donderdag 15 oktober 2015

Vertwijfeling...

Het is 00.23 donderdagavond 6 augustus en ik ben net terug van weer een mindere succesvolle trip, met karper en barbeel in gedachten, Het liedje van Blondie is op de radio met "One day or another I'm gonna find ya, I'm gonna get ya, get ya, get ya, get ya, get ya..." en dat zet wat in gang.

Fucko de karpers en wat een nare realiteit tegenwoordig als karpervisser. Wat heb ik -nu achteraf gezien- heerlijk 'geslapen' voor een aantal jaren, mezelf wentelend in het met genoegen bevissen van andere vissoorten. Het karpervisserslandschap - en niet slechts in Nederland- is veranderd en behoorlijk ook. Karpervissen 2015 lijkt een loopgravenoorlog te zijn geworden, niet alleen vanwege de aanwezige conculega's, maar ook vanwege het je letterlijk moeten ingraven wil je tot serieuze resultaten kunnen komen. De vissen zijn weliswaar groter geworden, de hoeveelheid karpervissers ook. Karperbestanden zijn in aantallen karpers beslist afgenomen, in Nederland ondanks alle SKP's, in het Franse door het vele jatwerk ten faveure van de betaalwateraquariums. Ik moet wel toegeven, zou ik een Haagse projectspiegel willen vangen dan liggen er in mijn directe omgeving zeker kansen, maar daar wil ik helemaal niet vissen, ik kan me er niet toe zetten, in zo'n stad met allerlei randverschijnselen die storend afleiden van de beleving.
Waar gaat het tegenwoordig eigenlijk om? Beleving of vangst? De serieuze visser zegt uiteraard beleving. Die kijkt wel uit voor ordinaire vanger uitgemaakt te worden. Ik heb er vaak aan moeten denken de laatste periode, de uren in relatieve ledigheid tellend. Wat heb je aan al die prachtig beleefde uren als je geen beet hebt, geen vis vangt? Is dat dan het geduld en doorzettingsvermogen dat je als visser geacht wordt te hebben? Het zal best wel, puristen verenigt U, maar voor mij moet beleving toch hand in hand gaan met zo nu en dan wat prettigs vangen; deze zomer eindelijk eens flink gas gegeven en eigenlijk nauwelijks wat kunnen vangen. Expres naar de stromende wateren gegaan, maar ook daar mocht het niet baten, geen vis. Zelfs nauwelijks bijvangsten.
En sorry, prachtig barbeeltjes van de Roer, jullie beiden deed er niet voldoende toe na teveel dagen geen leven, hoe tegenstrijdig ook. En een van jullie was nog een dubbelaartje ook... de ander kon slechts het haakje opzuigen, het blokje kaas was al te groot. En dat terwijl ik over op deze plek blanken wel eens de Olympische gedachte heb uitgesproken, iets over dat alleen meedoen al voldoende zou zijn...

Bourgondiër tussen de bourgondiërs

Een der Grote Stromen zonder stroming, dodelijk voor de visserij

Het lijkt zo wel een poldersloot

Alleen het haakje paste


Bovenstaande verdient toch wat nuancering. Bij het napluizen van de logboeken en vangstverslagen van de afgelopen 10 jaar blijkt dat vrijwel alle zomers behoorlijk visloos waren, op diegenen na waarin ik veel op graskarper viste; sterker nog, ik viste eigenlijk maar weinig hoogzomer, hield me meer met allerlei andere, wereldser dingen bezig. Deze zomer voor het eerst heb ik behoorlijk doorgevist, het kwam qua beschikbare tijd opeens goed uit, alles viel samen. Ik wist het dus eigenlijk al eerder, zonder het goed te beseffen, zomers vissen op de door mij geambieerde vissoorten en plekken, met de door mij gehanteerde methodieken kan een behoorlijke 'tijdverspilling' zijn. Althans als je uitgaat van de combi beleven èn vangen. Voor volgend jaar maar eens wat anders op gaan verzinnen.

Zelfs Het Paradijs bleef visloos


Aan beleving echter geen gebrek...

Ondertussen naderen we de vroege herfst en komen de grote zoetwaterkrokodillen weer in zicht. Ik heb er zin in, met een paar gelijkgestemden de dag doorbrengen aan een winters, verder verlaten, groot water. De plannen zijn gesmeed -het blijft toch een beetje Sjors en Sjimmie van de Rebellenclub, zeker deel van de gein, boys will be boys- met het groepje roofvisvrinden. Maar voor het echt los gaat met de croco's later in het jaar eerst nog een herfstbarbeel vangen. De behoefte is groot. Ben er jarenlang niet echt aan toegekomen, er is altijd wel wat in deze periode, maar nu moet het toch maar eens. Ben er zelfs boilies (12 mm) voor aan het draaien geslagen, nou ja boilies, de worstenvariant die ook Arjan Snoeij hanteert. Heeft veel voordelen. Helemaal volgepropt met allerlei wateroplosbare spulletjes uit de toko, plus een moderne variant van Aminol. Zul je net zien dat er voorlopig geen vrije dagen komen, en die heb ik juist nodig i.v.m het toch een flink aantal kilometers moeten rijden, dus geen enkele dag sessies. Sombermans troef? Welnee, luxeproblemen.

November 2006, op de Waal bij Tiel. Toen kon het wel in het najaar. 

N.B. Bovenstaande heb ik even na 6 augustus aan mijn blog toevertrouwd, en ook weer verwijderd, ik was niet tevreden, het was niet af, dekte de gevoelsmatige lading niet. Begin september nog eens een poging, en ook weer verwijderd. Nu had ik een Worddocument-bug in blogspot... kostte tijd om die op te heffen. Hoezo vertwijfeling? En dat terwijl die titel direct al ontstond zonder weet te hebben van de weken die zouden gaan volgen. Ben even zoekend geweest naar vissersbalans. Dat uitte zich ook in het bloggen.

Ondertussen is het snoekvissen volle bak vervroegd op stoom (we leven half oktober en ik heb er al vier weken op zitten) en heb ik al vijf 110plus vissen op mijn vangstenlijst mogen bijschrijven in een paar luttele weken tijd. Maar dat is voor de volgende blog.

1 opmerking:

  1. Mooi omschreven over de ordinaire vanger. Zelf heb ik al vaker commentaar ontvangen van anderen als ik over ponden begin en schrijf dat het uitblijven van grotere vissen niet leuk is. Natuurlijk is de beleving belangrijk maar het vangen net zo. Toen ik ruim 3 jaar geleden weer het vissen oppakte ving ik de eerste 3 maanden bijna niets. Toen wilde ik weer stoppen. De beleving was er wel maar de vangsten bleven uit...niet leuk dus om zo te vissen. Door een verandering in aanpak ging het ineens 180 graden om en kon ik weer genieten van het vissen. Het is meer de voldoening denk ik dan de beleving. Voldoening na hard werk, voldoening na succes bij het uitproberen van iets nieuws, enzovoorts... Mooi dat jouw verhaal dat ook vertelt. Succes met de croco's misschien dat ik dit jaar er ook eens mee ga beginnen.

    Groeten Michael

    BeantwoordenVerwijderen