King for a day

Met Arjan Snoeij afgesproken dat we samen het najaar zouden bewaren voor onze regelmatige barbeelvisserij op de gekende stroompjes in het zuiden van het land, zomers bleek er toch te vaak een blank voor te komen. In een eerder vroeg najaar was heel goed te merken dat de vis zich aan het groeperen was om de winterzones te gaan opzoeken. En met veel verkassen waren die dan wel te vinden en zo kon een (grotere) vangst ons deel zijn. Tot zover de theorie. Toch wel een 'vereiste' als je er 500 kilometer op een dag voor maakt.

Dus op donderdag 18 september gezamenlijk afgereisd. Veel te vertellen onderling, wel belangrijk als je samen wat uren in een auto moet doormaken. Ook vandaag beloofde het een warme dag te worden, al vroeg ik me af of we het droog zouden gaan houden, er gold een weerswaarschuwing voor het gebied. Gepland was een aankomst bij zonsopgang en dan moet ik altijd eerst even fotograferen. Vissen komt dan later wel. De sfeer spat er vanaf.

Goed te zien is dat de herfst vroeg is dit jaar, aan de bomen en planten , maar zeker ook aan de dieren. De spinnen lijken wel al groter dan anders. Wij starten altijd op dezelfde stek, een beetje een ritueel, meestal wel goed voor een vis. Maar dit keer niet, geen stootje, helemaal niks, nada. Ik niet op kaas en voor Arjan met speciaal deeg net zo goed niet. Het lijkt wel of er geen vis in deze zone zit. De omstandigheden zijn echt ideaal. Na een flinke periode van droogte en daarmee samenhangende lagere waterstanden is het onlangs weer flink losgebarsten en stroomt de boel goed door, lekker chocoladebruin.

De bomen kleuren al vroeg dit jaar...

... en de spinnen lijken groter

Ik vind het even best, laat Arjan lekker zitten in zijn kuil en rijd even naar een andere zone, met maar 1 goede stek (vandaar dat ik er even alleen langswip), maar ook hier geen actieve vis. Het schepnet blijft droog en wordt bespikkeld met afvallend blad. Tijd om te veranderen van plan, want de dag is inmiddels al weer bijna half voorbij en het beste deel hebben we net gehad. Daarbij ziet het er naar uit dat het verwachtte slechte weer echt gaat losbarsten. We rijden naar een hele andere zone, wel wat meer bevist door anderen, maar ook altijd goed voor een barbeel. Zonder onderlinge afspraak hebben we ook hier ieder een eigen voorkeursstek. Arjan kiest hier altijd voor makkelijk en ik bevis vanaf een heel steil talud een struik, althans het water eronder. Eigenlijk geen echte stek, en ook niet als zodanig te herkennen, maar omdat ik eerder bij oeververstevigingswerkzaamheden gezien heb hoe een en ander hier loopt durf ik de gok wel te nemen. Essentieel is een hele lange schepnetsteel. Plus een beetje moed om naar beneden te gaan, heel voorzichtig.

Eigenlijk geen stek

Mijn ervaring; als de vis er ligt heb je binnen een paar minuten al de eerste tikken, vaak snel uitmondend in een echte aanbeet. En soms komt die aanbeet uit het niets, beng en moet je naar je hengel grijpen. Zo ook nu... en zeker omdat ik erg hoog zit te vissen kan het snel gebeurd zijn met je hengel... hij hoeft alleen maar naar beneden, niet ook nog naar voren te schuiven. Ik vang een barbeel, en nog een, en nog een, uiteindelijk zelfs vijf van die prachtige vissen. In een tijdsbestek van 1,5 uur. Geen monsters, maar wel prachtbarbelen, het vangen waard, die ieder voor zich vechten wat ze waard zijn en duiken gelijk stroomafwaarts, richting onderwaterellende. Tussen de regenbuien door, want ook die zijn gearriveerd. Ook Arjan heeft een vis, maar het overgrote deel bleek toch onder 'mijn boom' te liggen.
Nog even over haken; de al eerder in een andere blog aangehaalde Drennan Specimen Plus haken zet ik hier in in maatje 8, met een hair en een plastic schroefje dat ik in de kaas schroef. Alle barbelen vandaag zijn op dezelfde haak gevangen. En die behoud zijn puntje, essentieel. Ik heb, gezien de snelheid waarmee de beten telkens komen, ook sterk het idee dat het met indraaien wel goed zit. Ook hier zou ik bijna zeggen, want dat was me al eerder opgevallen. En zeker zo belangrijk; de haak buigt niet uit of komt anderszins los, want anders had ik dat deze sessie wel ervaren, elke vis moest ik blokken om te voorkomen dat de bomen gehaald zouden worden. Vast is vast.

En als je maat dan ook nog kan lachen heb je een goeie!

Na een paar uur is de koek op. En omdat ik mezelf heb opgelegd elke sessie ook een nieuwe stek te bevissen gaan we weer op pad. Connaisseur Arjan weet nog wel wat. Ter plekke blijkt er nogal wat veranderd, de oever is goeddeels verdwenen, maar ik laat me niet tegenhouden en daal af richting het Paradijs. Want zo voelt het hier, achter elke rivierbocht liggen weer nieuwe avonturen te wachten.
En ook hier hetzelfde, ik zit nog niet of er hangt al een barbeel aan, zomaar zonder enige inleidende tikjes...

Wat zijn ze toch schitterend

King for a day...

Dat zijn al zes barbelen, voor mij een record. En ik ben er blij mee, erg blij.
Langzaam aan gaat de avond naderen. Doorgaan of stoppen? Ik vis in mijn eentje nog heel eventjes door, while you see a chance take it. Maar het mag niet baten, ik vang verder niks meer. Hoeft ook niet, ben meer dan tevreden met zes pareltjes. Verderop in de lucht hangt weer een schip met zure appelen, dus we gaan moven hier. Achteraf terecht, want het blijkt later die avond weer noodweer te zijn geweest, maar dan zijn wij al thuis.

Two kings, want we hadden het weer meer dan geweldig