik al eens, een van de grotere vissen van het water

Pas hier is goed te zien waar al dat gewicht zit

Heidemij vissen

 

Blokkendoos, ook aan de hengel

De waarschijnlijk kleinste van het water, en vrijwel zeker ook een der oudsten. Ik voel mij vereerd!

Mooi hè. Valreepkarper, ik voelde dat hij zou gaan komen, draalde met indraaien... oostenwindje inmiddels, dus klaar

Gewoon allemaal met de telefoon. En nog een dino ook, galaxy S2 mind you

Deze herfst is schitterend, en ik neem me op weg naar huis direct voor snel een keer 'samen' te wandelen in de bossen achter Utrecht (vanaf DH gezien). Neem nog wel vanuit Duitsland de detour naar Brabant, wil nog een geruchtenwater natrekken waar ik al een keer of wat op zeelt gevist heb. Er zouden ook monstersnoeken moeten huizen? De truc is de kuil te vinden.
Beschouw dit winterseizoen sowieso als verloren voor roofvis, tegen de tijd dat ik 'er weer in zit' is het tegen de paai aan, vrees ik, dus ik kan beter gekke dingen gaan doen en wateren gaan verkennen/ bevissen waar ik anders (als het normaliter lokaal lekker loopt) niet aan toe kom. Daarbij, de homies klagen steen en been, het zou een k-l-o-t-e jaar zijn? Ik vraag me dat af; 122 en 118 cm in een week of 34 pond qua monsterlijk gewicht zijn voor mij magistrale getallen, los van de avonturen, en dat heb ik voorbij zien komen onlangs, maar het kan zijn dat al dat excessieve vangen van de laatste jaren afstompt en de verhoudingen wat uit het oog verloren raken?

De kuil? Euhhhhh... hier dus al, 25 meter uit de kant. Dacht dat mijn visvinder kapot was...

Dobberen in het hol van de leeuw op een ijskoude ochtend in november

Prachtsnoek voor John

Foutje... bedankt!

Ben nog een keer of wat gaan snoeken, zowaar, en ook nog wat gevangen, maar het gaat niet van harte, ik heb teveel te doen met hogere prioriteit... heb de rust niet om er minimaal 1 keer per week op uit te trekken. Wel vind ik tijd om eens een van mijn wateren al wandelend te verkennen, en ik moet zeggen, er zijn altijd meer mogelijkheden op elk water dan je denkt. Kwestie van verfrissen; to refresh, zeg maar.

Ondertussen gaat de verhuisdatum ook dichterbij komen. Wordt tijd dat ik even aan de Gemeente vraag of ze mijn beoogde visstek willen gaan ontruimen. Al die herrie op de stek zal de vangsten niet ten goede gaan komen.

Heb de voerboilies maar weer mee terug genomen...