Dankzij of desondanks?

Niks is mooier dan een plannetje maken en tijd en ruimte krijgen (vaak hetzelfde als nemen, maar zeker niet altijd, want de 'offers' moeten aanvaardbaar zijn) om dat uit te voeren.
Ik had mezelf voorgenomen om wat meer in de polders te vissen waar "nieuwe" vis zwemt, en niet alleen maar onze bejubelde spiegels, maar ook edelschub. Veel korte sessies maken is wat ik ambieër, denk dat daar de oplossing ligt voor veel vis in het net. Dan is locatie/ligging cruciaal. Een van die polders is vanuit het Haagse redelijk aan te rijden. Daarbij kom ik er in 50% van de gevallen wel in de buurt als ik in de regio moet zijn voor werk, dus zo nu en dan aanvoeren is ook al gelukt. Je zou toch zeggen dat zoiets zijn vruchten moet afwerpen; naast het nodige voer tijdens/na de sessies ook het tussentijdse shotje...
Maar het valt tegen, ik vang niet wat ik verwacht. Wat ik verwacht is in elk geval regelmatig vis op de stek. Dan moet je ze nog wel vangen, inderdaad. Maar ze zijn er vaker niet dan wel. En als ze er zijn dan heb ik wat extra hindernissen te overwinnen, maar daarover laat meer, want die vragen om een oplossing. Die ik denk gevonden te hebben.

Laatste licht

Heerlijk, weer eens een echte Hollandse klomp met goud

Eerste licht

Je ziet het riet bijna groeien, nog even en dan kan ik er niet meer bij

Ik vis het liefst heel vroeg een uurtje of wat bij eerste licht of datzelfde ritueel in de avond. De meest productieve uurtjes eigenlijk. Zo leer je het water aardig kennen. Heerlijk om er uit te zijn, weg uit de stad en al dat gedoe. Eventjes onthaasten. Ondertussen de vogelsoorten tellend (google maar op The Big Year). Ik heb er nu 37, inclusief ooievaar en lepelaar. Leuke extra bezigheid, sinds een paar weken. Aanvankelijk gaat het hard, 19 soorten de eerste dag, maar daarna wordt het lastiger. Ik probeer dit jaar 70 soorten te tellen, kijken of dat gaat lukken.

Naast de poldervisserij moet ik van mezelf ook de grote brasems en zeelten belagen, in deze periode van het jaar vaste prik. We zijn in de regio toch wel gezegend met uitstekende wateren voor deze soorten. Thank you, Lord. En dat maakt het makkelijker. Succes en logistiek gaan samen. Traditiegetrouw met John. Een van die wateren is bij de mannen die in deze regio een grote brasem ambieëren wel bekend, dus we zien elk jaar dezelfde koppies. Kun je gelijk aan afmeten hoe weinigen dat echt willen, brasem vissen... en veel blanken. Het wachten is op een vis boven de zeven kilo. Heeft bij mijn weten niemand nog gevangen, op wat nachtelijk karpervisserslatijn na.
Onlangs de eerste sessie gemaakt en zowaar een brasem gevangen (naast nog wat andere maatse witvis). Geen monster, maar van dit water telt elke vis. Teveel jaren eindigen magertjes, maar dat weet je van tevoren, het is een lastig dingetje, deze specifieke grote brasems vangen. Ja lach maar, maar wie denkt dat deze brasems zich hetzelfde gedragen als de brasems elders in het land komt bedrogen uit. Het zijn kleine schooltjes met uiterst geslepen vissen. Of beter, ze zijn niet zo geïnteresseerd in grondvoer en aanverwanten. Het beste resultaat kregen wij in de loop der jaren met een handjevol (letterlijk) pellets en maden. Zoeken, en wachten. Soms lukt het. Tegen de paai het best, maar dat duurt maar even en dan moet je er nèt wel zijn. De karpervissers ter plekke vergaat het net zo. Maar die vinden dat normaal.
Aan het zeelten ben ik nog niet toegekomen, dat heb ik geparkeerd voor in mei en/of juni. Dan zijn ze wat vetter en tonen ze beter. Hetzelfde gevoel heb ik ook met snoek, liever een buikje. Maar bijvoorbeeld niet met karpers, ruisvoorns of barbeel, daar maakt me dat niks uit. Ieder zijn afwijking. 

Vinden we dit leuk? Maar dat heb je er van; mooi weer lokt de mensen naar buiten

Ik ben er blij mee! Prachtvis toch?!

Terug naar mijn poldervisserij. Niet veel gevangen, al aangeven. Grotendeels omdat ze er niet zaten, althans mijn inschatting. En als ze er dan zaten wist ik toch niet genoeg te vangen. Dat ga ik uitleggen.
Ik vis met twee hengels, een statische en een hengel met een pennetje. De statische zet ik telkens een meter of twintig links of rechts van mij in het riet. Het aas, een boilie (wafter) met een priksysteempje, ligt op een paar meter uit de kant tussen het opkomende plompenblad. Diepte een centimeter of zestig, zeventig. Dichterbij is het te ondiep. Mijn lijn heb ik zoveel mogelijk afgezonken, dus die ligt geheel slap. Een strakke lijn geeft zeker lijnzwemmers en schrik. Maar een slappe evenzeer, zo blijkt. Die lijn ligt namelijk deels op half water, gedrapeerd over dat opkomende lelieblad, en als er dus een vis tussen die plompen door scharrelt neemt 'ie te vaak de lijn op sleeptouw. Ik een hartverzakking en de vis vertrokken met een boeggolf. Te vaak meegemaakt... Wat te doen, want het zijn toch verspeelde kansen? Ik heb een snoekdrijver gemonteerd en gelijk een gewone pen op de diepte van het water gezet. Mijn lijn loopt vanaf de top van de hengel naar de drijver. Wel hanteer ik een extra ultralicht wakertje, zodat er speelruimte is als er toch een vis de lijn op sleeptouw neemt. Capice?
Niet geheel mijn eigen vinding, heb het 10 jaar geleden al eens Joris Weitjens zien toepassen tussen de lelies. Maar ondanks dat het een beetje raar voelde (net als de eerste boilie en hair ooit 25 jaar geleden), heb ik er vertrouwen in en ga ik het meer toepassen. Eigenlijk een hybrideconstructie; zowel een pen- als een priksysteem.

Gezien vanaf mijn penvisstekkie

De lijn uit het water

Maar daar blijft het niet bij; zeker bij het penvissen heb ik het stellige idee dat het hopeloos inefficiënt is. Hoe vaak ik niet urenlang naar een bewegingsloze pen heb gestaard terwijl het water bruiste en borrelde... harentrekkend frustrerend. Moet in dat kader denken aan een baanbrekend en zeer lezenswaardig artikel over penvissen op de Damse Vaart van Luc de Baets in Monkeyclimber no 3 (volgens mij, maar ik kan het niet meer vinden om het te verifiëren, wee de verhuizing...). Ook hierin was je de eerste, Luc.
Niets is fijner in mijn ogen dan vissen met een pen, of het moet oppervlakte vissen zijn, maar erg lonend vind ik het al met al niet. En dat zou anders moeten kunnen. Als je ziet hoeveel je kunt vangen met priksystemen... dus ook hier een hybrideconstructie. Ik heb aan mijn pen een methodveertje gemonteerd, plus een onderlijntje met hair van een centimeter of acht. Dat geheel laat ik op de stek zakken. Wel lood ik de pen normaal uit zodat het lood dat de pen nodig heeft om zijn werk te doen op de bodem ligt en ik daarmee ruimte creëer om wat afstand tussen de pen plus mijn nylon en het aas te scheppen. Dus niet een, maar twee hybridesystemen. Bottum up en top down.
Voor mij ideaal om in te zetten op dit specifieke water. Met de 'luie' hengel iets van mij vandaan en de 'actieve' hengel onder handbereik. Ieder op zijn eigen plekje. Hebberig he?! En wat dacht je? De pen schoot "plop" weg, hangen!

Dankzij of desondanks?

Alles weer fris na de winter